Για τα σχολικά βιβλία Ιστορίας Σηκώνουμε το γάντι της πρόκλησης Γιώργος Ρακκάς Αντίβαρο, Δεκέμβριος 2006 Το νέο σχολικό βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ τάξης του δημοτικού είναι εδώ για να μας θυμίζει τη στενή διαπλοκή της εκπαίδευσης με τις πολιτικές σκοπιμότητες που καθορίζουν τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή. Εδώ και καιρό, οι ελίτ αυτού του τόπου, σε αγαστή συνεργασία με τις ΗΠΑ του Μπους, τους συμμάχους της αλλά και με το στρατοκρατικό κατεστημένο της ʼγκυρας, προωθούν ένα νέο σχέδιο ηγεμονίας για την περιοχή. Σκοπός τους είναι να υποδαυλίσουν τις εθνοτικές αντιπαραθέσεις, να πλήξουν την ακεραιότητα των βαλκανικών κρατών, για να δημιουργήσουν εν’ τέλει ένα μωσαϊκό ασταθών μικρο-προτεκτοράτων που θα ευθυγραμμίζονται στη γραμμή της Νέας Τάξης Πραγμάτων υπό την υψηλή εποπτεία των Αμερικανών και την επέμβαση των Τούρκων στρατοκρατών. Εδώ και καιρό, οι ελίτ αυτού του τόπου έχουν αποφασίσει να προσαρμόσουν με κάθε τίμημα τον λαό μας στις επιταγές της ελεύθερης αγοράς και της παγκοσμιοποίησης* να μεταβάλουν τον ελληνικό λαό σ’ έναν χυλό απρόσωπων καταναλωτικών μονάδων. Αποφασιστική σημασία για την εξέλιξη και την επιτυχία των στρατηγικών αυτών επιλογών έχει και η ανάλογη διαμόρφωση των συνειδήσεων: Οι λαοί της περιοχής πρέπει να είναι έτοιμοι να δεχθούν αυτές τις αλλαγές. Κι όπως είναι γνωστό, η ιστορική συνείδηση είναι μία από τις κύριες πρώτες ύλες της διαμόρφωσης των συνειδήσεων. Γι’ αυτό και οι διανοούμενοι- απολογητές του εκσυγχρονισμού έχουν επιδοθεί εδώ και μερικά χρόνια, υπό το άλλοθι της «αναθεώρησης», στην προσαρμογή της ιστορίας στην αφήγηση της παγκοσμιοποίησης. Αρχικά ήταν μόνο οι ποικιλώνυμες εκδόσεις, τα επιστημονικά και τα δημοσιογραφικά άρθρα, που προετοίμαζαν το αναγνωστικό κοινό γι’ αυτές τις αλλαγές. Τώρα, σειρά έχουν τα βιβλία Ιστορίας της επίσημης εκπαίδευσης. Αυτό το βήμα, βεβαίως, προετοιμάζεται εδώ και πολύ καιρό. Ήδη, επί της διακυβέρνησης του εκσυγχρονιστικού Πα.Σο.Κ. ο Γ. Παπανδρέου και ο Ισμαήλ Τζεμ είχαν συζητήσει την αλλαγή των σχολικών βιβλίων, προκειμένου να απαλειφθούν τα σημεία εκείνα που δημιουργούν «προβλήματα» στην περιώνυμη ελληνοτουρκική φιλία! Ύστερα, πρωταγωνιστικό ρόλο ως μέσο πίεσης για την υλοποίηση αυτής της προσπάθειας έπαιξε και παίζει μια μη-κυβερνητική οργάνωση που εδρεύει στην Θεσσαλονίκη, το CDRSEE, το οποίο, με την υλική στήριξη του Σόρος, της Αμερικάνικης Πρεσβείας και των πλείστων άλλων ΜΚΟ που έχουν αναλάβει την άσκηση της «χαμηλής πολιτικής» της Αυτοκρατορίας στις περιοχές υψηλής γεωπολιτικής σημασίας, καθοδηγεί σε επιστημονικό επίπεδο την αναθεώρηση των βιβλίων της Ιστορίας– και την προετοιμασία των δασκάλων εκείνων που θα διδάξουν τα νέα βιβλία– σε ολόκληρη τη Βαλκανική. Αυτό είναι το κλίμα μέσα στο οποίο πραγματοποιούνται οι αλλαγές στο βιβλίο της Ιστορίας της Στ’ δημοτικού, και το αποτέλεσμα το επιβεβαιώνει πλήρως. Τι να πρωτοπούμε για το περιεχόμενο του νέου βιβλίου; Ότι αφιερώνει μόνο δύο σελίδες από το βασικό κείμενο για την Ελληνική Επανάσταση, από τις οποίες λείπουν πολλοί βασικοί πρωταγωνιστές και καθοριστικά γεγονότα που καθόρισαν τον ρου της; Ότι εξωραΐζεται η Οθωμανική Αυτοκρατορία, σχεδόν αποκρύπτοντας ό,τι έχει να κάνει με τις τρομερές συνέπειες της κατοχής; Ότι δεν γίνεται μνεία στην γενοκτονία Αρμενίων και Ελλήνων (Πόντιων και Μικρασιατών), ενώ οι συγγραφείς σ’ ένα ρεσιτάλ συγκάλυψης, σημειώνουν ότι, με την είσοδο του τουρκικού στρατού στη Σμύρνη, οι Έλληνες κάτοικοί της απλά «συνωστίστηκαν» στο λιμάνι; Ότι το «Όχι» και το έπος του 1940 υποβαθμίζεται σε μια «άρνηση τελεσιγράφου» και σε «μια σειρά σημαντικών νικών»; Θύμα, βεβαίως, αυτού του «εγχειρήματος» δεν είναι μόνο η ελληνική ιστορία. Με την ίδια λογική έχουν γραφεί τα κεφάλαια που αφορούν στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια. Έτσι, απουσιάζουν εντελώς οι αναφορές για το τι είναι πραγματικά η Ιερά Συμμαχία (η οποία αναφέρεται παρεπιπτόντως ως μία συμμαχία των ευρωπαϊκών χωρών «για την διατήρηση της τάξης και της ασφάλειας μεταξύ των συνόρων τους) . Επίσης, στις σελίδες για τη Γαλλική Επανάσταση δεν αναφέρεται κανείς εκ των Ροβεσπιέρου, Δαντόν, Μαρά. Ακόμα, αποσιωπάται η αποικιοκρατική διάσταση της ανακάλυψης του Νέου Κόσμου και η φυσική εξόντωση των ιθαγενών της αμερικανικής ηπείρου (υπονοείται μονάχα σε μία πηγή του Βαρθολομαίου ντε λας Κάζας). Τέλος, σ’ ένα ρεσιτάλ αποικιοκρατικού ηγεμονισμού, αναφέρεται στο βιβλίο πως, εν τέλει, «ο ευρωπαϊκός πολιτισμός γίνεται ο ιδανικός πολιτισμός για όλους». Για όλα αυτά, το βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ’ δημοτικού πρέπει να αποσυρθεί. Κι ακόμα περισσότερο, πρέπει να ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΙ. Σηκώνουμε, επομένως, το γάντι της πρόκλησης, που με τόση σιγουριά μας πέταξαν οι εκσυγχρονιστές διανοούμενοι της Νέας Τάξης. Ναι, η αναθεώρηση πρέπει να γίνει. Σε μια κατεύθυνση όμως που να τονίζει την αντιστασιακή διάσταση της ιστορίας μας, και τη σημασία που έχουν στην παράδοσή μας οι αγώνες για την ελευθερία. · Πρέπει να ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΙ, για ν’ αποκατασταθεί η επανάσταση του 1821 στην αγωνιστική, αντιστασιακή της διάσταση αλλά και για να γίνουν και ρητές αναφορές στον διεθνή της αντίκτυπο και το πλήγμα που κατάφερε στο γόητρο της Ιεράς Συμμαχίας, η οποία συνιστούσε τον κυριότερο φορέα κατάπνιξης των επαναστάσεων των υποδουλωμένων εθνών της εποχής. · Πρέπει να ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΙ για ν’ αποκατασταθεί η μικρασιατική καταστροφή στις πραγματικές ιστορικές διαστάσεις της γενοκτονίας του Αρμένικου και Ελληνικού– ποντιακού και μικρασιατικού– στοιχείου, αποκαλύπτοντας έτσι τον πραγματικό χαρακτήρα του τουρκικού εθνικισμού. · Πρέπει να ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΙ, επίσης, για ν’ αναδειχθούν οι συνέπειες 400 χρόνων οθωμανικής σκλαβιάς αλλά και να γίνουν σαφείς αναφορές στα 800 χρόνια αποικιοκρατικής επιβολής που βιώσαμε και βιώνουμε από τις ηγέτιδες δυνάμεις της Δύσης. · Πρέπει να ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΙ για να αποκατασταθεί το νόημα της Γαλλικής Επανάστασης, της μητέρας όλων των νεώτερων επαναστάσεων, να ξαναβρούν τη θέση τους στις σελίδες του βιβλίου ο Ροβεσπιέρος, ο Δαντόν και ο Μαρά. · Πρέπει να ξαναγραφεί, προκειμένου να γίνουν ρητές αναφορές στις τρομερές συνέπειες της αποικιοκρατίας στον Νέο Κόσμο, και τη φυσική εξόντωση των κατοίκων της αμερικανικής ηπείρου. · Πρέπει, εν τέλει, να ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΙ γιατί στόχος και όραμα της εκπαίδευσης πρέπει να είναι η καλλιέργεια ελεύθερων ανθρώπων και όχι πειθήνιων υπηκόων. Δημοσιεύτηκε στο 1ο φύλλο της εφημερίδας \"ΡΗΞΗ\". Αυτό το κείμενο είναι γραμμένο σε μονοτονικό. Διαβάστε την πολυτονική του έκδοση.