Η τρομοκρατία των «φωταδιστών» Θύμιος Παπανικολάου περιοδικό Ρεσάλτο Αντίβαρο, Φεβρουάριος 2007 ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ του και τη λειτουργία του ο υπερεθνικός ιμπεριαλισμός αντιμετωπίζει την πολιτισμική κληρονομιά των λαών με μηδενιστική καταφρόνηση. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων θέλει να εκμηδενίσει την ιστορία των λαών και τις πολιτισμικές, εθνικές παραδόσεις ακριβώς γιατί είναι φορείς μορφών κοινωνικής συνοχής και συλλογικής συνείδησης. Το πρότυπο της Νέας Τάξης είναι οι ΗΠΑ: Ένα συνονθύλευμα φυλών και πολιτισμών χωρίς συνοχή, ένα αθροιστικό και όχι συνθετικό σύνολο ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ αυτό πρότυπο προωθούν και στην Ελλάδα οι θιασώτες της παγκοσμιοποίησης. Στην πρωτοπορία βρίσκεται η νεοταξική κυβέρνηση Σημίτη και η «προοδευτική» ουρά της: οι ποικιλώνυμοι «φωταδιστές». Όλοι αυτοί αντιμετωπίζουν με μηδενιστική καταφρόνηση την ελληνική ιστορία, τις πολιτισμικές και πνευματικές μας κληρονομιές, κάθε τι που συγκροτεί κάποια μορφή συλλογικής συνείδησης. Και το σπουδαιότερο στο όνομα της «προόδου» ασκούν μια άγρια τρομοκρατία κατά της ελληνικής κοινωνίας. Μια τρομοκρατία που εξαναγκάζει ακόμα και επαναστατικά και ατίθασα πνεύματα να σιωπούν ή να αποδέχονται ως προοδευτικό λόγο το νεοταξικό λόγο των «φωταδιστών». ΑΥΤΗ η ιδεολογική τρομοκρατία που λανσάρεται ως «προοδευτική» και ως επιστημονική εγκλωβίζοντας έτσι το σύνολο σχεδόν της αριστεράς, στηρίζεται σε ένα δόλιο αντιεπιστημονικό τέχνασμα: Στον τεμαχισμό της πολιτισμικής κληρονομιάς και στην αντιαδιαλεκτική απομόνωση των αντιδραστικών στοιχείων της. Δηλαδή η πολιτισμική κληρονομιά δεν εξετάζεται ως ένα διαλεκτικό όλο, αλλά σαν άθροισμα μερών. Απομονώνεται και διογκώνεται το «τεμάχιο» που μας ενδιαφέρει και μηδενίζουμε το σύνολο Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ και πολιτισμική κληρονομιά είναι μια σύνθεση διαμορφωμένων αντιθέσεων, δισυπόστατη: Βοήθησε τον άνθρωπο να αποκτήσει γνώσεις, ικανότητες και συλλογική συνείδηση και ταυτόχρονα χρησίμευσε και στη διαιώνιση της ταξικής κοινωνίας και στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Ακόμα όμως και τα στοιχεία της πνευματικής μας κληρονομιάς που καθρεφτίζουν την υποδούλωση του ανθρώπου και τη διαιώνισή της συνδυάζονται περίπλοκα με άλλα, που με αυτά ο άνθρωπος γνώρισε τον εαυτό του, όξυνε τη σκέψη του, μεγάλωνε τη νοημοσύνη του, συνειδητοποιούσε τα συναισθήματά του, συνακόλουθα ξεπερνούσε, ως ένα βαθμό, τα όρια των κοινωνικών συνθηκών του. Έτσι εξηγείται πώς έργα τέχνης δημιουργημένα εκατοντάδες και χιλιάδες χρόνια πριν, συνεχίζουν να γοητεύουν και να αγγίζουν και σήμερα μια χορδή μέσα του ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ αμφιβολία ότι ο άνθρωπος μέσα από την κοινωνική δράση πρέπει να αναθεωρήσει κριτικά όλες τις κληρονομημένες αξίες, αφού πρώτα τις υποβάλει σε έλεγχο και τις αφομοιώσει ολοκληρωτικά. Αυτό όμως δεν έχει καμιά σχέση με την κατηγορηματική απόρριψη ή τις ψευτο-αριστερές και ψευτο-προοδευτικές ανοησίες. Πολύ περισσότερο δεν έχει καμιά σχέση με τις «αναθεωρήσεις» των διαταγμάτων της εξουσίας, των «φωταδιστών» και της Νέας Τάξης ερήμην των λαών. Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ εξουσία των «εκσυγχρονιστών» με «φωταδιστικούς» αφορισμούς και υστερική δημαγωγία ξεχωρίζει μηχανικά από την πολιτισμική μας κληρονομιά κάποια στοιχεία που καθρεφτίζουν την υποδούλωση του ανθρώπου και μηδενίζει τα πάντα. Μηδενίζουν τη θρησκευτική παράδοση, την ιστορία και τις εθνικές παραδόσεις με σημαία τους λέξεις αρνητικά φορτισμένες: «Σκοταδισμός», «εθνικισμός», «ρατσισμός» κλπ. Αυτοί που είναι κήρυκες του σύγχρονου σκοταδισμού, που υποθάλπουν τους εθνικούς διχασμούς, την ξενοφοβία και το ρατσισμό τρομοκρατούν με τα ιδεολογήματα κατά του σκοταδισμού της Εκκλησίας, κατά του ρατσισμού και του εθνικισμού. Επιχειρούν με τέτοιου είδους ιδεολογήματα να επιβάλλουν μια νέα ακόμα πιο μακάβρια υποδούλωση του ανθρώπου. ΓΙ ΑΥΤΟ βρίζουν και το λαό που δεν καταλαβαίνει τα «προοδευτικά» διατάγματά τους που αποφασίζουν ερήμην του. Βρίζουν την πλειονότητα των Ελλήνων που συμφωνεί με το Χριστόδουλο στο θέμα των ταυτοτήτων. Σε λίγο οι φωστήρες του «διαφωτισμού» της Νέας Τάξης θα μας βρίζουν όλους σαν ρατσιστές και εθνικιστές. (Σημείωση: Σήμερα μας βρίζουν!). ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ παγιδευμένη στη μέγγενη των νέων «προοδευτικών» ιδεολογημάτων της Νέας Τάξης και φοβούμενη να μην την ταυτίσουν με τις ανοησίες της ακροδεξιάς δημαγωγίας θα πολεμάει στα λόγια τη Νέα Τάξη και στην πράξη θα σέρνεται στην ουρά της. Δεν θα τολμάει ούτε καν να ψελλίσει: «Ζητήματα που αφορούν ιστορικές και πολιτισμικές μας παραδόσεις δεν μπορούν να επιβληθούν εκ των άνω από τις ελίτ των εξουσιών που διχάζουν και στρέφουν τον έναν εναντίον του άλλου. Αυτά τα ζητήματα αποτελούν προϊόν συλλογικής συνείδησης και δράσης και όχι βίαιης επιβολής». ------------------------------------------------------------------------------------------------------- * Το κείμενο αυτό γράφτηκε τον Οκτώβριο του 2000. Αναδημοσιεύεται από το βιβλίο: «Η Νέα Τάξη και οι χρήσιμοι ηλίθιοι», εκδόσεις «Κάκτος» Αυτό το κείμενο είναι γραμμένο σε μονοτονικό. Διαβάστε την πολυτονική του έκδοση.