Ελλάς Ελλήνων Καραμπουζουκλήδων
Ι. Κ. ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΣ
jpretenteris@dolnet.gr
Ομολογώ ότι με εξέπληξε η διάσταση που πήρε η συζήτηση για το
σχολικό εγχειρίδιο Ιστορίας. Πίστευα ότι, για άλλη μία φορά, θα
διατυπωθούν οι γνωστές απόψεις από τα γνωστά άτομα και μετά θα
γυρίσουμε στις δουλειές μας. Αμ δε! Αυτή τη φορά δίνουν πραγματική
και λυσσώδη μάχη.
«Σιγά τον πολυέλαιο!» θα μου πείτε. Αλλά δεν είναι
έτσι. Στην προκειμένη περίπτωση ο πολυέλαιος είναι σημαντικός. Δεν
αφορά ούτε μόνο το σχολείο, ούτε μόνο την Ιστορία, ούτε μόνο την
Εκκλησία. Αφορά το έθνος στο σύνολό του. Την αντίληψη που έχουμε για
τον εαυτό μας και για τους άλλους.
Ο λόγος είναι απλός. Η φασιστοειδής εκτροπή του παραδοσιακού
εθνικισμού στηρίχθηκε από τα τέλη του 19ου αιώνα σε δύο έννοιες: την
καθαρότητα και την ανωτερότητα. Οι ιταλοί φασίστες ή
οι γερμανοί ναζιστές δεν ήταν απλώς εθνικιστές αλλά πίστευαν
επιπροσθέτως ότι ανήκαν σε ένα έθνος φυλετικά καθαρό και ανώτερο από
τα άλλα.
Στην Ελλάδα τέτοιο μαζικό φασιστικό ρεύμα δεν υπήρξε ποτέ.
Ισως επειδή από την αρχή η κυρίαρχη εθνική ιδεολογία (αυτή που
συγκροτήθηκε μετά τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους) είχε
συμπεριλάβει υποδορίως στην ατζέντα της και την καθαρότητα και την
ανωτερότητα. Η έννοια της εθνικής υπεροχής ήταν περίπου σύμφυτη με
την εθνική ταυτότητα. Και τώρα που οι απλουστεύσεις αυτές
αμφισβητούνται από ένα σχολικό εγχειρίδιο, οι φαιοχίτωνες πήραν τους
δρόμους.
Μη σας εξαπατούν οι αθώες προφάσεις. Ο άνθρωπος που αγαπά την
πατρίδα του, ο πραγματικός πατριώτης, δεν νοιάζεται αν η εθνική
ταυτότητα που υπηρετεί δημιουργήθηκε τώρα, χθες ή πριν από χίλια
χρόνια. Ζει στην πατρίδα που αγαπάει και αγαπάει την πατρίδα όπου
ζει, αυτό είναι όλο.
Ποιος ταράζεται από την αμφισβήτηση των εθνικών βεβαιοτήτων;
Ταράζεται ο φασιστοειδής που μέσα από την εξιδανίκευση του
Ελληνισμού εδραιώνει τη δική του καθαρότητα και ανωτερότητα. Αυτός
που στο όνομα της εθνικής ταυτότητας προωθεί την εθνική υπεροχή. Γι'
αυτόν το πραγματικό ζήτημα δεν είναι ότι έφυγαν οι Ελληνες από τη
Σμύρνη αλλά ότι οι Ελληνες είναι εθνικά ανώτεροι από τους Τούρκους.
Δεν του αρκεί μια Ελλάς Ελλήνων. Ψάχνει άλλοτε μια Ελλάδα Ελλήνων
Χριστιανών και άλλοτε μια Ελλάδα Ελλήνων Καραμπουζουκλήδων.
Αυτή τη συζήτηση κάνουμε σήμερα. Οχι για την αγάπη που
οφείλουμε στην πατρίδα αλλά για το μίσος που χρωστάμε στις πατρίδες
των άλλων. Μια αντίληψη που αποδομήθηκε από ένα ταπεινό σχολικό
εγχειρίδιο. Και το οποίο πολύ θα χαρώ να διδαχθούν τα παιδιά μου.
13
Μαρτίου 2007
Αγαπητέ κ. Πρετεντέρη,
Ονομάζομαι Ανδρέας Σταλίδης και είχα επικοινωνήσει πάλι μαζί
σας, όταν είχατε αναφερθεί στο θέμα του βιβλίου Ιστορίας της Στ
Δημοτικού. Τότε, σας είχα ενημερώσει για την πρωτοβουλία μας,
καθώς και για την πλειάδα άρθρων, αναλύσεων και κριτικής που τη
συνοδεύει. Φαίνεται ότι δεν είχατε ανάγκη ενημέρωσης. Ήμουν τόσο
καλόπιστος, που αυτό πίστευα! Τελικά, αποδεικνύεται ότι είστε
προ πολλού πεπεισμένος για τις απόψεις μας, ώστε να μπορείτε να
μας ονομάζετε συλλήβδην
φασίστες και
φαιοχίτωνες. Λυπάμαι ειλικρινά πάρα πολύ για το
βάθος στο οποίο έχει πέσει το επίπεδό σας. Σας γνωστοποιώ ότι
έχετε χάσει την αξιοπιστία και την εγκυρότητά σας σε πολύ μεγάλα
πλήθη ανθρώπων. Σας το λέω, επειδή με βάση το τηλεοπτικό σας
«σποτ» σας ενδιαφέρει (δήθεν) το «καλό
κοινό». Ε λοιπόν το υγιώς σκεπτόμενο κοινό δεν
αντέχει ούτε να υβρίζεται χυδαία κατ αυτόν τον τρόπο και με
αυτό το ύφος που επαναλαμβάνετε τακτικά μέσω της γραφίδας σας,
ούτε (εφόσον ενδεχομένως- συμφωνεί μαζί σας επί της ουσίας)
ασφαλώς ανέχεται να υβρίζετε έτσι μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων που
προσπαθεί να προβάλλει ένα αίτημα, ακόμα κι αν διαφωνεί μαζί
της.
Λυπάμαι λοιπόν πάρα πολύ, ντρέπομαι για λογαριασμό σας, αλλά
δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να σας επιστρέψω ούτε αυτόν, ούτε
κανέναν άλλον χαρακτηρισμό διότι προσπαθώ να διατηρώ ένα σεβαστό
επίπεδο αντιπαράθεσης. Αντίθετα με εσάς. Και είναι γνωστό,
βέβαια, ότι όποιος δεν έχει επιχειρήματα καταφεύγει σε
χαρακτηρισμούς και ύβρεις.
Ανδρέας Σταλίδης.
Ηλεκτρονικό Περιοδικό Αντίβαρο