|
Δύο μόνο κουβέντες για το νέο βιβλιο Ιστορίας της ΣΤ\' Δημοτικού: Να καραργηθεί!
Χρύσανθος Λαζαρίδης
Αντίβαρο, Φεβρουάριος 2007
Κι αν αυτές δεν αρκούν, ας πούμε και λίγες ακόμα:
* Η διδασκαλία της Ιστορίας σε μικρά παιδιά είναι τελείως διαφορετικό πράγμα από την Ιστορική έρευνα στα Πανεπιστήμια. Κι αν αυτό δεν το έχουν αντιληφθεί οι κύριοι και οι κυρίες της Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, τότε κάνουν λάθος επάγγελμα...
Στα Πανεπιστήμια η έρευνα της Ιστορίας έχει ως στόχο την ανακάλυψη της αλήθειας. Στα δημοτικά σχολεία η διδασκαλία της ιστορίας έχει πολύ διαφορετικό σκοπό: Να διαμορφώσει την ιστορική συνείδηση και την κοινωνικότητα του παιδιού. Δηλαδή να δημιουργήσει φρόνημα. Το επιτάσσει και το Σύνταγμα, άλλωστε, στο άρθρο 16 παράγραφος 2: «Η Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους κι έχει σκοπό... την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης...».
* Στα παιδιά των 11 ετών δεν μαθαίνεις «μέθοδο ιστορικής έρευνας». «Μέθοδο» μαθαίνεις σε πρωτοετείς φοιτητές, άντε και σε τελειόφοιτους Λυκείου. Σε παιδιά 11 ετών δίνεις απαντήσεις και διαμορφώνεις προσωπικότητα.
* Τα περί «διδασκαλίας της μεθόδου χωρίς απόπειρα φρηνηματισμού» σε παιδιά 11 ετών, δεν είναι «σύγχρονη παιδαγωγική». Είναι ακραία άπόψη, που κυριάρχησε πρίν 40 χρόνια, δοκιμάστηκε σε πολλές χώρες και απέτυχε παντού. Σήμερα εγκαταλείπεται παντού: Στη Βρετανία (επί κυβερνήσεων Εργατικού Κόμματος) ανακαλύπτουν ξανά τη «βρετανικότητα». Εμείς αποδομούμε την «ελληνικότητα»! Στη Γαλλία, τόσο η Σοσιαλίστρια Σεγκολέν Ρουαγιάλ, όσο και ο Κεντροδεξιός Νικολά Σαρκοζύ διακηρύσσουν την ανάγκη επιστροφής της πειθαρχίας και των «γαλλικών αξιών» στα σχολεία. Εμείς απορρίπτουμε τις αξίες, και τις υποκαθιστούμε με «πολιτικώς ορθή» διαφώτιση.
* Το νέο βιβλίο ιστορίας της ΣΤ? Δημοτικού γράφει ελάχιστα για την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης του 1821, ή για την Έξοδο του Μεσολογγίου. Γράφει όμως πολλά για την...ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στο μεσοπόλεμο. Σχεδόν τίποτε για το ΌΧΙ του 1940, πολλά όμως για το... «Πολυτεχνείο»!
Για όνομα του Θεού! Όσοι κλειστήκαμε μέσα στο Πολυτεχνείο, το Νοέμβριο του 1973, είχαμε διδαχθεί τον Κολοκοτρώνη και τον Παπαφλέσσα και την έξοδο του Μεσολογγίου. Ίσως γι αυτό νιώσαμε μέσα στο Πολυτεχνείο ως «ελεύθεροι πολιορκημένοι».
Είμαστε υπερήφανοι για ό,τι κάναμε τότε. Αλλά δεν μπλέκουμε τα σώβρακα με τις γραβάτες...
Κυρία υπουργέ, παρακαλώ ανακαλέστε το ανεκδιήγητο αυτό «πόνημα». Δεν παίρνει «βελτίωση». Πετάξτε το σκουπίδια. Θα εξιλεωθείτε κι εσείς και θα ανακουφίσετε τη μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.
Ανακαλέστε το...
Αναδημοσίευση από το Δίκτυο 21 http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=386
Αυτό το κείμενο είναι γραμμένο σε μονοτονικό. Διαβάστε την πολυτονική του έκδοση.
|
