Η διπλωματία των σχολικών βιβλίων Κωνσταντίνος Χολέβας Αντίβαρο, Απρίλιος 2007 Στις 4 Φεβρουαρίου 2000 υπεγράφη μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας Μορφωτική Συμφωνία με στόχο να απαλειφθούν οι υπερβολικές αναφορές στα σχολικά βιβλία της μιάς χώρας σχετικά με την άλλη. Η ιδέα εκ πρώτης όψεως δεν είναι κακή. Στην πράξη, όμως, κατέληξε σε μία μονομερή διαγραφή σοβαρών κεφαλαίων και γεγονότων από τα ελληνικά βιβλία Ιστορίας την ώρα που η Τουρκία δεν έχει κάνει το παραμικρό βήμα καλής θελήσεως. Κάθε λογικός και δημοκρατικός άνθρωπος επιθυμεί την ειρηνική συνύπαρξη με τους γείτονές μας. Όμως η καλή γειτονία δεν σημαίνει εθνική αμνησία και αλλοίωση ιστορικών γεγονότων. Η ύλη και η γενικότερη φιλοσοφία που διέπει το νέο βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού δείχνει ότι ορισμένοι έλληνες συγγραφείς και ιστορικοί αποφάσισαν να εξωραϊσουν τους Οθωμανούς και τους Νεοτούρκους, να σβήσουν κάθε έγκλημα και γενοκτονία που διεπράχθη κατά του Ελληνισμού, να διαγράψουν μάχες, ηρωισμούς και θυσίες και γενικά να γράψουν μία Ιστορία με το σκεπτικό « να μην κακοκαρδίσουμε τους Τούρκους» . Όπως θα ανέμενε κάθε σοβαρός παρατηρητής των ελληνοτουρκικών σχέσεων, η ʼγκυρα όχι μόνο δεν τήρησε την αρχή της αμοιβαιότητος, αλλά αντιθέτως συνεχίζει την εθνικιστική προπαγάνδα μέσω του σχολείου. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κάθε συζήτηση Ελλήνων και Τούρκων εκπαιδευτικών για τα σχολικά βιβλία οι Τούρκοι συζητούν μόνο για τα βιβλία Ιστορίας και Γεωγραφίας και σκοπίμως δεν θέτουν προς συζήτησιν τα βιβλία του μαθήματος Εθνικής Ασφαλείας. Το μάθημα αυτό διδάσκεται στο Λύκειο από ένστολο αξιωματικό και την ύλη την αποφασίζει το Υπουργείο Αμύνης. Σε εγχειρίδιο της Στ΄ Λυκείου που μεταφράσθηκε από τουρκομαθή Έλληνα διαβάζουμε την σαφή αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί της Βορείου Ελλάδος και των νησιών του Αιγαίου. Η επίσημη τουρκική άποψη είναι ότι η Ελλάς νομίμως κατέχει μόνο τα εδάφη που της δόθηκαν τον 19ο αιώνα. Η αμφισβήτηση των Τούρκων αφορά τα εδάφη βορείως του Πηνειού – η Ελλάδα της Μελούνας που λέγαμε παλαιότερα- και τα νησιά του Αιγαίου. Χαρακτηριστικό δείγμα της κακοπιστίας των γειτόνων μας είναι ο χάρτης και το κείμενο που καταγγέλθηκαν ήδη στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Πρόκειται για την ιστοσελίδα του τουρκικού Υπουργείου Παιδείας- Τμήμα Εξωτερικών Σχέσεων ( yeogm.meb.gov.tr/ikili/balkan/BatiTrakya), όπου μέχρι προ ολίγων ημερών εμφανιζόταν η Δυτική Θράκη ως ανεξάρτητο κράτος και μάλιστα με την δική του σημαία. Μετά από επίσημο ελληνικό διάβημα η Τουρκία ανακοίνωσε ότι αποσύρει τα προκλητικά κείμενα. Όμως το γεγονός αυτό καταδεικνύει ότι οι γείτονες αποθρασύνονται όσο εμείς τους δίνουμε δικαιώματα. Τέτοια δικαιώματα τους δίνει το νέο βιβλίο της Στ΄ Δημοτικού. Και θα πρέπει στο σημείο αυτό να πούμε ότι γι’ αυτό το βιβλίο δεν αρκεί να μιλούν μόνο δάσκαλοι και παιδαγωγοί. Πρέπει να πάρουν θέση και διεθνολόγοι και νομικοί και άλλοι επιστήμονες, διότι σε ορισμένα σημεία προσεγγίζει περισσότερο τις τουρκικές παρά τις ελληνικές θέσεις. Για παράδειγμα στην σελίδα 103 το βιβλίο παρουσιάζει μία εσφαλμένη ερμηνεία της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923. Η Λωζάννη προβλέπει ότι στην Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο παραμένει ελληνική εθνική μειονότητα μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών. Οι συγγραφείς γράφουν ότι παραμένουν απλώς Χριστιανοί. Η άποψη αυτή σαφώς υπονομεύει την επίσημη εξωτερική πολιτική της χώρας μας. Όπως επίσης το κεφάλαιο περί Κύπρου περιέχει τόσες ανακρίβειες που ανάγκασαν τα 5 κόμματα της Κυπριακής Βουλής καθώς και την Κυβέρνηση και την Εκκλησία της Κύπρου να ζητήσουν πλήρη αναδιαμόρφωση των σχετικών σελίδων. Οι υποστηρικτές του βιβλίου λέγουν ότι οι Γερμανοί και οι Γάλλοι κατόρθωσαν να συγγράψουν κοινό βιβλίο Ιστορίας για να βοηθήσουν την αλληλοκατανόηση μεταξύ των δύο λαών. Υπάρχουν όμως σημαντικές διαφορές. Πρώτον το βιβλίο αυτό αφορά μόνο τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα μεταπολεμικά γεγονότα. Δεν φθάνει μέχρι τον Βίσμαρκ ή τον Ναπολέοντα. Ενώ το προβληματικό ελληνικό βιβλίο ξεκινά από το 1453. Δεύτερον και σημαντικότερον. Οι Γερμανοί έχουν επισήμως ζητήσει συγγνώμη για τον Χιτλερισμό και για το Ολοκαύτωμα. Ενώ η σύγχρονη Τουρκία αρνείται ότι διεπράχθη γενοκτονία εις βάρος των Αρμενίων και των Ποντίων . Και σε τελευταία ανάλυση η Γερμανία δεν κατέχει εδάφη άλλου κράτους ούτε απειλεί την Γαλλία,. Ενώ στην δική μας περίπτωση ο Αττίλας παραμένει στην Κύπρο και η Τουρκική Εθνοσυνέλευση μας απειλεί με πόλεμο για τα 12 μίλια. Η Ελλάς ήδη κάνει σημαντική παραχώρηση με το να στηρίζει την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Όταν διδάσκουμε στα παιδιά μας ότι οι Οθωμανοί ήσαν φιλελεύθεροι και ότι το 1922 στην Σμύρνη γινόταν συνωστισμός απλώς δίνουμε στους Τούρκους την εικόνα του ψοφοδεούς και την ενθαρρύνουμε σε νέες απαιτήσεις και διεκδικήσεις. Ισχυρίζονται ότι η σχολική Ιστορία δεν πρέπει να περιέχει αίμα. Όμως τα παιδιά μας πρέπει να γνωρίζουν ότι η Ελευθερία δεν έρχεται πατώντας ένα κουμπί στο βίντεο- γκέϊμ. Χρειάσθηκαν και μάχες και θυσίες. Θα παρουσιάσουμε όλα τα γεγονότα που σημάδεψαν την Ιστορία μας και στο τέλος θα τους εξηγήσουμε: Παρ’ όλα αυτά σήμερα έχουμε την ωριμότητα να θέλουμε την ειρήνη και την ευημερία στην περιοχή μας και σε όλον τον πλανήτη. Ειρήνη ναι , αμνησία όχι. Με αυτό το σύνθημα θα δημιουργήσουμε πολίτες έτοιμους να αγωνισθούν και σε δύσκολες και σε ευχάριστες για τον τόπο στιγμές. Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στο περιοδικό ʼμυνα και Διπλωματία Κ.Χ. 21-3-2007 Αυτό το κείμενο είναι γραμμένο σε μονοτονικό. Διαβάστε την πολυτονική του έκδοση.