Κατηγορίες

 «Σήμερον ἡ πλάνη κατήργηται, σήμερον λαμπαδοφεγγεῖ πᾶσα ἡ κτίσις»… (Εὐχὴ τῶν Ἐπιφανείων)

Αρχική σελίδα
Ἀρχικὴ σελίδα
Ἐξωτ. πολιτικὴ /Διπλωματία
Ἐθνικὰ θέματα
Κοινωνία
Πολιτισμός
Θρησκεία
Διεθνή
Βιβλιογραφία/ Συνδέσεις
Άγρα γραπτῶν!
Πρόσφατα κείμενα
Μὲ χρονολογικὴ σειρὰ
Ἀγορὰ τοῦ Ἀντίβαρου!

Τὸ στέκι μας!

Δελτίο Ἐνημέρωσης

Ἐγγραφὴ Διαγραφὴ

Συγγραφες

Ἀθανάσιος Γιουσμᾶς
Ἄθως Γ. Τσοῦτσος
Ἄκης Καλαιτζίδης
Ἀλέξανδρος Γερμανὸς
Ἀλέξανδρος-Μιχαὴλ Χατζηλύρας
Ἀλέξανδρος Κούτσης
Ἀμαλία Ἠλιάδη
Ἀνδρέας Σταλίδης
Ἀνδρέας Φαρμάκης
Ἀνδρέας Φιλίππου
Ἀντώνης Κ. Ἀνδρουλιδάκης
Ἀντώνης Φ#8250;αμπίδης
Ἀπόστολος Ἀλεξάνδρου
Ἀπόστολος Ἀναγνώστου
Ἀχιλλέας Αἰμιλιανίδης
Ἀριστείδης Καρατζάς
Βάιος Φασούλας
Βαν Κουφαδάκης
Βασίλης Γκατζούλης
Βασίλης Ζοῦκος
Βασίλης Κυρατζόπουλος
Βασίλης Πάνος
Βασίλης Στοιλόπουλος
Βασίλης Τριανταφυλλίδης
(Χάρρυ Κλυνν)
Βασίλης Φτωχόπουλος
Βένιος Ἀγελόπουλος
Βίας Φ#8250;ειβαδᾶς
Βλάσης Ἀγτζίδης
Γιάννης Διακογιάννης
Γιάννης Θεοφύλακτος
Γιάννης Παπαθανασόπουλος
Γιώργος Ἀλεξάνδρου
Γιώργος Βλαχόπουλος
Γιώργος Βοσκόπουλος
Γιώργος Βότσης
Γιώργος Κακαρελίδης
Γιώργος Καστρινάκης
Γιώργος Κεκαυμένος
Γιώργος Κεντᾶς
Γιώργος Κολοκοτρώνης
Γιώργος Κουτσογιάννης
Γιώργος Νεκτάριος Φ#8250;όης
Γιώργος Μαρκάκης
Γιώργος Μάτσος
Γιώργος Παπαγιαννόπουλος
Γιώργος Σκουταρίδης
Γιώργος Τασιόπουλος
Γλαύκος Χρίστης
Δημήτρης Ἀλευρομάγειρος
Δημήτρης Γιαννόπουλος
Δημήτριος Δήμου
Δημήτρης Μηλιάδης
Δημήτριος Γερούκαλης
Δημήτρης Α. Μάος
Δημήτριος Νατσιὸς
Διαμαντής Μπασάντης
Διονύσης Κονταρίνης
Διονύσιος Καραχάλιος
Ἐιρήνη Στασινοπούλου
Ἑλένη Lang Γρυπάρη
Ἐλευθερία Μαντζούκου
Ἐλευθέριος Φ#8250;άριος
Ἐλλη Γρατσία Ἱερομνήμων
Θεόδωρος Μπατρακούλης
Θεόδωρος Ὀρέστης Σκαπινάκης
Θεοφάνης Μαλκίδης
Θύμιος Παπανικολάου
Θωμάς Δρίτσας
Ίωάννης Μιχαλόπουλος
Ίωάννης Χαραλαμπίδης
Ἰωάννης Γερμανός
Κρίτων Σαλπιγκτής
Κυριάκος Κατσιμάνης
Κυριάκος Σ. Κολοβὸς
Κωνσταντῖνος Ἀλεξάνδρου Σταμπουλῆς
Κωνσταντῖνος Ναλμπάντης
Κωνσταντῖνος Ρωμανὸς
Κωνσταντῖνος Χολέβας
Φ#8250;αμπρινή Θωμὰ
Μαίρη Σακελλαροπούλου
Μανώλης Βασιλάκης
Μανώλης Ἐγγλέζος - Δεληγιαννάκης
Μάρκος Παπαευαγγέλου
Μάρω Σιδέρη
Μιλτιάδης Σ.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Μιχάλης Κ. Γκιόκας
Νέστωρ Παταλιάκας
Νικόλαος Μάρτης
Νίκος Ζυγογιάννης
Νίκος Καλογερόπουλος Kaloy
Νίκος Φ#8250;υγερὸς
Νίκος Σαραντάκος
Νίνα Γκατζούλη
Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας
Παναγιώτης Ἀνανιάδης
Παναγιώτης Ἥφαιστος
Παναγιώτης Καρτσωνάκης
Παναγιώτης Φαραντάκης
Παναγιώτης Χαρατζόπουλος
Πανίκος Ἐλευθερίου
Πάνος Ἰωαννίδης
Πασχάλης Χριστοδούλου
Παῦλος Βαταβάλης
Σοφία Οἰκονομίδου
Σπυριδοῦλα Γρ. Γκουβέρη
Σταύρος Σταυρίδης
Σταύρος Καρκαλέτσης
Στέλιος Θεοδούλου
Στέλιος Μυστακίδης
Στέλιος Πέτρου
Στέφανος Γοντικάκης
Σωτήριος Γεωργιάδης
Τάσος Κάρτας
Φαήλος Κρανιδιώτης
Φειδίας Μπουρλᾶς
Χρστος Ἀνδρέου
Χρήστος Δημητριάδης
Χρήστος Κηπουρὸς
Χρήστος Μυστιλιάδης
Χρίστος Σαρτζετάκης
Χρίστος Δαγρές
Χρίστος Δ. Κατσέτος
Χριστιάνα Φ#8250;ούπα
Χρύσανθος Φ#8250;αζαρίδης
Χρύσανθος Σιχλιμοίρης
Gene Rossides
Marcus A. Templar

Επικοινωνία
Τα σχόλια και οι απόψεις σας, είναι όλα ευπρόσδεκτα!
 


«Σήμερον ἡ πλάνη κατήργηται, σήμερον λαμπαδοφεγγεῖ πᾶσα ἡ κτίσις»… (Εὐχὴ τῶν Ἐπιφανείων)

Κώστας Γ. Ζουράρις
εἰδικὸς σύμβουλος τῆς «Μακεδονίας» καὶ τινῶν ἀκόμη

Ἀντίβαρο, \'Οκτώβριος 2007 [ἀναδημοσίευση ἀπὸ τή Μακεδονία]


«… ἡ πολυαιώνια παρουσία τοῦ ἑλληνισμοῦ πάνω στὰ δῶθε ἢ ἐκεῖθε τοῦ Αἰγαίου χώματα ἔφτασε νὰ καθιερώσει μιὰ ὀρθογραφία, ὅπου τὸ κάθε ὠμέγα, τὸ κάθε ὕψιλον, ἡ κάθε ὀξεία, ἡ κάθε ὑπογεγραμμένη δὲν εἶναι παρὰ ἕνας κολπίσκος, μιὰ κατωφέρεια, μιὰ κάθετη βράχου πάνω σὲ μιὰ καμπύλη πρύμνας πλεούμενου, κυματιστοὶ ἐλαιῶνες, ὑπέρυθρα ἐκκλησιῶν… Εἶναι μιὰ γλῶσσα μὲ πολὺ αὐστηρὴ γραμματική, ποὺ τὴν ἔφκιασε μόνος του ὁ λαός, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ δὲν ἐπήγαινε ἀκόμη σχολεῖο. Καὶ τὴν τήρησε μὲ θρησκευτικὴ προσήλωση κι ἀντοχὴ ἀξιοθαύμαστη, μέσα στὶς πιὸ δυσμενεῖς ἑκατονταετίες. Ὥσπου ἤρθαμ’ ἐμεῖς, μὲ τὰ διπλώματα καὶ τοὺς νόμους, νὰ τὸν βοηθήσουμε. Καὶ σχεδὸν τὸν αφανίσαμε».

Ὀδυσσέας Ἐλύτης: Τὰ δημόσια καὶ τὰ ἰδιωτικά.

Ἔτσι λοιπόν! Ὁ νεοπαγὴς Στυλιανίδης, ἀπέσυρε τὸ κουρελούργημα τῆς «Ἱστορίας», ἐκείνης τῆς συμμωρίας… Ἡ Νέα Δημοκρατία, μὲ μία θαυμαστὴ εὐλυγισία ταριχευμένου αἰλουροειδοῦς, ἀνακάλυψε, μεσούντων τῶν ἐμπρησμῶν τοῦ Αὐγούστου, ὅτι οἱ «κυλιόμενες» δημοσκοπήσεις τῆς ἔδειχναν λιγώτερη βλάβη ἀπὸ τὶς πυρκαϊές, ἀλλὰ βροντώδη ζημιά της εξ αἰτίας τοῦ βιβλίου τῆς «Ἱστορίας». Φωνὴ λαοῦ, ἑπομένως, ὀργὴ Θεοῦ… Οἱ παράπλευρες ὅμως ὠφέλειες αὐτῆς τῆς λαϊκῆς νίκης, εἶναι αἱ ἐξῆς δύο:

1ον: Ὁ �›αός, μὲ ἀξιοθαύμαστη πολιτικὴ ὀξύνοια, τιμώρησε μὲ τὴν ψῆφο του, ὅσους ἀπὸ τοὺς ἐνόχους ἦταν ὑπὸ τὴν βάσανον τῆς ἀρχαιρεσίας: ἡ ἀλήστου νεοεποχήτικου φωταδισμοῦ ὑπουργός, ἔπιασε τὸν πάτο της. Ἐκεῖνο δὲ τὸ ἀσπόνδυλο ἀφασικὸ μαλάκιο, ποὺ ἐπὶ πλέον, μᾶς ἔκρωξε καὶ τὴν ἐμετικὴ ἀμερικανιά του, «τὸ ὄνομα Μακεδονία εἶναι μιὰ μπούρδα», πῆρε κι αὐτὸς νὰ ψάχνει στὸν Ἰόνιον πάτο του, μήπως βρεῖ τί ἔφταιξε στὴν τόσο σκυμμένη εὐφυία του…

Δεινὸν γὰρ πρὸς λαϊκὸ κεντρὶ λακτίζειν… Μαῦρο λοιπόν, στὴν μαύρη, ἀρνησιπάτριδα, ἀνελλήνιστη ἀντίδραση… �›αμπαδοφεγγεῖ δὲ πᾶσα ἡ ἰλιαδορωμέηκη λαοθάλασσα.

2ον: Μ’ αὐτὴν τὴν ἀπίστευτη, πεισματάρα ἀντίσταση τοῦ �›αοῦ μας, εἴδαμε ἐπιτέλους μιὰ προπομπὴ αὐτῆς τῆς petitio – αἰτήσεως «λαϊκῆς πρωτοβουλίας», πού, ἐνῶπροβλέπεται ἀπὸ τὸ Σύνταγμα, οἱ ἐπαγγελματίες τοῦ ἡμέτερου παν-κομματισμοῦ, ἀκόμη νὰ τὴν ἐφαρμόσουν. Ὁ λαὸς κινήθηκε ὑπὸ μορφὴν ἀλλεπαλλήλων δημοψηφισμάτων, ἐναντίον αὐτῆς τῆς νατοκεμαλικῆς ὕβρεως τῆς συμμωρίας: σωματεῖα Μικρασιατῶν, Ποντίων, Μακεδόνων, Κρητῶν, Κωνσταντινουπολιτῶν ὅλοι κατὰ τῶν πωλητῶν τῆς συλλογικῆς μας αὐτοσυνειδησίας, ὅλοι μας ψήφῳ κλήρου, λαοῦ, λογίων, ὁμογενῶν, μὲ ἄτυπα δημοψηφίσματα, μὲ ἱστοσελίδες ὡς νέα γιουρούσια, ὁλόκληρο τὸ «Κοινὸν τῶν Ἑλλήνων» ἀντιστάθηκε, ἐξανέστη καὶ ἀνέστη. Καὶ τὸ «βιβλίο» τῆς Νατοκεμαλικῆς συμμωρίας κατέληξε στὴν φυσιολογική του θέση: στὴν κοπροδόχον τῆς Ἱστορίας…
Μοῦ ’λεγαν τὶς προάλλες, γελώντας, νεαροὶμ δάσκαλοι – σ’ ἐμένα, ποὺ οὐδεμίαν σχέσιν ἔχω μ’ αὐτὰ τὰ μηχανήματα τοῦ πονηροῦ - ὅτι φοιτητὲς τῆς κυρίας Ἀποσυναγώγου, τῆς ἔστελναν, στὴν ἱστοσελίδα της, ἀποσπάσματα, ἀπὸ τὰ πιὸ σκωπτικὰ καὶ περιπαικτικά, ἐκ τῶν ἄρθρων μου. Εἶδες Κυρία, συνοικιακὴ τῆς ἐπιστήμης συμμωρία, τί πάει νὰ πεῖ σύγχρονο Ἀντάρτικο καὶ ἀθάνατη Κλεφτουριά, ἐνάντια στοὺς «κρατικοὺς ἀξιωματούχους» τῆς Νατοκεμαλικῆς Νέας τάξης σου;

Σήμερον ἡ πλάνη κατήργηται….

Ἡ παράγραφος τοῦ Ἐλύτη, ποὺ ἀντέγραψα μὰ εὐλάβεια, εἶναι συμπυκνωμένος λαός. Τὰ λόγια τοῦ θεοφόρου Ἐλύτη, τά ’χει χτίσει, τά ’χει ζωγραφίσει, δημιουργήσει ὁ λαός μας. Ναί, αὐτοί, αὐτά: ὁ συλλογικός μας ὄρθιος, ἀκάθιστος λαὸς τοῦ Ἀκαθίστου καὶ τὸ Πρόσωπον Ἐλύτης, ἀσυγχύτως καὶ ἀδιαιρέτως Ἕν, ἐν ἐλευθερίᾳ καὶ Κλεφτουριᾷ, ναί, ἔτσι ρίξαμε τὴν Ὕβριν, Ἄτη ἐμεῖς καὶ Τίσις, στὴν κοπροδόχον τῆς ἱστορίας… Καί, μὲ τὸν τρόπον τοῦ λαοῦ μας, Θεοδωράκης ὁ θεοείκελος ἀναμέλπει ὅμοια. Ἀντιγράφω ἀπὸ προχθεσινὴ ἀνακοίνωση τοῦ Μίκη: «Ὑπενθυμίζω ὅτι ἤμουν ἐξαρχῆς μεταξὺ τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς «ἑλληνικότητας» πού, μὲ ἀγωνία διαπίστωνα, ὅτι ἐπιχειρεῖται ἡ ἀποδόμησή της σὲ ὅλη τὴν ἔκτα;ση καὶ τὸ βάθος τῆς ἐθνικῆς μας ζωῆς. Τὸ βιβλίο ἦταν μόνο ἕνα τμῆμα – σημαντικὸ βεβαίως καὶ κρίσιμο – τῆς ἀποδόμησης αὐτῆς. Σημαντικὸ καὶ κρίσιμο, γιατὶ στόχος αὐτὴ τὴ φορὰ ὑπῆρξε τὸ πιὸ εὐαίσθητο κομμάτι γιὰ τὸ μέλλον τῆς χώρας μας: τὰ τρυφερά μας νιάτα… Ἀνήκω στὴ γενιὰ ποὺ ζημώθηκε μὲ κορυφαῖα ἱστορικὰ γεγονότα, συμμετέχοντας ἐνεργητικὰ στὴ διαμόρφωση τῆς νεότερης ἱστορίας μας καὶ ἑπομένως, εἶμαι σὲ θέση νὰ ὑποστηρίξω ὅτι τὸ ἱστορικῶς ἀληθὲς εἶναι σὲ κάθε ἐνδεχόμενο ἐκεῖνο, ποὺ στὴν περίπτωση μας ὡς λαοῦ, συνδέεται μὲ τὴν ἀναζήτηση, τὴν ὑπεράσπιση καὶ τὴν ἀνάδειξη τῆς «ἑλληνικότητας» σὲ βάθος χρόνου, ὡς θεμέλιο γιὰ τὴν ἴδια μας τὴν ὕπαρξη»…
Ὁ μέγας Μίκης Θεοδωράκης. Μουσηγέτης.
Τί ἄλλο νὰ ἀπευθύνει τὸ Γένος, πρὸς τοὺς ἀγενεῖς;1

Ἡ Νέα Ἀκροδεξιὰ ἀμερικανονατοϊκὴ Νέα Τάξη

«Δεσμεύουσι γὰρ φορτία βαρέα καὶ δυσβάστακτα… ἐπὶ τοὺς ὤμους τῶν ἀνθρώπων… Φιλοῦσι δὲ τὴν πρωτοκλισίαν ἐν τοῖς δείπνοις καὶ τὰς πρωτοκαθεδρίας…»
Κατὰ Ματθαῖον, κβ΄ 15 – κγ΄ 39

Ὅπως τὸ τονίζει ὁ Μίκης: «Τὸ βιβλίο ἦταν μόνο ἕνα τμῆμα… τῆς ἀποδόμησης αὐτῆς (τῆς Ἑλληνικότητας)». Ναί! Καὶ ποιοί εἶναι οἱ ἀποδομηταί, οἱ χαλαστές, αὐτοί, τμῆμα τῶν ὁποίων εἶναι καὶ οἱ ἰθαγενεῖς ἐδῶ κουρελουργοὶ τοῦ «παιδαγωγικοῦ» αὐτοῦ ρύπου, ποὺ τὸ ἐξωπετάξαμε;
Ὁ μέγας Σάρτρ, λίγο πρὶν πεθάνει, εἶπε ὅτι, «στὶς μέρες μας τοῦ νέου παγκοσμιοποιημένου ἰμπεριαλισμοῦ, «τὸ Ἔθνος ξαναγίνεται ἐπαναστατικὸς πρωταγωνιστής». Καὶ τὴν ὀξυδερκῆ αὐτὴ ρήση τοῦ μεγάλου, παγκοσμίου (ἀλλὰ ὄχι παγκοσμιοποιημένου) φιλοσόφου, τὴν βλέπουμε νὰ ἐπαληθεύεται κάθε μέρα, στὶς μέρες μας. Ὄχι μόνον οἱ λαοὶ δὲν θέλουν νὰ πολτοποιηθοῦν μέσα σὲ μιὰ παγκοσμιοποιημένη ἀσάφεια, ὄχι μόνον οἱ λαοί, οἱ πολιτισμοί τους, λένε ΟΧΙ στὴν ἀχαλίνωτη κερδοσκοπία τοῦ χρηματιστικοῦ, ἰμπεριαλιστικοῦ κεφαλαίου, μὲ τὶς «φοῦσκες» του καὶ τὴν ὠμή του στρατιωτικὴ ἐπέμβαση, ἀλλὰ παντοῦ πλέον, τὸ «Ἔθνος» ἀνακηρύσσεται ὡς ὁ κύριος πόλος τῆς αὐτο-ἀναφορικότητας τῶν λαῶν, τῆς αὐτοσυνειδησίας τους, δηλαδὴ τῆς Ἐλευθερίας τους. Ἀκόμη καὶ στὸ χρηματικὸ ἐπίπεδο, ἕνα-ἕνα, τὰ ἐθνικὰ κράτη συγκροτοῦν τὰ λεγόμενα «ταμεῖα ἐθνικῆς κυριαρχίας», μὲ τὰ ὁποῖα παρεμβαίνουν στὴν διεθνῆ χρηματιστηριακὴ ζωή, γιὰ νὰ προστατεύσουν τὰ οὐσιώδη συμφέροντα τοῦ Ἔθνους-Κράτους.
Ἀπέναντι σ’ αὐτὴν τὴν ἀντίσταση τῆς Παγκόσμιας Κοινότητας, ποιός βυσσσοδομεῖ, βομβαρδίζει καὶ συνωμοτεῖ; Ἡ λεγόμενη Νέα Τάξη, ἀπόηχος τῆς Ναζιστικῆς «Νέας τάξης» (εἶχε κι ἐκείνη ἀκριβῶς τὸ ἴδιο ὄνομα!). Ἡ Νέα Τάξη, μὲ κεντρικὴ συνιστῶσα τὴν ἀμερικανικὴ ἡγεμονία καὶ τὴν νατοϊκὴ στρατιωτική, θεσμικὴ καὶ ἰδεολογικὴ παραφυάδα της, εἶναι αὐτή, ποὺ προσπαθεῖ νὰ διαλύσει ἱστορικοὺς λαούς, νὰ «ἀποδομήσει» ἀρχέγονους πολιτισμούς, γιὰ νὰ ἐπιβάλλει τὰ προϊόντα της, τὰ ὅλα της, καὶ νὰ ἐπιβληθεῖ, «διὰ δύναμιν καὶ ἀργύριον». Γιὰ πλιάτσικο, ὅπως τὸ διαπιστώνει, ἤδη, ὁ Θουκυδίδης.

Τὸ βιβλίο τῆς «Ἱστορίας», ποὺ ἐξέπεσε μέσα στὴν γενικὴ περιφρόνηση τοῦ λαοῦ μας, ἀνήκει σ’ αὐτὴν τὴν «σχολή» σκέψης καὶ μάσας. Καὶ δὲν πρέπει νὰ μπερδευτεῖ κανείς, διότι τὸ κουρελούργησαν διάφοροι πρώην ἀριστεροὶ καὶ νῦν σταδιοδρομοῦντες σὲ «ἀνταλλαγές» μὲ ἱδρύματα, καὶ ποὺ σιτίζονται ἀπὸ τὰ νεοταξίτικα «θίνκ-τάνκ», μὲ «καριέρες» χρηματοδοτούμενες ὁμοίως, μὲ ὑποτροφίες παρεμφερεῖς… Ὑπενθυμίζωπρὸς συναινοῦντας ἠλιθίους ἢ ἀμνήμονες, ὅτι τὸ ΕΑΜ σήμαινε Κλεφτουριά, Ἀντάρτικο, ΕΘΝΙΚΟ Ἀπελευθερωτικὸ Μέτωπο.

Κι ὄχι ΠΑΜ, παγκοσμιοποιημένο… Τὸ ΕΑΜ θέλησε καὶ μπόρεσε νὰ ἀπελευθερώσει τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος, κι ὄχι τὸν Dow Jones…

Τὸ βιβλίο τους, σ’ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν ἐθελόδουλη ἔτεινε: στὸ νὰ διδάξει στὰ παιδιά μας τὴν Ἐθνικὴ ἀμνησία, νὰ ὑποτιμήσει τὴν Τρισχιλιετῆ Ἀντιστασιακὴ Πρωτοπορεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους… Νὰ χλευάσει τὸν πολιτισμό μας, διὰ τῆς ἀποσιωπήσεως, τῆς πλαστογραφήσεως, τῆς κιβδηλείας. Ἀκροδεξιὰ νεοταξίτικη ἀντίληψη, ποὺ ἰσοπεδώνει τὶς «διαφορετικότητες» καὶ ἐξεχόντως τὴν ἐξέχουσα «διαφορετικότητα» τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, ναί, αὐτὸ προωθοῦσε στὶς ψυχὲς τῶν παιδιῶν μας, τὸ ἐπονείδιστον τοῦτο ἄγος.
Προσωρινῶς, ἡ ἀκροδεξιὰ τούτη Νέα Τάξη τῆς Νατοκεμαλικῆς ἀρβύλας, ἔπεσε στὴν «χωσιά», ποὺ τῆς ἔκανε ἡ καθ’ ἡμᾶς Κλεφτουριά. Ἡ �›ερναία ὅμως νατοϊκὴ Ὕδρα καιροφυλακτεῖ. Φύλακες γρηγορεῖτε!

1. Ἴσως, τὴν διεύθυνση τοῦ πλησιεστέρου ὀρφανοτροφείου τῶν Σκοπίων, γιὰ τὰ στερούμενα Γένους ὀρφανά, ἀλλοδαπὰ καὶ νατοκεμαλικά…

[Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα Μακεδονία]