Ἡ «βάση τοῦ 10» ὡς νέος μοχλὸς γιὰ ξεκαθάρισμα ἐκπαιδευτικῶν καὶ πολιτικῶν λογαριασμῶν

Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας

Ἀντίβαρο, Ὀκτώβριος 2006

1. Εἰσαγωγή.

Ἔχει χυθεῖ πολὺ μελάνι κυρίως τὴ φετινὴ καλοκαιρινὴ περίοδο γιὰ τὸ θέμα. Ὅπως ἔγινε καὶ τὴν προηγούμενη περίοδο ἐνάντια στοὺς «αἰώνιους φοιτητὲς» καὶ πρὶν λίγα χρόνια ἐνάντια στὴν «ἐπετηρίδα» τῶν ἐκπαιδευτικῶν.

Τότε γιὰ μία δεκαετία οἱ «πληρωμένοι κονδυλοφόροι» κάνοντας παρέα μὲ πολλοὺς πολιτικὰ ἀφελεῖς καὶ στηριζόμενοι ἀπὸ μικροϋπολογισμοὺς ἑνὸς στρατεύματος πτυχιούχων ΑΕΙ ποὺ προέρχονταν ἀπὸ ἕνα κατὰ τεκμήριο ἄνευρο φοιτητικὸ κίνημα, «χτύπησαν» ἰδεολογικὰ τὴν «ἐπετηρίδα πρόσληψης». Ὄχι ὅτι ἡ ἐπετηρίδα δὲν εἶχε ἀντιφάσεις καὶ προβλήματα. Ὅλα τὰ «τσόφλια» αὐτῆς τῆς ζωῆς τὰ ἔχουν. Ἀλλὰ χρειάζονται γιὰ νὰ προφυλάγουν τοὺς καρποὺς ἀπὸ τὴν «κακοκαιρία» ἄγριων πολιτικῶν.

Ποιὸ ἦταν τὸ ἀποτέλεσμα; Ἐπετηρίδα Ἀσεπιτῶν, 16άμηνου, τριαντάμηνου, ἀναπληρωτῶν, πολυτεκνίας καὶ δὲν συμμαζεύεται, γιὰ κάθε κλάδο καὶ εἰδικότητα. Καὶ τὸ κυριότερο εἶναι ἀκόμα ὁ μεταξὺ αὐτῶν τῶν ἀνέργων συντεχνιακὸς πόλεμος χαρακωμάτων. Καὶ ἂν καταργηθοῦν οἱ πολλὲς ἐπετηρίδες καὶ πᾶμε στὴν «προφορικὴ συνέντευξη» θὰ λυθεῖ τὸ πρόβλημα τῆς ἐργασίας τους; Ὄχι βέβαια.

Ὁ στόχος ἦταν ἄλλος: Νὰ «ἀξιολογήσουμε τὰ ἀξιολογημένα πτυχία σὲ μία καὶ μόνη ἐξέταση» καὶ νὰ φτιάξουμε τὸ ἰδεολόγημα τῶν «καλύτερων». Οἱ «καλύτεροι» εἶναι πάντα ὁ «δούρειος ἵππος» γιὰ τὴ γνώση καὶ τὴν ἐργασία, σὲ μία κοινωνία τοῦ ἀνταγωνισμοῦ, ποὺ πάει νὰ ἐπιβληθεῖ ὡς τὸ ὅραμα τῆς Νέας τάξης…
Τὰ ἴδια γράφτηκαν γιὰ τὸ «πρόβλημα τῶν αἰώνιων φοιτητῶν». Ἕνα νέο μηχανιστικὸ ὄχημα, ποὺ εἶχε ἀπορριφθεῖ ἀπὸ τὸ φοιτητικὸ κίνημα τοῦ 1979, ἐπανῆλθε γιὰ τὴν ἰδεολογία τῆς «ἀξιολόγησης τῶν πανεπιστημιακῶν τμημάτων καὶ τὶς πιστωτικὲς μονάδες τῶν φοιτητῶν» ὡς ἕνας βασικὸς δείκτης. Ἕνας δείκτης ποὺ μετράει τὸ μέσο ὄρο φοίτησης γιὰ τὸ πτυχίο.

Οἱ ἔρευνες λένε ὅμως ὅτι οἱ «αἰώνιοι» δὲν μπαίνουν στὸ λογαριασμό, ἀφοῦ δὲν παίρνουν πτυχίο. Ἄλλος εἶναι ὁ σχεδὸν ἀνομολόγητος στόχος. Τὸν ἀπέδειξε ὁ πρῶτος καὶ νικηφόρος γύρος ἑνὸς πρωτόγνωρου γιὰ μᾶς φοιτητικοῦ κινήματος. Ἡ εἴσοδος τῆς κυριαρχίας ἀγορᾶς καὶ τῶν ἐπιχειρήσεων στὸ χῶρο τῆς ὅλης ἐκπαίδευσης καὶ ἡ ἀτέρμονη ἐντατικοποίηση τῶν φοιτητῶν στὴν εἰδίκευση γιὰ νὰ μὴ προλαβαίνουν νὰ σκέπτονται οὔτε γιὰ δικό τους μέλλον….

Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἀλλαγὴ τοῦ ἄρθρου 16 τοῦ συντάγματος. Διάβασε κανεὶς τὶς ὑπόλοιπες ἀλλαγές, πέρα ἀπὸ τὴ μὴ κρατικὰ πανεπιστήμια, ποῦ προτείνει ἡ Νέα Διακυβέρνηση; Μᾶλλον κάνει «σουρωτήρι» τὴν ὑποχρέωση τῆς Πολιτείας γιὰ δωρεὰν δημόσια ἐκπαίδευση; Μὰ ἐπὶ τέλους, ὅλα τὰ τῆς παιδείας στὰ θὰ γίνουν ΣΔΙΤ ;


2. Πρῶτες ἀπαντήσεις σὲ «ἁπλοϊκὰ» ἐπιχειρήματα ὑπὲρ τῆς βάσης τοῦ δέκα.

Γράφει ἀξιοπρεπής, κατὰ τὰ ἄλλα, πασίγνωστος δημοσιογράφος γιὰ τὸ νέο δούρειο ἵππο, τὴ λεγόμενη «βάση τοῦ δέκα»: «…Τὸ ἕνα εἶναι ἡ ἀποτυχία τοῦ 40% τῶν ὑποψηφίων νὰ συγκεντρώσουν μέση βαθμολογία βάσης = 10! H διαπίστωση αὐτὴ μπορεῖ νὰ σημαίνει, ἐπίσης, δύο πράγματα διαφορετικὰ καὶ ταυτόχρονα ταυτόσημα. Ὡς ὑποψήφιοι γιὰ τὴν τριτοβάθμια ἐκπαίδευση δὲν ἔχουν τὶς ἀναγκαῖες γνώσεις γιὰ νὰ παρακολουθήσουν τὰ μαθήματά της. Ἀλλὰ καὶ ὡς ἀπόφοιτοί της δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης, λογικὰ δὲν διαθέτουν ἀξιόπιστο πτυχίο ἀποφοίτησης…» .

Ἕνας ἄλλος ἀξιοπρεπὴς κατὰ τὰ ἄλλα πρώην σχόλ. Σύμβουλος φιλολόγων συμπληρώνει: « …Βέβαια τὸ πρόβλημα τῆς ἀξιολόγησης γιὰ τὴν ἐπιλογὴ τῶν καλύτερων εἶναι σύνθετο, ἀλλὰ ὁπωσδήποτε σὲ ἕνα θεσμὸ εἰσαγωγικῶν ἐξετάσεων κατ’ ἀνάγκην χρησιμοποιοῦνται ἀντικειμενικὰ δεδομένα, ὅπως εἶναι οἱ βαθμοί, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ γίνουν συγκρίσεις. Ἑπομένως δὲν μποροῦμε νὰ μὴ λάβουμε ὑπόψη τὶς «βάσεις» ἐκεῖνες τῆς βαθμολογίας, ποὺ κατὰ τεκμήριο, τὸ κατώτατο ὅριο, ποὺ ἐπιτρέπει στοὺς ὑποψήφιους νὰ παρακολουθήσουν πανεπιστημιακὲς σπουδές. Ἂν ἀρνηθοῦμε τὴ «λογικὴ τῶν βάσεων», θὰ πρέπει νὰ καταργήσουμε τὶς εἰσαγωγικὲς ἐξετάσεις. Τότε ὅμως οἱ ἀπόφοιτοί της Μ.Ε. νὰ μποροῦν νὰ γράφονται σὲ ἕνα προπαρασκευαστικὸ ἔτος σπουδῶν τῶν ΑΕΙ, ὅπου ὅμως ἀπὸ τὴ διδασκαλία ὁρισμένων μαθημάτων ἐπιβάλλονται αὐστηρότατες ἐξετάσεις ἐπιλογῆς…» .

Ποιὲς ἀλήθειες φανερώνουν καὶ ποιὲς ἀλήθειες, ἀλήθεια, κρύβουν - γιὰ μένα τὸν καχύποπτο ἐκπαιδευτικὸ καὶ γονέα, συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα, ἀδιάφορο - οἱ δύο δημοσιογραφοῦντες; Ἂς τὰ παρατηρήσουμε μὲ μία σχετικὰ λεπτομερῆ προσπάθεια:

1). «Ἡ ἀποτυχία τοῦ 40% νὰ συγκεντρώσει τὴ βάση τοῦ δέκα». Κατ’ ἀρχὴν νὰ διορθώσουμε τὸ ποσοστό. Εἶναι 41,70 %. «Ἀπὸ τὰ στοιχεῖα φαίνεται ὅτι ὁ ἀριθμὸς ὅσων ὑποψηφίων βαθμολογήθηκαν κάτω του 10 σὲ ὅλες τὶς κατευθύνσεις εἶναι φέτος 38.982 σὲ σύνολο 93.423 ἐξετασθέντων (ποσοστὸ 41,70%) ἔναντι 38.942 σὲ σύνολο 89.318 (ποσοστὸ 43,66%) τοῦ 2005» .

Δηλαδὴ εἴχαμε μία μείωση τῆς ἀποτυχίας σχεδὸν 2%. Τὸ ποσοστὸ αὐτὸ εἶναι στατιστικά, γι’ αὐτοῦ του εἴδους τὶς ἐξετάσεις, σχεδὸν χωρὶς καμιὰ ἰδιαίτερη ἀξία. Παρόμοια ποσοστὰ ἔχομε τὰ τελευταῖα χρόνια. Ἄγνοια ἑπομένως τῆς Κυβέρνησης δὲν ὑπῆρχε. Μόνο σκοπιμότητα. Τὸ ἀποτέλεσμα τὸ εἴδαμε.

2). «…Ὡς ὑποψήφιοι γιὰ τὴν τριτοβάθμια ἐκπαίδευση δὲν ἔχουν τὶς ἀναγκαῖες γνώσεις γιὰ νὰ παρακολουθήσουν τὰ μαθήματά της…». Ὁ ἰσχυρισμὸς αὐτὸς ἔχει μία «βάση», ἀλλὰ εἶναι στὴν καλύτερη περίπτωση ἁπλοϊκός. Διότι ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος ἀποδείχθηκε ὅτι «Συνολικά, στὰ TEI ἔμειναν 17.245 κενὲς θέσεις, ἐκ τῶν ὁποίων οἱ 14.365 «ἀνήκουν» στοὺς ὑποψηφίους τῶν ἑνιαίων λυκείων καὶ οἱ ὑπόλοιπες 2.880 στοὺς «δικαιούχους» τῶν TEE…Χθές, τὸ ὑπουργεῖο Παιδείας ἀνακοίνωσε τὶς βάσεις εἰσαγωγῆς στὰ AEI καὶ TEI καὶ συνολικὰ 18.768 θέσεις ἔμειναν κενὲς ἀπὸ ὑποψηφίους ποὺ δὲν πέρασαν τὴ βάση. Μεταξὺ αὐτῶν, οἱ 15.361 ἦταν ὑποψήφιοι ἀπὸ τὰ ἡμερήσια ἑνιαία λύκεια - ὅπου καὶ ὁ μεγάλος ὄγκος τῶν μαθητῶν -, οἱ ὁποῖοι ἄφησαν κενὲς 1.394 θέσεις σὲ ξενόγλωσσα πανεπιστημιακὰ τμήματα καὶ Ἀκαδημίες τοῦ Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ, καθὼς καὶ 13.967 θέσεις στὰ TEI» .

Ἑπομένως σὲ ὅλα σχεδὸν τὰ ΑΕΙ οἱ θέσεις καλύφτηκαν καὶ πάλι μὲ φοιτητὲς ποὺ ἔγραψαν πάνω ἀπὸ τὴ βάση. Πρὸς τί ὁ θρῆνος καὶ ὁ σπαραγμὸς γιὰ τοὺς μελλοντικοὺς ἐπιστήμονες; Οἱ κενὲς θέσεις λοιπὸν ἔμειναν στὰ ΑΤΕΙ, ποὺ εἶναι κυρίως τμήματα ἐφαρμογῆς καὶ ὑψηλῆς κατάρτισης καὶ στὰ ξενόγλωσσα ΑΕΙ. Οἱ ἀπόφοιτοι αὐτοὶ ἑπομένως κατευθύνονται κυρίως στὴν χαμηλὴ κατάρτιση τῶν κυρίως ἰδιωτικῶν ΙΕΚ ἢ θὰ δώσουν ἐκ νέου ἐξετάσεις. Αὐτὸ λοιπὸν εἶναι προτιμότερο;

Ἀποκρύβεται ὅμως ὅτι εἰσάχθηκαν χιλιάδες φοιτητὲς μὲ βάση κάτω τῶν 10.000 μορίων μὲ μικρότερη αὐτὴ τῶν 8.500, ἐνῶ ἔμειναν ἀπὸ ἔξω περίπου τελείως ἄδικα 10.000 ὑποψήφιοι μὲ περισσότερα μόρια ἀπ’ αὐτοὺς (λείπουν τὰ πλήρη ἀκριβῆ στοιχεῖα). Μία πρόβλεψη καὶ ἡ ἐξήγηση γι’ αὐτὸ τὸ «παράδοξο» εἶχε δημοσιευτεῖ στὶς 17-07-2006 ἀπὸ τὸν μαθηματικὸ κ. Ἔμμ. Ἁμαριαννάκη .

3). «…Ἀλλὰ καὶ ὡς ἀπόφοιτοί της δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης, λογικὰ δὲν διαθέτουν ἀξιόπιστο πτυχίο ἀποφοίτησης…». Μὲ αὐτὴ τὴν ἔκφραση διαφαίνεται τὸ λογικὸ ὑπόβαθρο τοῦ ἄρθρου ἀγνοεῖ ὅτι:

- στὸ ἀπολυτήριο (ποὺ εἶναι μία ἄλλη βάση τοῦ δέκα) συμμετέχουν πλέον ἰσότιμα οἱ προφορικοὶ βαθμοί, οἱ ὁποῖοι, καλῶς ἀπὸ παιδαγωγικὴ καὶ μορφωτικὴ πλευρά, ἐκφράζουν μία διαρκῆ, ἐτήσια καὶ σύνθετη ἱκανότητα γιὰ τὶς βασικὲς γνώσεις τῶν μαθημάτων.

- συμμετέχουν καὶ οἱ γραπτοὶ βαθμοὶ τῶν ἕξη ἢ ἑπτὰ πανελλαδικῶς ἐξεταζόμενων μαθημάτων.

- πρόκειται γιὰ τὸ μέσο ὄρο μὲ μαθήματα ποὺ δὲν ἐξετάζονται πανελλαδικά.

- τὸ ἀπολυτήριο ἐκφράζει, μὲ τὸ σημερινὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα, τὸ τέλος μίας μορφωτικῆς διαδικασίας μὲ τὸ ἐλάχιστο τῶν ἀπαραίτητων γνώσεων γιὰ ἔξοδο στὴν κοινωνία, ἀλλὰ ὄχι γιὰ ἐπιστημονικὴ συνέχεια.

- ὑπάρχουν χῶρες (π.χ. Φιλανδία) ποὺ ὅλοι οἱ μαθητὲς ἀποφοιτοῦν, ἀνεξαρτήτως βαθμοῦ.

Πρόκειται ἑπομένως γιὰ τὸ παρόμοιο ἐπιχείρημα καὶ ἀπὸ τοὺς ἴδιους κύκλους μὲ τὴν ὁποία ὑποτιμοῦνται ὅλα τὰ πανεπιστημιακὰ πτυχία (ποὺ ἀποτελοῦν καρπὸ μακροχρόνιας διαδικασίας καὶ ἀξιολόγησης) ἀπὸ τὸ βαθμὸ μίας διήμερης ἐξέτασης στὸν ΑΣΕΠ, ποὺ εἶχε στόχο τότε τὴν κατάργηση τῆς ἐπετηρίδας. Τώρα τὸ ἐπιχείρημα αὐτὸ ἔχει πάλι στόχο τὴν πάρα πέρα μείωση τῶν ἀποφοίτων του Γέν. Λυκείου καὶ τοῦ ΕΠΑ.Λ. καὶ αὔξηση τῶν μαθητῶν στὴ πολὺ χαμηλὴ κατάρτιση τῶν ΕΠΑ.Σ.

4). «…Ἂν ἀρνηθοῦμε τὴ «λογικὴ τῶν βάσεων», θὰ πρέπει νὰ καταργήσουμε τὶς εἰσαγωγικὲς ἐξετάσεις… Τότε ὅμως οἱ ἀπόφοιτοί της Μ.Ε. νὰ μποροῦν νὰ γράφονται σὲ ἕνα προπαρασκευαστικὸ ἔτος σπουδῶν τῶν ΑΕΙ, ὅπου ὅμως ἀπὸ τὴ διδασκαλία ὁρισμένων μαθημάτων ἐπιβάλλονται αὐστηρότατες ἐξετάσεις ἐπιλογῆς…». Ὁ ἀγαπητός μου συνάδελφος μὲ αὐτὴ τὴν ἔκφραση ὑποπίπτει στὰ ἑξῆς ἀπανωτὰ πολιτικὰ λάθη:

- Χρησιμοποιεῖ τὴν ἔννοια τῆς σχετικῆς βάσης γιὰ κάθε τμῆμα, ἀφοῦ ἔχει ἐκεῖ ὁριστεῖ κλειστὸς ἀριθμὸς εἰσακτέων, ὑπονοώντας τὴ βάση τοῦ δέκα ἡ ὁποία ὅμως ἀποτελεῖ ὁριστικὸ ἀποκλεισμό, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὶς κενὲς θέσεις. Καὶ τὸ χρησιμοποιεῖ φέτος ποὺ εἴχαμε 17.245 κενὲς θέσεις στὰ ΑΤΕΙ καὶ ἔχει διχαστεῖ ὁ ἐκπαιδευτικὸς καὶ μὴ κόσμος!!!

- Ἐνῶ ὅλοι μιλᾶμε γιὰ τὴ βάση τελικοῦ ἀποκλεισμοῦ, ἀναφέρεται στὶς πολλὲς βάσεις, γιὰ τὶς ὁποῖες δὲν ἔχει τεθεῖ ζήτημα.

- Εἰσάγει τὸ ζήτημα τῆς κατάργησης τῶν εἰσαγωγικῶν ἐξετάσεων γιὰ νὰ ὁδηγηθεῖ συμπερασματικὰ μὲ τεράστιο ἅλμα σκέψης στὸ «προπαρασκευαστικὸ ἔτος», ποὺ ἀποτελεῖ μὲν τὴν πρόταση συναδέλφων του στὸ Π.Ι. , ἐνῶ παράλληλα ἀγνοεῖ ἢ ἀποκρύβει τὸ σχέδιο τοῦ ΕΣΥΠ γιὰ περιφερειακὲς ἐξετάσεις. Πολὺ δὲ περισσότερο ὅτι εἶναι δυνατὸν ἕνα μορφωτικὸ καὶ ἐκπαιδευτικὸ κίνημα νὰ ὁδηγήσει, μὲ ἕνα πράγματι μακροχρόνιο σχεδιασμὸ γιὰ ἀναβαθμισμένο ἑνιαῖο καὶ βαθιὰ ἀντισταθμιστικὸ σχολεῖο , καὶ σὲ ἐλεύθερη εἰσαγωγὴ σὲ ΑΕΙ -ΑΤΕΙ.

-Ὁδηγεῖ πλαγίως τὴ σκέψη του μὴ εἰδικοῦ στὸ συμπέρασμα ὅτι προτιμότερο μία βάση τοῦ δέκα παρὰ ἕνα τέτοιο προπαρασκευαστικὸ ἔτος καὶ ἑπομένως «τὰ κεφάλια μέσα» καὶ μὴ σκεφτεῖτε ἄλλες λύσεις…


3. Τὸ ἀντὶ-ἐπιστημονικό της βάσης τοῦ δέκα.

Ὅπως ἀπέδειξε συνάδελφος καὶ ἐρευνητής , ἡ χρήση μίας τέτοιας βάσης εἶναι καὶ ἐπιστημονικὰ ἀστήρικτη. Μὲ βάση μία σειρὰ πινάκων μὲ στοιχεῖα τοῦ ΥΠΕΠΘ, ἐκθέτει τὰ πραγματικὰ στοιχεῖα ποὺ ἰσχύουν γιὰ τὴ βάση τοῦ δέκα, ὡς φίλτρο ἀποκλεισμοῦ:

«Ὅμως, ἡ προσεκτικὴ ἔρευνα τῶν βαθμολογιῶν ἀποδεικνύει ὅτι τὸ 10 εἶναι ἕνα τελείως αὐθαίρετο ὅριο ἂν λάβουμε ὑπόψη ὅτι:

-Ἀπὸ χρόνο σὲ χρόνο καὶ ἀνὰ μάθημα ἔχουμε ποσοστὰ ὑποψηφίων ποὺ γράφουν κάτω ἀπὸ 10 ποὺ κυμαίνονται ἀπὸ τὸ 20 ἕως τὸ 80%.

-Πολὺ κοντὰ στὸ 10 βρίσκεται ὁ μέσος βαθμὸς τῶν ὑποψηφίων. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ὁ μέσος ὑποψήφιος εἶναι σχεδὸν ἀκατάλληλος γιὰ εἰσαγωγὴ στὴν τριτοβάθμια ἐκπαίδευση;

-Οἱ μέσοι βαθμοὶ ἀνὰ μάθημα παρουσιάζουν τεράστιες διακυμάνσεις πού, σὲ κάποια μαθήματα, ξεπερνοῦν τὶς 5 μονάδες!(Πίνακας 1) Ποιὰ μπορεῖ νὰ εἶναι ἡ σημασία τοῦ 10 σὲ τέτοιες συνθῆκες.

-Σὲ κάθε ἐπιστημονικὸ σύγγραμμα ἀναφέρεται ὅτι κριτήριο ἀντικειμενικότητας ἑνὸς τέστ εἶναι τὰ ἴδια τὰ ἀποτελέσματά του. Ὅταν 70% τῶν ὑποψηφίων γράφουν σὲ κάποιο μάθημα κάτω ἀπὸ τὴ βάση, ἐκεῖνος ποὺ πρέπει νὰ «κοπεῖ» εἶναι τὸ ἴδιο τὸ διαγώνισμα - ἴσως καὶ ὁλόκληρο τὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα- καὶ πάντως ὄχι οἱ συμμετέχοντες σ’ αὐτό».


4. Ἐπίλογος

Τὸ ζήτημα δὲν τελειώνει μὲ αὐτὲς τὶς παρατηρήσεις. Ἔχει πολλὲς πλευρὲς ἀκόμα. Θὰ σημειώσω τελείως ἐπιγραμματικὰ ἄλλες τρεῖς:

1). Τὴν ἀντὶ-κοινωνικὴ πλευρά. Ὄχι μόνο γιὰ τὸ ὅτι τὰ παιδιὰ ποὺ ἀποκλείονται ἀπὸ τὰ ΤΕΙ προέρχονται κυρίως ἀπὸ τὰ φτωχὰ κοινωνικὰ στρώματα, ὅπως ἀπέδειξε γνωστὸς ἐρευνητής , καὶ αὐξάνεται ἡ ταξικότητα στὶς ἀνώτερες σπουδές. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν μείωση τῶν φοιτητῶν στὶς μεσαῖες ἑλληνικὲς πόλεις (42 τὸν ἀριθμὸ ἔχουν πρόβλημα).

Καὶ δὲν ἀναφέρομαι στὴν οἰκονομικὴ ζημιὰ στὸ εἰσόδημα ἀπὸ τοὺς φοιτητὲς (ἐνοίκια, καταστήματα, κλπ). Ἐκεῖ χρειάζονται μᾶλλον μέτρα μᾶλλον ὑπὲρ τῶν φοιτητῶν (φοιτητικὲς ἑστίες κλπ). Ἀναφέρομαι στὸ πολιτισμικό, κοινωνικὸ καὶ πολιτικὸ ζωντάνεμα αὐτῶν τῶν πόλεων ἀπὸ τὸν φοιτητικὸ κόσμο.
2). Τὴν ἀντὶ-ἐκπαιδευτική. Χρησιμοποιεῖται γιὰ ἄλλες ἐκπαιδευτικὲς πολιτικές, ὅπως ἡ ἀναδιάρθρωση τῶν ΑΤΕΙ, οἱ ἀλλαγὲς στὸ ἐξεταστικό του Λυκείου, ἡ ἀλλαγὴ τοῦ ποσοστοῦ ροῆς πρὸς τὴν ΤΕΕ, ἐνῶ ὅλοι γνωρίζαμε ἀπὸ πρὶν τὸ ἀποτέλεσμα. Λὲς καὶ μᾶς προσκόμισε «γλαύκας εἰς Ἀθήνας»… Καὶ παρόλα αὐτὰ τὸ ΥΠΕΠΘ ἐπιμένει ἀκόμα νὰ μὴν πάρει ἐπιλαχόντες, ἐνῶ ἔπαιξε ἤδη μὲ 27.000 ὑποψήφιους χωρὶς τὴ βάση 10, ποὺ τὸ ἄκουσαν καὶ ἔκαναν μηχανογραφικό, ὅπου περίπου οἱ μισοὶ ἔχουν περισσότερα ἀπὸ 8.500 μόρια, τὰ ὁποῖα ἦταν ἡ φετινὴ βάση τῶν βάσεων….

3). Τὴν ἀντὶ-δημοκρατική. Ὄχι μόνο γιατί οἱ φετινοὶ ὑποψήφιοι τὸ ἔμαθαν, ἐνῶ εἶχαν ἤδη ξεκινήσει τὴν Γ΄ Λυκείου, ἀλλὰ καὶ γιατί χρησιμοποιεῖται ὡς ἄλλοθι γιὰ τὶς ἐκπαιδευτικὲς πολιτικὲς σὲ ΑΤΕΙ καὶ Λύκεια .
Μὲ αὐτὸ τὸ πολιτικὸ ἦθος μᾶς λέει ἡ πολιτικὴ ἐξουσία τῆς Νέας Ἐποχῆς ὅτι, ἐκτός του ὅτι δὲν λογαριάζει τὸν οὐσιαστικὸ δημοκρατικὸ διάλογο ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῶν θεσμῶν, προσπαθεῖ νὰ μᾶς παραπλανήσει, ὅπως μὲ τὴν «ἐπετηρίδα» καὶ τοὺς «αἰώνιους φοιτητές».

Εἶναι τὸ χειρότερο μάθημα δημοκρατίας ποὺ μπορεῖ νὰ δώσει τὸ ΥΠΕΠΘ τῆς Ν.Δ.. Καὶ μαζὶ μὲ αὐτὸ καὶ ἕνα μεγάλο κομμάτι ἀξιοπρεπῶν κονδυλοφόρων. Ἐλπίζουν μάλιστα ὅλοι αὐτοὶ ὅτι δὲν θὰ ὑπάρξει πάλι δυναμικό, πλατὺ καὶ μακρόπνοο φοιτητικὸ ἢ μαθητικὸ κίνημα;

Στὴν ἀντίθετη καὶ ἀπευκταία γι’ αὐτοὺς περίπτωση, πιθανὰ νὰ ἀκουστοῦν πάλι αὐτὰ ποὺ ἀκούστηκαν ἐπὶ ὑπουργίας τοῦ ἀλήστου μνήμης Γέρ. Ἀρσένη τὸ 1999-2000 ἢ τὸ περασμένο καλοκαίρι μὲ τὴν ὑπουργό μας.
Τότε πάλι θὰ ἀναμετρηθοῦν οἱ συνειδήσεις μας μὲ τὴν κραυγὴ ἀγωνίας καὶ ἀγώνα τῆς ἀνυπότακτης νεολαίας στὸ πολιτικὸ ἐκπαιδευτικὸ ψέμα...

Ὀβρυὰ Πάτρας, 08-09-2006.

Αὐτὸ τὸ κείμενο εἶναι γραμμένο σὲ πολυτονικό. Διαβάστε τὴ μονοτονική του ἔκδοση.