«…ν’ ἀσπασθῇ τὴν ἰσλαμικὴν θρησκείαν, ἐὰν θέλῃ ν’ ἀποκτήσῃ τὸ δικαίωμα τῆς ἀνατροφῆς τοῦ τέκνου της…»
(Ἀπόφαση τοῦ Ἱεροδικαστηρίου Βεροίας, 15η Σεβὰλ 1008 ἔτος Ἐγίρας, ἢ 30 Ἀπριλίου 1600). Ἀρχεῖον Βεροίας-Ναούσης 1598-1886, ἐπιμέλεια Ἰωάν. Κ. Βασδραβέλλη, ἐκδ. ΕΜΣ 1954, σελ. 2-3)

Κώστας Γ. Ζουράρις
εἰδικὸς σύμβουλος τῆς «Μακεδονίας» καὶ τινῶν ἀκόμη

Ἀντίβαρο, Ὀκτώβριος 2007 [ἀναδημοσίευση ἀπὸ τή Μακεδονία]

Μένω, ἐπιμένω: ὅσα «ἔγκυρα» μέλη τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου ἔκριναν, τότε, πρὸ τριετίας, τὸ κίβδηλο ἐκεῖνο κουρελούργημα τῆς «Ἱστορίας» γιὰ τὴν ΣΤ΄ Δημοτικοῦ, ἐξακολουθοῦν νὰ ὑπέχουν ποινικὴν καὶ ἀστικὴν εὐθύνην, γιὰ συνέργεια στὴν ἀπάτη καὶ τὴν πλαστογραφία, ποὺ διέπραξε τὸ ἐγκριθὲν ἀπὸ αὐτοὺς «βιβλίο», εἰς βάρος τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἡ ἀπόσυρση ὅλου αὐτοῦ τοῦ συνεργοῦντος στὴν ἀπάτη τεμπελχανείου, δὲν ἀρκεῖ: πρέπει νὰ ἐπιμερισθοῦν καὶ οἱ εὐθύνες τους.
Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἐνέκριναν οἱ ὑπεύθυνοι αὐτοὶ συνεργοὶ τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου, τὴν ἀναξιόπιστη καὶ ἐπονείδιστη ἐκείνη «πηγὴ» τῆς ρεπουσοβουλγκάτας, τῆς σελίδας 19, καὶ νὰ μένουν ἀτιμώρητοι! (Διότι ἀναπολόγητοι δὲν ὑπῆρξαν, ἐφ’ ὅσον ἀπελογήθησαν ἤδη, βλακωδῶς καὶ ἀναισχύντως…). Ναί, νὰ ὑποχρεώνουν τὰ παιδάκια μας, νὰ καταπίνουν καὶ «νὰ ἀφομοιώνουν» (διὰ σχολικῆς ἐργασίας (!), τὴν τουρκικὴ ληστοσυμμορία τῆς δῆθεν ὀθωμανικῆς «πολυπολιτισμικότητας» καὶ «ἀνεκτικότητας». Κι ὅλην αὐτὴν τὴν ἀνθελληνικὴ πλαστογραφία, νὰ τὴν «παίρνει» ἡ Ρεπουσοσυμμωρία, ἀπὸ «ἔγκυρη» πηγή, ἕναν πρεσβευτὴ Γάλλο στὴν Πόλη, ποὺ ἔμεινε δεκάξι χρόνια ἐκεῖ, καὶ προφανῶς, τά ’πιανε χοντρὰ ἀπὸ τὸν Σουλτᾶνο, γιὰ νὰ στέλνει αὐτὲς τὶς «ἐκθέσεις» πρὸς τὸ «Κέντρο» του! Ἄσε, ποὺ κι ἡ Γαλλία, μὲ τὶς «capitulations» (διομολογήσεις), εἶχε συμφέροντα στὴν Ὀθωμανία καί, οὔτως ἢ ἄλλως, ἤθελες τρεῖς μῆνες διαδρομή, τότε, Παρίσι-Κωνσταντινούπολη! Γιὰ νά ’ρθουν «ὁδηγίες»… Κι ἂν δὲν σὲ ἔβαζαν καὶ δυὸ μῆνες σὲ λοιμοκαθαρτήριο, γιὰ νὰ διαπιστώσουν, τότε, ὅτι δὲν εἶσαι φορεὺς πανούκλας… �›οιπόν; Πολὺ ἀξιόπιστη «πηγή», ὁ Γάλλος μισθαρχίδης…

�›οιπόν, γιατὶ οἱ «ἐπίσημοι» παιδαγωγοί μας, ἐκτελοῦν πειθήνιοι καὶ προφανῶς «ἀφιλοκερδεῖς», τὴν γραμμὴ τοῦ Κεμαλικοῦ γενοκτόνου καθεστῶτος, ποὺ ξοδεύει ἑκατομμύρια σὲ ἐξαγορὰ ἐκδόσεων, συνεδρίων, ἀσυνειδησιῶν, ὥστε νὰ ἐμφανίζει τοὺς ληστρικῶς γενοκτόνους Ὀθωμανοὺς προγόνους του, ὡς ἀνεπιψόγως «πολυπολιτισμικούς»; Γιατί, τὰ μίσθαρνα αὐτὰ «μέλη» τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας (ναί, μίσθαρνα, κατὰ κυριολεκτικῶς ἐτυμολογίαν), δὲν παρέθεσαν, γιὰ τὰ δωδεκάχρονα παιδάκια μας, τὶς πηγὲς ποὺ παραθέτω ἐγώ, καὶ βέβαια ἀφθονοῦν στὶς παγκόσμιες βιβλιοθῆκες καὶ τὴν βιβλιογραφία; Γιὰ τὸν Γάλλο ἀπατεῶνα καὶ τοὺς Τούρκους γενοκτόνους, τοὺς πληρώνει ὁ Ἑλληνικὸς �›αός;

Τὸ προηγούμενό μου κείμενο, παρέπεμπε σὲ γνήσιο Σουλτανικὸ φιρμάνι, ἐμπεριέχον, ἐπὶ πλέον, καὶ ἱερὸν φετφᾶν τοῦ Σεϊχ-οὐλ-Ἰσλάμ, τοῦ 1601, (τοῦ ἀνωτάτου ἑρμηνευτοῦ» τῆς Σαρία-ἱεροῦ νόμου), καὶ φανέρωνε, ὅτι τὸ Ὀθωμανικὸ καθεστὼς ὑπῆρξε ἀπολύτως ὁλοκληρωτικό, πολιτισμικῶς ρατσιστικὸ καὶ γενοκτόνο: τὸ αἷμα τῶν ἑλλήνων «ἀπίστων», «θεωρουμένου ἄνευ ἀξίας» (!!!), ἐπέτρεπε στὸν Σουλτᾶνο, ποὺ ἦταν καὶ ὁ ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ Χαλιφάτου-θεοκρατικοῦ καθεστῶτος, νὰ διατάζει, ὅτι «θὰ ἀπαγχονίζηται εὐθύς, εἰς τὸ κατώφλιον τῆς θύρας του» (!!!), ὁ ὁποιοσδήποτε, συγγενὴς ἢ περαστικός, «ἀντιστῇ» στὸ παιδομάζωμα τοῦ «καλλιμόρφου» δεκαπεντάχρονου! Ποῦ τὸ βρῆκαν, στὴν «διεθνῆ βιβλιογραφία», τὰ δικά μας ραγιάδικα βλακόμετρα, ὅτι ἡ ὀθωμανικὴ δυναστεία ἦταν, τάχα μου, «ἀνεκτική»; Στὰ πληρωμένα τουρκικὰ συνέδρια, ἢ στὸν κάθε ξένο «πανεπιστημιακό», ποὺ τὰ πιάνει ἀπὸ τοὺς Κεμαλικοὺς γενοκτόνους, ὅπως ἐκεῖνος ὁ Γάλλος μισθαρχίδης πρεσβευτής;

Ἐπιμένω: γιατὶ οἱ «κριτές», οἱ κρίναντες καὶ ἐγκρίναντες τὴν βλιτάδα ρεπουσοβουλγκάτα, δὲν τῆς ἐπέβαλλαν ἁρμοδίως τὶς πηγές, ποὺ ἐγὼ καὶ ἡ παγκόσμια ἐπιστημονικὴ κοινότης χρησιμοποιοῦμε, ἀλλὰ δέχθηκαν ἀπνευστί, τὴν δική της, ἐπιλεκτικὴ καὶ μόνη (!!!) πηγὴ-ἀναφορά; Ποία ἡ εὐθύνη τῶν «θεσμικῶν» μας ἀνευθυνο-ὑπεύθυνων τοῦ τότε Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου; «Τίς πταίει»;
Θὰ γίνει, ἐπιτέλους, κάποτε, σοβαρὸ «Ντεβλὲτ» ἡ Ψωροκώσταινα, ὅπως σοβαρότατο εἶναι τὸ γενοκτόνο, κεμαλικὸ Κράτος; Ἤ, θὰ βλακεύουν παρ’ ἡμῖν σπουδαρχίδια, «μουρμουρίζοντας σπασμένες σκέψεις ἀπὸ ξένες γλῶσσες»…«παιδαγωγικὰ» μονδέρνες, «μετανεωτερικές»; Καί, «ἐχέστηκεν ἀπού ’κλανε στοῦ Γιαλαμπῆ τ’ ἁλῶνι»;

…(ἡ μητέρα του)… «…ἡ ἄπιστος Γραμματική… ἐξηκολούθει νὰ θεωρῇ τὸν μικρὸν υἱόν, ὡς ἀνήκοντα εἰς τὴν βρωμερὰν τῶν ἀπίστων θρησκείαν…

(Ἀπὸ τὴν ἀπόφαση τοῦ Ἱεροδικαστηρίου Βεροίας, 15η Σεβὰλ 1008, ὅπ. παρ.)

Παραθέτω, μία ἄλλη, φρικιαστικὴ πηγή. Ἡ προηγουμένη, ἦταν, ἂς εἴμαστε ἐπιεικεῖς, μία πηγή, «πολιτική». Τρισβάρβαρης ἀλήθειας, ἀλλὰ ἄειντε, λέμε, ὅτι κράτος ἦταν οἱ Ὀθωμανοί, γενιτσάρους ἤθελαν… Ἀφοῦ πρῶτα βίαζαν τὸ στεατοπυγικὸ ὑποσύστημα τῶν ἑλλήνων «καλλιμόρφων», τῶν δεκαπέντε ἐτῶν. Κράτος ἦταν, «ὅλα τὰ Κράτη, πάνω-κάτω, τὰ ἴδια κάνουν»… Ἂς δεχθούμε τὴν ἀγχόνη «εὐθὺς εἰς τὸ κατώφλιον τῆς θύρας» του, γιὰ τὸν τραγικὸ πατέρα, ποὺ ζῆ, ἀνήμπορος καὶ οὐρλιάζοντας ἀπὸ πόνο, τὸν βιασμὸ τοῦ τρυφεροῦ γυιοῦ του, ἀπὸ τὸ «ἀνεκτικὸ» ὀθωμανικὸ καθεστώς… Ἐδῶ, ὅμως, παραθέτω, ἀμέσως μία πηγή, χειρότερης φρίκης - ἂν εἶναι δυνατόν - … Διότι προέρχεται ἀπὸ τὴν μὴ ἔνοπλη κοινωνία-συμβίωση τῶν Ἑλλήνων μὲ τὸ ὀθωμανικὸ καθεστὼς εἰσβολῆς καὶ κατοχῆς. Τεκμήριο-πηγή, ἀπὸ τὸ οἰκογενειακὸν δίκαιον ἐπὶ Τουρκοκρατίας. Καὶ εἶναι, αὐτό, ἀκόμη χειρότερο ἀπὸ τὸ γενιτσαρικὸ παιδομάζωμα. Ἰδού: Ἱεροδικεῖον Βεροίας, ἔτος 1008, 15η Σεβὰλ (30 Ἀπριλίου 1600). Ἐπικρατεῖ πλήρως, ὁ ὀθωμανικὸς πολιτισμός. Νάτος! Ἀστικὴ ὑπόθεση, οἰκογενειακοῦ δικαίου: «Παρουσιασθεὶς ἐνώπιον τοῦ Ἱεροδικαστηρίου, ὁ Ἀμπντῆ μπέης, παρουσίᾳ καὶ τῆς ἐν διαζεύξει εὐρισκομένης τέως συζύγου του Γραμματικῆς Ἰωάννου, ἁμαρτωλῆς καὶ ἀπίστου (ναί! ναί! στὸ ἐπίσημο ἔγγραφο τοῦ Ἱεροδικείου!), ἐδήλωσε καὶ κατέθεσε ὅτι: … […] …συνεζεύχθη μετ’ ἐμοῦ νομίμως καὶ δι’ ἱεροδικαστικῆς πράξεως καὶ μάλιστα ἐγέννησε πρὸς ἔτους ἄρρεν, τὸ ὁποῖον ἐγὼ ὠνόμασα �›ουτφῆ… Παρὰ ταῦτα ἡ ἁμαρτωλὴ καὶ ἄπιστος Γραμματική… ἐξηκολούθει, παρὰ τὰς συχνὰς ἀπειλάς μου… νὰ θεωρῆ τὸν μοκρὸν υἱὸν ὡς ἀνήκοντα εἰς τὴν βρωμερὰν τῶν ἀπίστων θρησκείαν καὶ νὰ καλῇ αὐτὸν Μελέτιον…» κτλ. Καὶ παρακάτω: «Αὔτη ὅμως (ἡ Γραμματική, μητέρα τοῦ δωδεκαμήνου βρέφους), εἰσῆλθεν ἐντὸς τῆς ἐν Βεροίᾳ οἰκίας μου, ἤρπασε τὸ τέκνον ἐκ τοῦ λίκνου…» κλπ.

Κι ὅμως, θαυμᾶστε, αὐτὸ ποὺ περιφρονεῖ ἡ βλιτάς-ἱστορία τῶν «ἐκσυγχρονιστῶν» τῆς ΣΤ΄ Δημοτικοῦ: μία νεαρή, ἀγράμματη ἑλληνίδα 24-28 χρόνων, ἀπὸ χωριό, στὰ μαῦρα χρόνια τῆς τουρκικῆς κατοχῆς, στὴν Βέροια… Τρεῖς αἰῶνες καὶ κάτι, πρὶν ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωση. Καὶ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ! Μόνη της! Χωρὶς Κλεφτουριὰ καὶ γράμματα καὶ χρήματα! Τὸν γυιό της, τὸν καλεῖ Μελέτιο! Ἀψηφᾶ τὸν Μπέη, «νόμιμο» σύζυγο, δυνάστη της, Νόμιμο;

Τὰ χεορότερα, δὲν τὰ διαβάσατε ἀκόμη. Νάτα, ἀπὸ τὴν πηγή-ἱεροδικαστήριον Βεροίας τοῦ 1600: «Κληθεῖσα ἐν συνεχείᾳ ἡ Γραμματική… κατέθεσεν: ὁ σύζυγός μου Ἀμπντῆ σιπαχῆς, ἀπὸ καιροῦ ἐρωτοτροπῶν πρὸς ἐμέ, ἐξώπλισεν ἀγνώστους τινάς, οἵτινες, εἰσελθόντες κατὰ τὴν νύκτα εἰς τὴν ἐν τῷ χωρίῳ Κούρσοβα οἰκίαν τοῦ πρώτου συζύγου μου, κατέσφαξαν αὐτὸν καὶ τὰ δύο τέκνα μου, Μελέτιον καὶ Γεώργιον. (!!!) Παραμείνασα χήρα, ἠναγκάσθην βίᾳ νὰ ὑποκύψω εἰς τὰς ἀπειλάς… καὶ νὰ γίνω σύζυγός του… καὶ ἔκτοτε συμβιοῦσα μετ’ αὐτοῦ, ἀπέκτησα ἄρρεν τέκνον, τὸ ὁποῖον ἐγὼ ἥρπασα…» κτλ. «Τὸ δικαστήριον κρῖναν τὴν ὑπόθεσιν, ἐπρότεινεν εἰς τὴν Γραμματικὴν ν’ ἀσπασθῇ τὴν ἰσλαμικὴν θρησκείαν, ἐὰν θέλῃ ν’ ἀποκτήσῃ τὸ δικαίωμα ἀνατροφῆς τοῦ τέκνου της… μέχρι συμπληρώσεως τοῦ ἑβδόμου ἔτους τῆς ἡλικίας του»… (ὅπ. παρ.).
Ἰδού, τὸ πολυπολιτισμικὸ πρόσωπο τῆς Τουρκοκρατίας! Νάτο τὸ ἀνεκτικὸ «σύστημα» τῶν Τουρκοθωμανῶν… Διαβάζετε ὅλη τὴν φρίκη; Καί, ταυτοχρόνως, ὅλο τὸ ἀγέρωχο ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟ φρόνημα τῆς ἀσήμαντης Βεροιώτισσας χωριατοπούλας τοῦ 1600; Δύο αἰῶνες πρὶν ἀπὸ τὸν φωταδιστικὸ Δυτικὸ Διαφωτισμό, ποὺ σύμφωνα μὲ τὴν ρεπουσιάδα, ἄνοιξε τὰ μάτια στὶς χωριατοποῦλες μας, ἐκεῖ στὰ βασιλόφρονα σαλόνια τοῦ Βολταίρου! Ἡ Βεροιώτισσα ἀντιστασιακή, ἀγράμματη χωριατοπούλα τοῦ 1600!

Καὶ ἡ ἀπόλυτη ΦΡΙΚΗ τῆς «ἀνεκτικῆς» Τουρκοκρατίας: Ὁ Ἀμπντῆ-μπέης εἶναι «σπαχῆς», μέλος τῆς ἔφιππης τουρκικῆς, στρατιωτικῆς ἀριστοκρατίας. Βλέπει, ἐκεῖ στὸ χωριὸ Κούρσοβα, ποὺ εἶναι τσιφλίκι του, τὴν Βεροιώτισσα καλλονή, τὴν Γραμματική. Ὁ κτηνώδης ὀθωμανὸς ἀριστοκράτης νοιώθει νὰ τὸν κατακλύζουν οἱ θεσμικὲς κτηνώδεις ὁρμές του… Ἡ Γραμματικὴ ὅμως, ἡ ἑλληνίδα καλλονή, εἶναι παντρεμένη. Καὶ μὲ δυὸ ἀνήλικα παιδιά… Ἔεε, καίαιαι; Τὸ κτηνώδες «ἀνεκτικὸ» καὶ «πολυπολιτισμικὸ» τούρκικο σύστημα, ἀνέχεται ὅλα τὰ «εὐαίσθητα» ἢ καὶ ἀναίσθητα «προσωπικὰ δεδομένα» τοῦ, κατὰ τὴν Ρεπούση, νομίμου «Κρατικοῦ ἀξιωματούχου», Ἀμπντῆ-μπέη. Ὁ Ἀμπντῆ-μπέης, λοιπόν, κατασφάζει καὶ τὸν ἕλληνα σύζυγο τῆς ἑλληνίδας καλλονῆς καὶ τὰ δύο ἀνήλικα τέκνα τους, Μελέτιο καὶ Γιῶργο. Καὶ τὴν βιάζει ὁ Τοῦρκος δυνάστης… Κι ἀπὸ τὸν βιασμό της, ἡ Γραμματική, γεννᾶ ἕνα παιδί. Κι ἡ Γραμματική, κρυφὰ καὶ φανερά, σφαγιασμένη ἀλλὰ ἀγέρωχη, τσακισμένη ἀλλὰ ἀνυπόταχτη, τὸ παιδὶ τοῦ βιασμοῦ της, τὸ ὀνομάζει Μελέτιο. Γιὰ νὰ τῆς θυμίζει τὸ ἕνα της, τουλάχιστον, παιδί, ποὺ τῆς ἔσφαξε ὁ Τοῦρκος βιαστής της…

Ὅσο δέ, γιὰ τὸ «ἀνεκτικὸ» τούρκικο Ἱεροδικαστήριο, αὐτό, τὸν χαβά του: ἀνέχεται τὶς τρεῖς δολοφονίες τοῦ Τούρκου «κρατικοῦ ἀξιωματούχου», βιαστοῦ καὶ χαμπάρι δὲν παίρνει γιὰ τὸν βιασμὸ καὶ τὶς τρεῖς ἀνθρωποκτονίες, ποὺ διέπραξε τὸ τουρκικὸ «πολυπολιτισμικὸ» κτῆνος. Καί, διατάζει στὴν ἀπόλυτη Ἀπελπισία, στὴν ἑλληνίδα σφαγιασμένη μητέρα, τὴν Γραμματική, νὰ γίνει Τουρκάλα, ἂν θέλει νὰ κρατήσει, γιὰ ἔξι μόνον ἀκόμη χρόνια, τὸ τρίτο της, παιδί, πρὶν τῆς τὸ πάρουν ὁριστικὰ ἀπὸ τὴν ἀγκαλιά της… Ναί: Τὸ Τουρκικό-Ὀθωμανικὸ σύστημα βασίζεται στὸν ἀπόλυτο ρατσιστικὸ διαχωρισμὸ τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι φυλετικῶς ὁλοκληρωτικὸ εἰς βάρος τῶν ὑποδούλων λαῶν, μὲ ἀναγνώριση τῆς ἀπόλυτης ρατσιστικῆς ὑπεροχῆς στὴν φυλετικῶς νικήτρια τουρκικὴ φυλή, ὅπως τὸ ἀποδεικνύει καὶ ἡ κοσμικὴ καὶ ἡ ἱεροκρατικὴ νομοθεσία τους. Ναί, αὐτὸ εἶναι τὸ δῆθεν «ἀνεκτικὸ» σύστημα τῶν Τούρκων, τὸ ὁποῖο βλακωδῶς καὶ παχηλῶς ἀγράμματοι προωθοῦν τὰ ἡμέτερα ἐπιστημονάρια. Ἔτσι ἔζησαν οἱ ὑπόδουλοι Ἕλληνες, γιὰ τέσσερις-πέντε αἰῶνες… Αὐτὰ λένε οἱ ἐπίσημες τουρκικὲς πηγές. Βέβαια, ἐπάναγκες γίνεται, πιά, νὰ λογοδοτήσουν τὰ μέλη τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου, τὰ τότε, γιὰ τὸ ἔγκλημα ποὺ διεπράχθη, πέρισυ, ἐπὶ μίαν σχολικὴ χρονιά, κατὰ τῶν Ἑλληνοπαίδων. Προτείνω νὰ χρησιμοποιηθεῖ ἡ νομολογία, ἡ προκύπτουσα ἀπὸ τὸ τουρκικὸ Ἱεροδικαστήριον: μὲ τέτοιο μοντελάκι δικαιοσύνης, τὸ τόσο «ἀνεκτικό», οἱ παιδαγωγοί-«κριτές», θὰ τὴν βγάλουν καθαρή. Τὸ πολύ-πολύ, τὸ πολυπολιτισμικὸ καὶ ἀνεκτικὸ ὀθωμανικὸν δίκαιον, νὰ τοὺς στείλει σὲ κάποιον Ἰνστιτοῦτον ἀνοχῆς…

[Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα Μακεδονία]