Ιστορία Στ\' Δημοτκού - Ελληνική Ιστορία ή Νεοταξική υστερία

Επιστολή 40 δασκάλων

Ἀντίβαρο, Ίανουάριος 2007

Εἴμαστε ἕνας λαὸς μὲ παλικαρίσια ψυχή, ποὺ κράτησε τὰ βαθιὰ
κοιτάσματα τῆς μνήμης του σὲ καιροὺς ἀκμῆς καὶ σὲ αἰῶνες
διωγμῶν καὶ ἄδειων λόγων. Τώρα ποὺ ὁ τριγυρινός μας κό-
σμὸς μοιάζει νὰ θέλει νὰ μᾶς κάνει τρόφιμους ἑνὸς οἰκουμενικοῦ
πανδοχείου, θὰ τὴν ἀπαρνηθοῦμε ἄραγε αὐτὴ τὴ μνήμη; Θὰ τὸ
παραδεχτοῦμε τάχα νὰ γίνουμε ἀπόκληροι;

Γ. Σεφέρης «Δοκιμὲς»


Τὰ θεμέλιά μου στὰ βουνὰ
καὶ τὰ βουνὰ σηκώνουν οἱ λαοὶ στὸν ὦμο τους
καὶ πάνω τοὺς ἡ μνήμη καίει
ἄκαυτη βάτος.
Μνήμη τοῦ λαοῦ μου σὲ λένε Πίνδο καὶ σὲ λένε Ἄθω.

Ο. Ἐλύτης «Τὸ Ἄξιόν Ἐστι»


Η καλή γνώση της Ιστορίας προϋποθέτει την ακριβή και λεπτομερή παράθεση των γεγονότων που στοιχειοθετούν την ιστορία ενός λαού και έχουν περάσει στη συλλογική μνήμη, ως αλήθειες πέραν πάσης αμφιβολίας. Η επαρκής γνώση των γεγονότων, όπως συνέβησαν, ή και άλλων πιθανών εκδοχών- όταν υπάρχουν αμφιβολίες για ένα ιστορικό θέμα- χωρίς συναισθηματικές ή μεθοδολογικές παρεμβάσεις κατά την παράθεση, είναι απαραίτητη ώστε το παιδί να μπορέσει να κρίνει αργότερα αυτά που έμαθε, όποτε και όταν είναι ικανό να κρίνει. Η ικανότητα της κρίσης δεν είναι ίδια σε όλα τα παιδιά, δεν αναπτύσσεται κατά την ίδια χρονική περίοδο και ηλικία ούτε μπορεί να μετρηθεί ποσοτικά και ποιοτικά.
Η απόκρυψη των γεγονότων, η μη παράθεσή τους ή η συμπύκνωσή τους υποκρύπτουν φόβο και ενοχές και μπορεί να οδηγήσει στο αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο.

Γιατί τόσο φοβίζει την κα. Ρεπούση και τους συνεργάτες της η εκτενής ανάλυση των γεγονότων; Κάποτε οι μαθητές θα τα πληροφορηθούν και θα οργιστούν για την απόκρυψή τους και για τη συστηματική και μεθοδευμένη παρέμβαση που έγινε με σκοπό την κατευθυνόμενη γνώση.

Ποιος έδωσε το δικαίωμα στην κα. Ρεπούση και την επιτροπή της, να σκεφτούν εν ονόματι των μαθητών πριν απ’ αυτούς και γι’ αυτούς;

Να μεθοδεύσουν και να προκαταλάβουν ακόμα και τα συμπεράσματα με κατάλληλη παράθεση των πηγών δηλαδή αποσπασμάτων, που είναι με τέτοιο τρόπο επιλεγμένα, ώστε να οδηγούν κατά την μέθοδο των Χιλιαστών, σε εσφαλμένα και ανακριβή συμπεράσματα και εκτιμήσεις;

Αυτό είναι μία επικίνδυνη ατραπός που οδηγεί σε σοβαρό ολίσθημα. Αυτή η τακτική προσιδιάζει σε αυταρχικά και ολοκληρωτικά συστήματα εκπαίδευσης.

Σκοπός εξάλλου της Ιστορίας δεν είναι να μαθαίνουν τα παιδιά πώς να μαθαίνουν, αλλά να μαθαίνουν πραγματικά όπως τόσα χρόνια γινόταν.

Ποιος δάσκαλος εξάλλου παραθέτοντας τα γεγονότα, δεν έκανε τις απαραίτητες παρεμβάσεις, όπου ήταν επιβεβλημένο, για την διεύρυνση του γνωστικού ορίζοντα των παιδιών και για την αποφυγή της μονόπλευρης και μονομερούς γνώσης;

Η επιστήμη της ψυχολογίας σαφώς τονίζει τις σοβαρές διαταραχές και ανασφάλειες που δημιουργούνται στον ψυχικό κόσμο των παιδιών και τις επιπτώσεις στη σταθερότητα του χαρακτήρα που οφείλονται στη έλλειψη στερεοτύπων και σταθερών. Αυτά τα στερεότυπα και οι σταθερές, αλλά και το ‘αληθές-ψευδές’ εντάσσουν τα παιδιά σ’ έναν ασφαλή και σίγουρο κόσμο: σ’ ένα σύνολο με σαφή και συγκεκριμένη Ιστορία και Παράδοση, που ανήκουν ως οργανικά μέλη.

Ένα μυαλό που συνέχεια κρίνει και αμφιβάλλει οδηγείται σε διαρκή άρνηση και αστάθεια. Δε μπορεί να θεμελιώσει κατάφαση ζωής και σταθερότητα πορείας, αλλά βρίσκεται σε σύγχυση και αποστασιοποίηση έναντι όλων των δεσμών, που δημιουργούν την κοινότητα ως κοινωνία προσώπων.

Ο αδαής που θα μελετήσει το βιβλίο της κας Ρεπούση μένει με την εντύπωση ότι αυτή και η επιτροπή της, μας απάλλαξαν από εμμονές και μυθεύματα αιώνων, από ομαδικές πλάνες και αυταπάτες του παρελθόντος.

Ευτυχώς μας γλύτωσαν κι από ‘βομβαρδισμούς’ γεγονότων που αφορούν μάχες του 1821 κι από άλλα εθνικά ή εθνικιστικά παραμύθια.

Και γιατί το Ελληνόπουλο πρέπει να διδάσκεται την άνευρη παγκοσμιοποιημένη Ιστορία που μαθαίνει ένα άλλο παιδί σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου;

Πρέπει κάποτε να μάθουμε να στηρίζουμε όσα ενώνουν και εξυψώνουν εμάς τους Έλληνες κι όχι μόνο τους άλλους, γιατί η περί του αντιθέτου πρακτική φανερώνει την ύπαρξη σοβαρού συμπλέγματος μειονεξίας.
Η εξάλειψη όλων των σημείων τριβής και των σημείων που ¨πονάνε¨ από τα εγχειρίδια Ιστορίας, εν ονόματι μιας θολής φιλίας και κατανόησης μεταξύ Ελλήνων, Τούρκων και άλλων Βαλκανικών λαών, είναι εσφαλμένος δρόμος που δεν οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Μόνο η ασφαλής γνώση των γεγονότων, χωρίς το δηλητήριο της αμφιβολίας- που κατά τον Β. Ουγκώ δηλητηριάζει τα πάντα χωρίς να καταστρέφει τίποτα, αλλά και οι παραδοχές λαθών από όλες τις μεριές, που οδηγούν σε γνήσια έκφραση συγγνώμης, μπορεί να οδηγήσει σε άδολη φιλία Ελλήνων, Τούρκων και άλλων Βαλκανικών λαών.

Η ασφαλής πορεία για τη συμφιλίωση είναι: γνώση και αποδοχή γεγονότων – παραδοχή λαθών – έκφραση έμπρακτης συγγνώμης – άδολη φιλία.

Την ώρα που εμείς διορθώνουμε τα βιβλία και αποσυντονίζουμε τα μυαλά των μαθητών, οι γείτονές μας επιδίδονται σε κατάφωρες παραβιάσεις του εθνικού μας χώρου και με κάθε τρόπο επιδεικνύουν την περιφρόνηση και την εχθρότητα που αισθάνονται για μας. Κάθε χρόνο πληρώνουμε με βαρύ φόρο αίματος αυτή τη χαλαρότητα, την έλλειψη αντανακλαστικών και αισθήματος αυτοσυντήρησης, που όταν παρατηρείται σε οποιοδήποτε κοινωνικό μόρφωμα ή οργανισμό προοιωνίζει την εξαφάνισή του. Οι κοινωνίες της παθητικής ανοχής των πάντων αυτοκαταστρέφονται.

Η αλήθεια είναι ότι το « Κέντρο για τη συμφιλίωση και τη Δημοκρατία στην Κεντρική Ευρώπη» ( CDRSEE ) με δράση που περιλαμβάνει και την παρέμβαση στο χώρο των βιβλίων Ιστορίας της εκπαίδευσης, έκανε καλά την δουλειά του με το «Πρόγραμμα κοινής Ιστορίας».

Η παγκοσμιοποίηση των Ελλήνων πολιτών ετοιμάζεται συστηματικά και όλα τα άλλα είναι ιδεολογικά μεταξωτά περιτυλίγματα και προκαλύμματα.

Η νέα εποχή οδοστρωτήρας και ολετήρας των πάντων, ετοιμάζεται να συντρίψει κάθε αντίσταση κι εμπόδιο στο δρόμο της και να ομογενοποιήσει λαούς και συστήματα, ιδέες και θρησκεύματα.
Θα μας βρει όμως στο δρόμο της με σημαία την πίστη στην Παράδοση και στην Ιστορία μας.
Ιδού λαμπρόν πεδίον αντιστάσεως για τους Δασκάλους.




οι δάσκαλοι:


ΓΚΙΑΤΑΣ ΘΩΜΑΣ ΝΑΤΣΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΣΑΜΟΙΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΗΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΙΑΤΡΙΔΟΥ ΑΡΓΥΡΩ ΠΕΤΡΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΙΖΙΟΥΛΗ ΣΟΦΙΑ
ΚΡΙΕΖΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ ΔΕΒΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΑΖΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΡΑΚΟΛΗ ΜΑΡΙΑ
ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΥΔΑΚΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΤΟΥΛΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΠΟΥΛΟΥ ΖΑΦΕΙΡΙΑ ΚΑΝΤΙΔΟΥ ΔΙΑΛΕΧΤΗ
ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ ΒΑΡΒΑΡΑ ΣΟΥΓΚΑΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΜΠΑΝΙΤΣΙΩΤΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΑΜΙΑΝΙΔΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΚΕΛΟΓΛΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΒΗΘΛΕΕΜ
ΚΑΓΙΟΓΛΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ ΤΣΟΓΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΣΤΑΥΡΟΓΛΟΥ ΒΗΘΛΕΕΜ ΤΣΟΓΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
ΚΑΤΖΙΓΚΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΕΤΙΔΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΜΠΡΑΤΖΟΥ ΝΙΚΗ ΚΕΧΑΓΙΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΚΟΥΝΑΔΗ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
ΠΕΤΡΙΔΟΥ ΑΣΤΕΡΩ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΜΑΝΟΜΕΝΙΔΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΚΟΝΤΟΛΕΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΤΣΙΤΣΙΜΗ ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ