7/5/2007

 

Αξιολογώντας το βιβλίο ιστορίας της Στ΄ τάξης του δημοτικού.

 

Τι είναι σχολικό εγχειρίδιο.

 

Είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται στον μέσο μαθητή και δάσκαλο, με σκοπό να στηρίξει τη διδασκαλία ενός μαθήματος, στην προκειμένη περίπτωση του μαθήματος της ιστορίας.

 

Πώς γράφεται;

 

Για να γραφτεί ένα σχολικό βιβλίο η συγγραφική ομάδα θα πρέπει να λάβει υπόψη της τα εξής:

·        Ύλη ( περιεχόμενο)             ΑΠΣ            Ακαδημαϊκή γνώση

·        Επιστημονική μεθοδολογία

·        Κατάλληλη γλώσσα

·        Παιδαγωγικές- διδακτικές  αρχές

·        Τον σκοπό της διδασκαλίας του μαθήματος

 

Συγκεκριμένη επίσημη ύλη συγκεκριμένοι στόχοι

 

Η ύλη που θα διδαχτεί με βάση συγκεκριμένους στόχους, καθορίζεται από το ΑΠΣ ( αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών που έχει ισχύ νόμου) που έχει συνταχθεί  με τη βοήθεια ειδικών ( ιστορικών, ψυχολόγων και διδακτικολόγων).

 

Οι συγγραφείς είναι υποχρεωμένοι να υλοποιήσουν τους στόχους αυτούς στο κείμενό τους, χωρίς παρέκκλιση. Το περιεχόμενο του βιβλίου θα πρέπει να είναι αντίστοιχο με εκείνο των αναγνωρισμένων ακαδημαϊκών βιβλίων από το κράτος, για να μην υπάρχουν αυθαιρεσίες.( π.χ Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών)

 

Το βιβλίο της ιστορίας της Στ΄ δημοτικού δεν ανταποκρίνεται στο ΑΠΣ, καθώς:[1]

1.      Δεν αναφέρεται σε μεγάλο αριθμό διδακτικών στόχων και θεματικών ενοτήτων

Π.χ Σούλι, Μάνη και Σφακιά, Εξεγέρσεις των Ελλήνων, Ο ρόλος των θρύλων, των παραδόσεων και των συμβολισμών στα χρόνια της σκλαβιάς κλπ

2.      Κάποιοι στόχοι δεν ολοκληρώνονται

π.χ Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κηρύσσει την Επανάσταση στη Μολδοβλαχία,κλπ

3.      Κάποιοι άλλοι αλλοιώνονται

Π.χ Η δεύτερη Πολιορκία και η Έξοδος του Μεσολογγίου κλπ

4.      και τέλος προστίθενται αυθαίρετα κάποιοι καινούριοι που δεν υπάρχουν στο ΑΠΣ.

Π.χ Η καθημερινή ζωή του 20^ου αιώνα, το αυτοκίνητο, η τηλεόραση, τα καφενεία, κλπ

Δες αναλυτικά την εργασία του Χρήστου Κορκόβελου « Το βιβλίο της ιστορίας και η καταστρατήγηση του Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών»

http://www.antibaro.gr/society/korkobelos_istoria.php

 

Όσον αφορά την εγκυρότητα  του περιεχομένου δες το πόρισμα της Ακαδημίας Αθηνών με τα 78 ιστορικά λάθη που υπάρχουν στο βιβλίο,

http://www.antibaro.gr/society/akadhmia_teliko.php

 

Επιστημονική μεθοδολογία ευρέως αποδεκτή και κατάλληλη για την ηλικία των μαθητών

 

Η  μεθοδολογία που θα ακολουθηθεί θα πρέπει πρώτιστα να είναι ευρέως αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα, να στηρίζεται σε πορίσματα ερευνών που έγιναν σε άτομα της συγκεκριμένης ηλικίας και φυσικά να είναι κατάλληλη με την ηλικία των μαθητών και το αναπτυξιακό τους επίπεδο.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ φοιτητών και μαθητών του δημοτικού και ότι μια επιστημονική μέθοδος κατάλληλη για  το Πανεπιστήμιο δεν μπορεί να είναι το ίδιο κατάλληλη για το Δημοτικό Σχολείο.

 

 

Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε από τους συγγραφείς, δεν είναι κατάλληλη για την ηλικία των μαθητών καθώς προϋποθέτει αναπτυγμένη κριτική σκέψη, κάτι βιολογικά αδύνατον για 11χρονα παιδιά, μιας και η δυνατότητα αυτή αρχίζει  από το 12 έτος της ηλικίας και ολοκληρώνεται μετά το 18^ο.

 

Δεν στηρίζεται σε πορίσματα ερευνών που έγιναν σε άτομα της ίδιας ηλικίας ( έρευνες που παρουσιάζουν οι συγγραφείς και οι μέντορές τους αναφέρονται σε μεγαλύτερους μαθητές , 17-18 ετών)

Η μεθοδολογία δεν είναι αποδεκτή από μεγάλο μέρος ιστορικών επιστημόνων που αντιτίθενται σε αυτή.

 

Η μεθοδολογία των συγγραφέων είναι λανθασμένη ή επιπόλαια καθώς δεν υπηρετεί τον ίδιο της τον εαυτό! Σύμφωνα με τη μέθοδο της χρήσης των πηγών για την « κατασκευή» ενός γεγονότος θα πρέπει κάποιος να έχει στα χέρια του όλες τις υπάρχουσες πηγές για να φωτίσει όλες του τις πτυχές και για να το διηγηθεί  ( το έργο του ιστορικού), πράγμα αδύνατον για ένα φοιτητή, πόσο μάλλον για έναν μαθητή του δημοτικού!!! Μιλάμε φυσικά για ένα γεγονός, π.χ «Η Μάχη της Κρήτης» και όχι για τα σημαντικότερα γεγονότα μιας περιόδου 500 ετών. Η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για 1-3 γεγονότα όλη τη χρονιά ή στη μελέτη της Τοπικής Ιστορίας.

 

Οι πηγές του βιβλίου είναι μονομερείς,( εξετάζουν κάτι μόνον από μία πλευρά ) και ελλιπείς. Πολλές φορές λανθασμένες και  αντίθετες με τον στόχο που θέλουν να υπηρετήσουν. Αντί να φωτίσουν συσκοτίζουν ένα γεγονός ή οδηγούν σε λανθασμένα συμπεράσματα.

 

Τέλος,  δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το βιβλίο απευθύνεται σε μαθητές που έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με τα γεγονότα αυτά, άρα χρειάζονται τις βασικές τουλάχιστον γνώσεις, ώστε να τους γεννηθεί η επιθυμία αλλά και η δυνατότητα της έρευνας. ( ερευνώ ό,τι μπορώ να σκεφτώ και σκέφτομαι όταν γνωρίζω)

Για περισσότερες λεπτομέρειες δες  στο ηλεκτρονικό περιοδικό Αντίβαρο.

http://www.antibaro.gr/society/gratsia_istoria.php

http://www.antibaro.gr/society/koumentos_istoria.php

http://www.antibaro.gr/society/zouraris_ksexeilh_pol.php

 

Κατάλληλη γλώσσα και αφηγηματικά κείμενα

 

Η γλώσσα( σύνταξη και λεξιλόγιο) και το κειμενικό είδος ( περιγραφή, αφήγηση, δοκίμιο κλπ) του σχολικού βιβλίου θα πρέπει να είναι κατάλληλα για την ηλικία των μαθητών, ώστε να γίνονται κατανοητά. Διαφορετικά είναι αδύνατον να ικανοποιηθούν οι στόχοι του μαθήματος, ανεξάρτητα από το αν ο μαθητής μάθει απέξω το μάθημα ή απλώς το διαβάσει με σκοπό να ανατρέξει σε ιστορικές πηγές. Πρώτος βασικός σκοπός είναι η κατανόηση του κειμένου και μετά οτιδήποτε άλλο σε όλα τα μαθήματα και όχι μόνον στην ιστορία.

 

Ένα κείμενο για να είναι κατανοητό σε αυτή την ηλικία θα πρέπει να είναι κατά βάση αφηγηματικό, ειδικά στα δευτερεύοντα μαθήματα. Η αφήγηση είναι ο φυσικός λόγος μεταφοράς πληροφοριών, είναι ο λόγος με τον οποίο είναι εξοικειωμένα τα παιδιά  και όλοι οι άνθρωποι. Ο επιστημονικός λόγος με έντονα τα στοιχεία της αφαίρεσης είναι δυσκολονόητος σε μας, πόσο μάλλον στους μαθητές του Δημοτικού και χρειάζεται πρώτον  ωριμότητα ( να έχει δηλ. κατακτηθεί από τον άνθρωπο το στάδιο της τυπικής νόησης 12-19 ετών κατά Πιαζέ και κατά Κολ, αν θέλετε κάποιον πιο σύγχρονο) και δεύτερον  εξειδίκευση. Δεν είμαστε όλοι ικανοί να κατανοήσουμε τα επιστημονικά κείμενα όλων των κλάδων, παρά μόνον αυτών με τους οποίους έχουμε ασχοληθεί και γνωρίζουμε το λεξιλόγιο και τις βασικές τους αρχές και θεωρίες.

Με βάση τα παραπάνω η γλώσσα του σχολικού βιβλίου θα πρέπει να είναι απλή και κατανοητή από όλους τους μαθητές .

 

Το κείμενο θα πρέπει να είναι αφηγηματικό :

1. Γιατί  παρουσιάζει τα γεγονότα με χρονική σειρά και όχι αποσπασματικά και ανακατεμένα.
2. Γιατί  σε αυτό διακρίνονται με σαφήνεια η αρχή ,η μέση και το τέλος και δεν μπορεί να λείπει κάποιο από αυτά.
3. Γιατί εξασφαλίζει την ύπαρξη της Δηλωτικής γνώσης (τις απαντήσεις δηλαδή στα ερωτήματα τι, που, πότε, ποιος, γιατί, πώς, πόσο )
4. Γιατί έχει πρόσωπα, χαρακτήρες και δράση, που κινούν το ενδιαφέρον και παράλληλα διδάσκουν τη μίμηση ή την αποφυγή, στοιχεία απαραίτητα για τη διαπαιδαγώγηση των μαθητών αυτής της ηλικίας.
5. Γιατί μπορεί εύκολα να αποδοθεί το νόημά του από τους μαθητές, άρα να εγγραφεί στη μνήμη τους και να γίνει κτήμα τους.

 

Ας μην ξεχνάμε, ό,τι έχω κατανοήσει μπορώ να το αναδιηγηθώ, διαφορετικά θα το παπαγαλίσω ή θα το εγκαταλείψω.

 

Τα κείμενα του βιβλίου απέχουν πολύ από τον αφηγηματικό λόγο, καθώς είναι αποσπασματικά και περιληπτικά και δεν αναφέρουν με σαφήνεια το πώς, το ποιοι, το γιατί κλπ.

Ο ελλιπής λόγος τα κάνει δυσκολονόητα καθώς οι μαθητές δεν έχουν προηγούμενη γνώση για τα γεγονότα, άρα δεν μπορούν να κάνουν σύνδεση με προηγούμενη γνώση και ούτε μπορούν να συμπληρώσουν τις ελλείψεις τους με τη βοήθεια  των πηγών που παραθέτει το βιβλίο.

Σκεφτείτε μόνον ότι από τα κείμενα απουσιάζουν οι δευτερεύουσες αιτιολογικές προτάσεις ( μόνον μία υπάρχει σε σύνολο 1.367 προτάσεων). Δεν υπάρχει δηλαδή σύνδεση αιτίου- αποτελέσματος, άρα δεν υπάρχει ιστορικός λόγος.

Για περισσότερα στοιχεία δες στο Αντίβαρο.

http://www.antibaro.gr/society/tzerefos_istoria.php

 

Τήρηση των βασικών διδακτικών αρχών

 

Θα πρέπει να τηρούνται οι βασικές διδακτικές αρχές όπως είναι:

• Η αρχή της προσαρμογής της διδασκαλίας στο επίπεδο των μαθητών

 

Σύμφωνα με την οποία οι μαθητές δεν μαθαίνουν όταν οι διδακτικοί στόχοι υπερβαίνουν το επίπεδο των μαθητών και τη νοητική τους ωριμότητα.( π.χ δεν έχουν φτάσει στο επίπεδο της αφαιρετικής σκέψης)

 

Η μεθοδολογία και η γλώσσα του βιβλίου καταστρατηγούν αυτή τη θεμελιώδη διδακτική αρχή.

 

• Η αρχή της συνέχειας και της συνολικότητας

 

Ο μαθητής θα πρέπει να γνωρίζει τα προηγούμενα για να μάθει τα επόμενα, θα πρέπει δηλαδή να μαθαίνει με μία σειρά,  θα πρέπει να γνωρίζει τα αναγκαία για το θέμα.

Ό,τι διδάσκεται θα πρέπει να είναι ολότητα,.

Ο νους δεν συγκρατεί τις γνώσεις που προσφέρονται ανακατεμένες , ασυνάρτητα και χωρίς να είναι οργανωμένες σε ολότητα.

 

Ο τρόπος γραφής και η απόκλιση από τις θεματικές ενότητες και τους στόχους του ΑΠΣ, καθώς και ο τρόπος που δίνονται οι πηγές στη «μαθητεία της ιστορίας» καταστρατηγούν και αυτή την αρχή.

 

• Η αρχή της αυτενέργειας

 

Για να πετύχει θα πρέπει ο μαθητής να έχει τα απαιτούμενα βοηθητικά μέσα και τις δυνατότητες( υλικές και βιολογικές)  για να  υπερβεί τις δυσκολίες που συναντά.

 

Κοιτάξτε τις βιβλιοθήκες των σχολείων σας, τον αριθμό των  Η/Υ της τάξης σας και το σχολικό βιβλίο της ιστορίας ( κείμενο, πηγές, βιβλίο δασκάλου, τετράδιο εργασιών) και πείτε μου πόσο μπορεί να αυτενεργήσει ένας μαθητής;

 

Δόμηση του βιβλίου πάνω στον γενικό σκοπό του μαθήματος

 

Ο γενικός σκοπός της διδασκαλίας του μαθήματος της ιστορίας είναι η ανάπτυξη της ιστορικής σκέψης (της κατανόησης δηλαδή των γεγονότων μέσα από την εξέταση αιτίων και αποτελεσμάτων) και της ιστορικής συνείδησης των μαθητών (κατανόηση της συμπεριφοράς των ανθρώπων σε συγκεκριμένες καταστάσεις και τη διαμόρφωση αξιών και στάσεων που οδηγούν στην εκδήλωση υπεύθυνης συμπεριφοράς) και καθορίζεται από το Σύνταγμα της χώρας, στη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 16.

 

Πιστεύω έγινε κατανοητό από τα παραπάνω, ότι η ιστορική σκέψη δεν αναπτύσσεται  το ίδιο συμβαίνει και με την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης  καθώς πουθενά μέσα από την ξύλινη και αποστασιοποιημένη γλώσσα του κειμένου δεν αναδύεται το «Εμείς».( π.χ κάποιοι Έλληνες έκαναν αυτό ή εκείνο, ποιοι όμως ήταν και τι σχέση έχουν με εμάς, ούτε λόγος)

 

Ο Cousinet, ένας από τους μεγαλύτερους  Γάλλους παιδαγωγούς υποστήριζε ότι η σημαντικότερη αρχή της μάθησης είναι η επίγνωση του σκοπού του μαθήματος από τους μαθητές. Αν ο μαθητής δεν αντιληφθεί τον επιδιωκόμενο σκοπό και τη χρησιμότητά του δεν επιθυμεί και την επίτευξή του. Αλήθεια συνάδελφοι, διαβάζοντας αμερόληπτα το συγκεκριμένο βιβλίο, αντιληφθήκατε κάτι από αυτά που ορίζει και επιβάλλει το σύνταγμά μας;

 

Ένα βιβλίο χωρίς σκοπό είναι ένα άχρηστο βιβλίο για τους μαθητές, ένα βιβλίο βαρετό και ανούσιο, ένα βιβλίο που αργά η γρήγορα θα μπει στην άκρη, όπως έγινε, να μη γελιόμαστε με τα βιβλία των Θρησκευτικών ( τα παλιά εννοώ, πόσοι από μας κάνουμε ολόκληρο το δίωρο των Θρησκευτικών;) και του Εμείς και ο Κόσμος. Εάν αυτό επιθυμούμε ας σωπάσουμε κρυβόμενοι πίσω από φθηνά ιδεολογήματα και ωχαδελφισμούς, διαφορετικά ας αντιδράσουμε με τα όπλα που μας έδωσε η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και το Σύνταγμά μας., άρθρο 120 παράγραφος 2 και 4, στην οποία κατηγορηματικά διατάσσει:

« Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και η αφοσίωση στην Πατρίδα αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση  όλων των Ελλήνων. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων»

Διαβάστε περισσότερα

http://www.antibaro.gr/society/romanos_istoria.php

http://www.antibaro.gr/society/zouraris_istoria_pol.php

http://www.antibaro.gr/society/zouraris_istoria3_pol.php

 

ΖΗΤΉΣΤΕ  ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

 

Μην περιμένετε τα ερωτηματολόγια βάσει των οποίων θα αξιολογηθεί το βιβλίο, καθώς δεν θα είναι για όλους, αλλά μόνον για κάποιους από τους εκπαιδευτικούς των 200 επιλεγμένων σχολείων(;), με ποια κριτήρια άραγε; Τυχαία ήταν και η επιλογή των κριτών του βιβλίου και πέσαμε πάνω στην κυρία Λεοντσίνη, φίλη της κας Ρεπούση!

 

Μην περιμένετε τις διορθώσεις που ανηγγέλθησαν από τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου  κ, Καραμάνο, για το τέλος Μαΐου. Ποιος μπορεί να διορθώσει ένα βιβλίο τόσο γρήγορα, που ουσιαστικά πρέπει να ξαναγραφεί; Εξάλλου σύμφωνα με ομολογία της κας Ρεπούση, θα διορθωθεί μόνον ό,τι κρίνει η συγγραφική ομάδα ότι είναι αναγκαίο. «θα γίνουν κάποιες πρώτες διορθώσεις. Τι αφορούν αυτές οι διορθώσεις. Συνήθως είναι παροράματα ή εκφράσεις που έχουν ξεφύγει από τη συγγραφική ομάδα.»

 

Διαβάστε περισσότερα

http://www.antibaro.gr/society/ypepth_250407_dior8wseis.doc ( διορθώσεις σαν αυτές ας πούμε, που δεν είχαν την ευθιξία να διορθώσουν ούτε το εξώφυλλο του βιβλίου που αναφέρει λανθασμένα το λογότυπο του υπουργείου,)

http://www.ananeotiki.gr/readRelated.asp?relatedID=65&textID=1733

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_271849_04/05/2007_189606

http://www.antibaro.gr/istoria.php

 

Γιατί ζητώ την απόσυρση του βιβλίου

 

1. Γιατί δεν πληροί τους όρους συγγραφής ενός σχολικού εγχειριδίου και ως εκ τούτου είναι ακατάλληλο για να διδαχθεί στους μαθητές μας.

 

2. Γιατί όση καλή θέληση και να έχω, δεν μπορώ να κάνω σωστά τη δουλειά μου, καθώς οι διορθώσεις που πρέπει να κάνω είναι πολλές και σε πολλά επίπεδα ( όχι μόνον φραστικά, π.χ συνωστισμός) οι οποίες χρειάζονται τόσο χρόνο και τόσο κόπο που θα αποσυντονίσουν το εκπαιδευτικό μου έργο, σκεφτείτε ότι ο δάσκαλος της Στ΄ δεν διδάσκει μόνον ιστορία!

 

3. Γιατί θεωρώ απαράδεκτο να κάνω μάθημα με τη μειοψηφία της τάξης που θα έχει τη δυνατότητα ( οικονομική, πολιτιστική, βιολογική) να συγκεντρώσει υλικό ανατρέχοντας σε βιβλιοθήκες, Η/Υ και στο γνωστικό σακούλι των γονιών του, γιατί ας μην κρυβόμαστε οι γονείς θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα, όχι οι μαθητές, ακόμη και αν είναι μεγαλοφυείς! Αλήθεια σκέφτηκε κανείς τα παιδιά με μαθησιακά ή άλλα προβλήματα; Τι μπορεί να κάνει ένας τέτοιος μαθητής με αυτό το βιβλίο, μην ξεχνάτε ότι η πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι υποχρεωτική και απευθύνεται στο σύνολο του μαθητικού πληθυσμού της χώρας.

 

4.      Γιατί έχω επιχειρήματα που βασίζονται σε επιστημονικές θεωρίες και μελέτες, εκφέρονται σε απλό αφηγηματικό λόγο, ώστε να είναι κατανοητά, σε αντίθεση με εκείνα των συγγραφέων του βιβλίου που είναι ακαταλαβίστικα για τους περισσότερους ( επιστημονικοφανή, αδόμητα και αποσπασματικά) χωρίς ατράνταχτα επιχειρήματα, χωρίς αναφορές σε παιδαγωγικές θεωρίες και έρευνες. Το μοναδικό επιχείρημα που εκφέρουν σε απλό και κατανοητό λόγο οι συγγραφείς είναι η απαξίωση των διαμαρτυρομένων και η περιθωριοποίησή τους με ταμπελάκια του τύπου, εθνικιστές, αδιάβαστοι, υποκινούμενοι κλπ.

 

 

5.      Γιατί το βιβλίο περιέχει λεκτικές διατυπώσεις τέτοιες που οδηγούν σε ερμηνείες που αμφισβητούν τα ιστορικά δίκαια του Ελληνισμού, τους αγώνες των προγόνων μας και πλήττουν την εθνική μας υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια. Δες το άρθρο του Ρωμανού

     http://www.antibaro.gr/society/romanos_istoria.php

 

 

6. Γιατί δεν έχω ξεχάσει τον όρκο που έδωσα όταν πρωτοδιορίστηκα :                « Ορκίζομαι να φυλάττω πίστη στην Πατρίδα, υπακοή στο Σύνταγμα κα τους νόμους του Κράτους και να εκπληρώ ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου».

     

 

 

7. Γιατί δεν εμπιστεύομαι η διόρθωση του βιβλίου να γίνει από την ίδια συγγραφική ομάδα που:
   • προέβη συνειδητά ή ασυνείδητα σε τέτοια σωρεία λαθών, αγνοώντας τις φωνές κριτικά σκεπτόμενων ανθρώπων, που έκαναν ευσυνείδητα τη δουλειά τους δες αλληλογραφία Ρεπούση – Παπαγρηγορίου ( υπεύθυνου  του Π.Ι, για τη συγγραφή του βιβλίου) http://www.antibaro.gr/society/apodhmos_araxni.php,
   • κωφεύοντας στις διαμαρτυρίες ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων, που με επιχειρήματα παρουσίαζαν τα λάθη του βιβλίου, έμενε πιστή στο δημιούργημά της λασπολογώντας αφ υψηλού και τσουβαλιάζοντάς τους σε ακροδεξιά και ακροαριστερά σακούλια. Δες δημοσιεύματα στον τύπο

http://www.antibaro.gr/society/koulourh_istoria.php

http://www.antibaro.gr/society/pelwnh_istoria.php

http://www.antibaro.gr/society/liatsou_istoria.php

http://www.antibaro.gr/society/bhma_istoria.php( διαβάστε τι λέει και με τι ύφος το λέει η κυρία Ρεπούση, τον Ιανουάριο, όταν πίστευε ότι θα κοπάσουν οι αντιδράσεις)

·        Δεν εμπιστεύομαι τις διορθώσεις που θα γίνουν από ανθρώπους που δεν σέβονται τους θεσμούς ( ΑΠΣ, Σύνταγμα, Ακαδημία Αθηνών) και τη δίκαιη λαϊκή κατακραυγή. Αντιθέτως εμμένουν στις απόψεις τους και ανερυθρίαστα δηλώνουν ότι οι διορθώσεις θα είναι μόνον φραστικές και συμπληρωματικές με τη βοήθεια παραθεμάτων.( Δηλαδή δεν θα γίνει τίποτε για την αποκατάσταση της παιδαγωγικής ορθότητας του βιβλίου).

 

8.  Ζητώ την απόσυρση του βιβλίου, γιατί πιστεύω στην ποιότητα της εκπαίδευσης  που περίτρανα ευαγγελίζονται οι πολιτικοί μας και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και ποιότητα δεν μπορώ να έχω με ακατάλληλα βιβλία και μεθόδους και έλλειψη σεβασμού απέναντι στα παιδιά και την ελληνική κοινωνία  που διαμαρτύρεται για το περιεχόμενο του βιβλίου.

 

 « Ποιότητα είναι η καταλληλότητα προς χρήση» π.χ είναι το βιβλίο κατάλληλο για το σκοπό που γράφτηκε; Juran

« Ποιότητα είναι η συμμόρφωση του προϊόντος στις απαιτήσεις του πελάτη» Crosby. Αλήθεια ποιοι είναι οι πελάτες στην προκειμένη περίπτωση, οι μαθητές ή μήπως κάποιοι άλλοι;

« Ποιότητα είναι η ικανοποίηση των αναγκών του πελάτη.» Deming.

Από τη στιγμή που δεν λαμβάνουμε υπόψιν μας τις ανάγκες των μαθητών (ηλικιακές, κλπ) αναρωτιέμαι ποιος είναι ο πελάτης.

 

Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους  και όχι με ταμπέλες του τύπου ( ρατσιστής, εθνικιστής, κλπ) σας παραθέτω τον κατάλογο όσων έχουν μέχρι τώρα εκφράσει επίσημα τη διαμαρτυρία τους.

 

• Ακαδημία Αθηνών ( το ανώτατο επιστημονικό ίδρυμα του ελληνικού κράτους)
• Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών
• Η Ένωση Σμυρναίων
• Η Παγκόσμια Ομοσπονδία των Ποντίων
• Ο Γλωσσικός Όμιλος
• Η Νομαρχία Θεσσαλονίκης
• Σύσσωμος η Κυπριακή Βουλή
• Η ΔΑΚΕ πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης
• Περισσσότεροι από 8.000 πολίτες  με υπογραφή στο ηλεκτρονικό περιοδικό ΑΝΤΙΒΑΡΟ.
• Το ΠΑΜΕ
• Οι βουλευτές Μπεκίρης Μιχαήλ ( Αχαίας), Κοντογιάννης Γεώργιος ( Ηλείας), Κασαπίδης Γεώργιος ( Κοζάνης), Καρπούζας Αντώνιος ( Πιερίας), Γιαννάκης Μιχαήλ ( Βοιωτίας), Καλογήρου Χριστιάνα ( Λέσβου), Μπουγάς Ιωάννης ( Φωκίδας), Ν. Γκιουλέκας ( Θεσσαλονίκης), Σ. Παπαθεμελής ( Θεσσαλονίκη) Δημήτρης Κωνσταντάρας ( Αθηνών), Μ. Έβερτ ( Αθηνών) με ερώτησή τους στο Κοινοβούλιο.
• Οι πρώην βουλευτές  Π. Κρητικός, Ε. Βερυβάκης και Δ. Βουνάτσος
• Ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης
• Ο σύλλογος των πρώην Ελλήνων βουλευτών και ευρωβουλευτών, ομόφωνα.
• Ο Γ. Καρατζαφέρης στο ευρωκοινοβούλιο
• Η Εκκλησία της Ελλάδος
• Μεγάλος αριθμός καθηγητών Πανεπιστημίου της Ελλάδος και του εξωτερικού.( Σαρρής, Ήφαιστος, Ρωμανός, Μικρογιαννάκης, Τζάνη, Φίλιας, Κοντογιώργης,  Μαντούβαλου, και εκατοντάδες άλλοι)
• Η Παμμακεδονική Αμερικής και πολλές άλλες οργανώσεις και σωματεία των Ελλήνων της Ομογένειας και της χώρας μας.
• Ένας μεγάλος αριθμός προσωπικοτήτων με άρθρα ή ομιλίες τους, μεταξύ των οποίων ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Ζουράρις, ο Γιανναράς κ.α

 

Τα συμπεράσματα δικά σας για οποιαδήποτε ερώτηση, διευκρίνιση ή υλικό που θέλετε γράψτε μου στην διεύθυνση  hareilia@yahoo.gr

 

 

 

Με σεβασμό στην ιδιότητα του δασκάλου

 

Έλλη Γρατσία      Γιώργος Ντίνος

Δασκάλα                 Δάσκαλος