Πως «γράφεται» η ιστορία ΄Αρθρο για την εφημερίδα «ΑΝΩ-ΚΑΤΩ» Δημήτρης Κωνσταντάρας Βουλευτής Α΄ Αθηνών Αντίβαρο, Απρίλιος 2007 Καλεσμένος στη «Ζούγκλα» του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, στο ALTER , την Πέμπτη και ξεκινώντας τη συζήτηση του τελευταίου θέματος της εκπομπής, γύρω στη μια και τέταρτο μετά τα μεσάνυχτα, άκουσα τον παρουσιαστή να κάνει μια πραγματικά εντυπωσιακή δήλωση και στη συνέχεια, μια εξ ίσου εντυπωσιακή αποκάλυψη από καλεσμένο, πρέσβυ επί τιμή. Αναφερόμενος στο εξαμβλωματικό βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄. Δημοτικού που συζητείται εδώ και καιρό για τις ανακρίβειές του , ο κ. Τριανταφυλλόπουλος είπε: « Γιατί δεν ρωτάτε τον Παπανδρέου και τον Τζέμ πότε τα συμφώνησαν;» Λίγα λεπτά αργότερα, ο πρέσβυς επί τιμή κ. Γεωργίου, εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ, άρχισε να διηγείται τι είχε κάνει ο ίδιος, όταν ήταν ακόμη στη διπλωματική υπηρεσία, σε συνεργασία με Τούρκο διπλωμάτη το 1993-94: « Κατόπιν εντολών των πολιτικών ηγεσιών των χωρών μας, συμφωνήσαμε να ξεκινήσουμε μια διαδικασία απάλειψης λέξεων και εκφράσεων «οξύτητας» από βιβλία και συγγράμματα που είχαν σχέση με τις δυο χώρες ώστε η κατάσταση να αρχίσει, έστω και τεχνητά, να απαλύνεται, να εξομαλύνεται. Αφού συνεργαστήκαμε αρκετές φορές, βρήκαμε διάφορες λέξεις και εκφράσεις - όπως λ.χ. «σφαγή»- που θάπρεπε να απαλειφθούν αμοιβαία και από τα Ελληνικά και από τα Τουρκικά συγγράμματα. Ο καθένας μας ανέλαβε την υποχρέωση να συζητήσει με την κυβέρνησή του. Όταν τον αναζήτησα, πληροφορήθηκα ότι είχε τοποθετηθεί στο Αφγανιστάν.» Τι συμπεράσματα βγάζετε; 1. Ότι τότε, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, είχε πράγματι συζητηθεί μεταξύ εκπροσώπων των δυο χωρών να γίνει, με κάποιο τρόπο, μια έμμεση «προσέγγιση» ώστε με στόχο την εξομάλυνση των σχέσεων, να γεφυρωθεί κάπως το χάσμα και να εξαφανιστούν σιγά-σιγά διάφορα «σημεία τριβής», κυρίως όσον αφορούσε την περίοδο της Τουρκοκρατίας, τα γεγονότα της Σμύρνης του ’22 και το Κυπριακό. 2. Ότι τα ονόματα Παπανδρέου και Τζεμ είχαν αναφερθεί - σε κάποιους κύκλους τουλάχιστον- ως τα ονόματα των «αρχιτεκτόνων» αυτού του Ιστορικού Συμβιβασμού, λίγα χρόνια αργότερα. Κι αν όχι «αρχιτεκτόνων», τουλάχιστον... «μεγαλοεργολάβων».Ποιον Παπανδρέου εννοούσε ο Μάκης; Δεν το διευκρίνισε. 3. Ότι η Ελληνική πλευρά ήταν προθυμότερη από την Τουρκική να προχωρήσει σε μετατροπές της ιστορίας, τουλάχιστον όσον αφορούσε κάποια φρασεολογία – διωγμοί, σφαγές, παιδομάζωμα, γενίτσαροι κλπ- ενώ η Τουρκική πλευρά δεν ήταν ακόμη έτοιμη. 4. Ότι κάποια στιγμή ελήφθη απόφαση από την τελευταία κυβέρνηση Σημίτη, να κάνουμε εμείς μια πρώτη «χειρονομία καλής θέλησης» και δόθηκε εντολή για συγγραφή ενός «νέου βιβλίου ιστορίας. 5. Ότι το νέο βιβλίο Ιστορίας ολοκληρώθηκε μετά τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας το 2004 , ΔΕΝ αξιολογήθηκε στις λεπτομέρειές του ή αξιολογήθηκε επιπόλαια, εστάλη προς εκτύπωση και μπήκε στη διδακτέα ύλη για το φθινόπωρο του 2006. 6. Ότι όταν ξέσπασαν οι αντιρρήσεις και διαμαρτυρίες για τις ακραίες – και μονομερείς- διαφοροποιήσεις, ήταν πολύ αργά. Το βιβλίο είχε δοθεί και ήδη διδασκόταν. Δεν είναι δυνατόν σήμερα «τεχνικά» να αποσυρθεί το βιβλίο. Θα επανεξεταστεί, δεσμεύτηκε η Υπουργός. Αλλά το κακό έγινε. Ευχαριστούμε τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο και τον πρέσβυ κ. Γεωργίου για το θάρρος τους να μας αποκαλύψουν αυτά που ήξεραν, είχαν ακούσει ή είχαν χειριστεί. Και η «καυτή πατάτα», παραμένει στα χέρια της Μαριέττας Γιαννάκου η οποία φταίει λιγότερο απ΄ όλους τους άλλους. Αυτό το κείμενο είναι γραμμένο σε μονοτονικό. Διαβάστε την πολυτονική του έκδοση.