Τι να το
κάνει το γιαταγάνι;
Του Διον. Κ. Καραχάλιου
Δικηγόρου
Αντιπροέδρου του Δικτύου ’21
25.5.2002
Μεγάλη φαντασία πρέπει να διέθετε εκείνος ο πρόεδρος κάποιας Νομαρχιακής Γραμματείας του ΠαΣοΚ, που όλοι είδαμε να προσφέρει στον πρωθυπουργό μας, την ημέρα της ονομαστικής του εορτής, ως δώρο ένα …..γιαταγάνι ! Και ασφαλώς η σημειολογική σημασία του γεγονότος άγγιξε τη «ευαισθησία» των τηλεοπτικών καναλιών μας, που δεν κουράστηκαν να μεταδίδουν και να αναμεταδίδουν αυτό το, δίχως άλλο, εξαιρετικά σημαντικό γεγονός της πολιτικής μας ζωής !
Είναι
βέβαιον ότι, τόσον ο δωρητής, όσο και οι επί κεφαλής των ειδήσεων των
τηλεοπτικών μας δικτύων, σκέφτηκαν ότι πολλά ευεργετικά αποτελέσματα θα μπορούσε να έχει η επίδραση του γεγονότος
στην ψυχολογία του λαού. Θα σκέφτηκαν, οπωσδήποτε, ότι το χρυσοποίκιλτο
γιαταγάνι, στα άξια χέρια του Κ. Σημίτη, θα ήταν ικανό να ανατρέψει τις
εντυπώσεις από τα ανησυχητικά μηνύματα
περιφρόνησης, αποστροφής και αγανάκτησης, που δέχεται, τον τελευταίο
καιρό, ο πρωθυπουργός μας, παρά το εντυπωσιακό «έργο» του εκσυγχρονισμού, που
συντελείται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις σχετικές και
αντικειμενικές διαβεβαιώσεις του Κ. Λαλιώτη και των λοιπών εκλεκτών
προπαγανδιστών του κυβερνώντος κινήματος.
Η
πραγματικότητα, όμως, έχει αποδείξει ότι ο Κ. Σημίτης δεν κάνει για γιαταγάνια.
Όσοι σκέφτηκαν ότι το δώρο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για «να βάλει το
μαχαίρι στο κόκαλο», δηλαδή για να διορθώσει τα κακώς κείμενα, πλανώνται πλάνην
οικτράν. Διότι αν ο πρωθυπουργός είχε τις ψυχικές και πολιτικές ικανότητες να
βάλει τάξη στο κόμμα του και στην κυβέρνησή του, θα το είχε κάνει εδώ και πολύ
καιρό και δεν θα άφηνε να κυριαρχήσει η παγιωμένη, πλέον, αντίληψη περί της
πλήρους ανικανότητάς του να επιβληθεί των στελεχών του και των υπουργών του. Αν
πάλι ο πρωθυπουργός είχε πράγματι την επιθυμία να αποδείξει ότι αυτός κυβερνά
και ότι οι αποφάσεις του και οι εντολές του πρέπει να εκτελούνται, τότε θα του
χρειάζονταν όχι ένα, αλλά πολύ περισσότερα γιαταγάνια για να πειθαρχήσει και να
περιμαντρώσει τους απείθαρχους και άτακτους βουλευτές του, που, όπως ο Θ.
Πάγκαλος, κάθε λίγο και λιγάκι, του χαλάνε την «γοητευτική» εικόνα του
εκσυγχρονισμού, που με τόσο κόπο, είναι αλήθεια, έχει πλάσει. Βέβαια, σε μια
τέτοια περίπτωση, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να αποδείξει ότι ξέρει και να
χρησιμοποιεί το γιαταγάνι ! Κάτι τέτοιο, όμως, μάλλον δεν πρέπει να συμβαίνει
και αυτό το ξέρουν οι συνεργάτες του, όπως ο Γ. Παπανδρέου, που προτίμησε να
ιδρώνει και να ξεϊδρώνει στο γυμναστήριο, παρά στις ανιαρές συνεδριάσεις της
κυβερνητικής επιτροπής, όπου συζητούνται ανούσια και αχώνευτα θέματα, όπως η
εξωτερική πολιτική της χώρας……
Μια
άλλη άποψη, για το τι θα μπορούσε να κάνει ο Κ. Σημίτης το γιαταγάνι που του
χάρισαν, είναι αυτή που θέλει να εμφανίσει τον πρωθυπουργό μας ως νέο Νικηταρά
«τουρκοφάγο» ! Είναι γνωστό ότι, μετά από επτά σχεδόν χρόνια συνεχών
παραχωρήσεων έναντι της Τουρκίας και αφού έχουμε υποστεί τα γεγονότα και τις επιπτώσεις των Ιμίων, της υπόθεσης
Οτσαλάν, των S 300, των γκρίζων ζωνών της
Μαδρίτης, της άρσης του βέτο στο Ελσίνκι, της αυξανόμενης τουρκικής αδιαλλαξίας
στην Κύπρο και τις πολυποίκιλες, όσο
και ακατάπαυστες τουρκικές προκλήσεις, παρά τους θερμούς ερωτικούς
εναγκαλισμούς μας με τον Τζεμ και του άλλους «δημοκρατικούς» πασάδες της
Άγκυρας, ο πρωθυπουργός μας σκέφτηκε να το παίξει «πολέμαρχος»! Και από εκεί
που, καθ’ υπόδειξη του αγωνιστή Λαλιώτη, έβριζε και λοιδορούσε την φασιστοειδή
δεξιά στο πρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας και του Κώστα Καραμανλή, ζήτησε τη
συνδρομή τους, έτσι ώστε, απερίσπαστος από τους εσωτερικούς κλυδωνισμούς, να
ζαλωθεί τα άρματά του και τις μπαλάσκες του και να βγει στα μετερίζια των
εθνικών αγώνων, ως άλλος μπαρουτοκαπνισμένος
καπετάνιος του ’21!
Για
τους ξέπνοους εκσυγχρονιστές του εν Ελλάδι σοσιαλιστικού κινήματος, μια τέτοια
εικόνα, θα ήταν ό,τι χειρότερο μπορούν να φανταστούν, ως εξέλιξη της
ιδεολογικοπολιτικής τους σύγχυσης. Αυτοί, που τόσα χρόνια, προσπαθούν να
εμφανίσουν την αγάπη για την Πατρίδα ως αναχρονιστική και ξεπερασμένη αντίληψη
και την αγωνία για την πορεία των εθνικών μας θεμάτων ως δείγμα ξενοφοβικής, ρατσιστικής και φασιστικής
νοοτροπίας, αναγκάζονται, καθώς βλέπουν την κατάρρευση των ειδώλων τους στην
Ευρώπη και την ραγδαία πτώση της δημοτικότητάς του στην Ελλάδα, να «θυμηθούν» και
την Πατρίδα και το Έθνος και την Κύπρο και το Αιγαίο και, γενικώς, όλα όσα,
μέχρι σήμερα, αντιλαμβάνονταν ως δυσάρεστα εμπόδια στην επικράτηση των
«παγκοσμιοποιημένων» ιδεών τους. Σ’ αυτή τους την τελευταία, απελπισμένη
προσπάθεια, η εικόνα του Κ. Σημίτη να «κραδαίνει» το γιαταγάνι του πατριωτισμού
και της εθνικής υπερηφάνειας, φαντάζει ως η έσχατη, έστω και ντροπιαστική,
παραχώρηση, προκειμένου να περισωθεί το μείζον: Η εξουσία και οι αναπαυτικές
της πολυθρόνες…….
Το
θέμα, λοιπόν, είναι τι μπορεί να κάνει ο Κ. Σημίτης με τι γιαταγάνι στα χέρια!
Αν σκεφτούμε ότι δεν έχει το ηθικό σθένος να τα βάλει με τον Γ. Παπανδρέου ή τον Θ. Πάγκαλο, είναι δυνατόν να πιστεύει
κανείς ότι θα … «τρομοκρατήσει» τους Τούρκους ή τους ένθεν - κακείθεν του
Ατλαντικού προστάτες των τελευταίων: Η σκέψη αυτή και οι συνειρμικές εικόνες
που, αναγκαστικά, συνεπάγεται, μόνο, αβάστακτα γέλια, ή, δυστυχώς, ασταμάτητα κλάματα μπορεί να προκαλέσει……