ΕΚΚΛΗΣΙΑ,
ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Κωνσταντῖνος Χολέβας
Πολιτικός Ἐπιστήμων
Στίς
28 Φεβρουαρίου 2002 ἄρχισε τίς
ἐργασίες της ἡ Εὐρωπαϊκή
Συνέλευση ὑπό τήν προεδρία
τοῦ πρώην Προέδρου τῆς
Γαλλίας Βαλερί Ζισκάρ Ντ'
Ἐσταίν. Στόχος τῆς
Συνελεύσεως, στήν ὁποία
μετέχουν ἐκπρόσωποι ὅλων τῶν
χωρῶν μελῶν καί τῶν
ὑποψηφίων μελῶν τῆς
Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, εἶναι ἡ
ὑποβολή προτάσεων γιά τίς
βασικές Ἀρχές πού πρέπει νά
διέπουν τήν Ἕνωση μετά καί
τήν ἀναμενόμενη ἔνταξη νέων
μελῶν. Μερικοί μιλοῦν γιά τό
"Σύνταγμα" τῆς Εὐρώπης ἄν
καί ὁ ὅρος εῖναι νομικά
ἀδόκιμος, διότι ἡ θέσπιση
Συντάγματος προϋποθέτει ἑνιαῖο
κράτος. Ἐν πάσῃ περιπτώσει
αὐτή ἡ καταγραφή Θεμελιωδῶν
Ἀρχῶν γιά τήν Εὐρώπη τοῦ
21 ου αἰῶνος δέν πρέπει νά
ἀφήσει ἀδιάφορο κανέναν
Ἕλληνα. Γι' αὐτό
καί ἡ Ἐκκλησία τῆς
Ἑλλάδος ἀνέλαβε τήν
πρωτοβουλία νά ἐνημερώσει μέ
κάθε τρόπο, μέσῳ τῶν
ἐνοριῶν, τῶν ἐντύπων της,
τοῦ Διαδικτύου κλπ τούς
Ὀρθοδόξους Ἕλληνες γιά τά
θέματα πού συζητοῦνται καί νά
τούς καλέσει νά συμμετάσχουν
στόν διάλογο, ἰδιαιτέρως δέ
τούς νέους.
Ἐπί
πλέον ἡ Ἐκκλησία μας ἔστειλε
στήν Εὐρωπαϊκή Συνέλευση τίς
προτάσεις της, οἱ ὁποῖες καί
δημοσιεύθηκαν σέ ὅλα τά
ἐπίσημα Μέσα Ἐνημερώσεως
τῆς Εὐρ. Ἑνώσεως. Μεταξύ
ἄλλων ἡ Ἐκκλησία μας ζητεῖ:
"Ἐλεύθερη ρύθμιση τῶν
σχέσεων Ἐκλησίας καί
Πολιτείας, οἱ ὁποῖες ἔχουν
ἱστορικό καί διαχρονικό βάθος,
γιά κάθε συγκεκριμένο λαό,
ἀπό τό ἐσωτερικό Ἐθνικό
Δίκαιο κάθε Κράτους, μέσα στά
πλαίσια τῆς ἀρχῆς τῆς
θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, ὅπως
αὐτό σαφῶς προβλέπεται ἀπό
τήν Δήλωση ὑπ' ἀριθμ. 11 τῆς
Συνθήκης τοῦ Ἄμστερνταμ, ὥστε
νά ἀποφευχθοῦν ἀνεπιθύμητες
ἤ ἀλυσιτελεῖς ἐντάσεις σέ
εὐαίσθητα ζητήματα θρησκευτικῶν
παραδόσεων τῶν λαῶν, τά
ὁποῖα προσδιόρισαν ἤ
προσδιορίζουν τήν ἐθνική τους
ταυτότητα".
Οὐσιαστικά
ἡ Ἐκκλησία μας ἀγωνίζεται
μέ πειστικό τρόπο νά
κατοχυρώσει τήν ἐθνική μας
ἰδιοπροσωπία καί τήν
πολιτιστική μας κληρονομιά πού
εἶναι ἀρρήκτως συνδεδεμένες
μέ τήν Ὀρθοδοξία, τήν
Ἑλληνική Γλῶσσα καί τήν
Ἱστορία μας. Καί πράττει
ὀρθῶς, διότι μέσα στό κλῖμα
τῆς Εὐρωπαϊκῆς ἑνοποιήσεως
ἀκούγονται κάποιες φωνές
συμπατριωτῶν μας, οἱ ὁποῖοι
θέλουν νά καταργήσουν κάθε
σύνδεση τοῦ λαοῦ μας μέ τό
Ἔθνος καί τήν Παράδοση.
Ἐμφανίζονται εὐρωπαϊκότεροι
τῆς Εὐρώπης καί οὐσιαστικά
κάνουν ζημιά στήν εἰκόνα
τῆς Εὐρώπης. Διότι οἱ λαοί
καί οἱ Κυβερνήσεις τῆς Εὐρ.
Ἑνώσεως στήν συντριπτική τους
πλειοψηφία ἐπιθυμοῦν τήν
διατήρηση τῶν ἐθνικῶν κρατῶν,
τήν προστασία τῶν ἐθνικῶν
τους ἰδιατεροτήτων καί τήν
προώθηση τῶν ἐθνικῶν τους
συμφερόντων. Θυμίζουμε
ἐνδεικτικῶς τά ἑξῆς:
Στίς
ἀρχές τοῦ 2002 ὁ νέος
Πρόεδρος τοῦ Εὐρωκοινοβουλίου,
ὁ Ἰρλανδός Πάτ Κόξ,
ἐξεφώνησε τόν ἐναρκτήριο
λόγο του ὄχι μόνον στά
ἀγγλικά, ἀλλά καί στά
κελτικά, τά ὁποῖα δέν
ἀναγνωρίζονται ὡς ἐπίσημη
γλῶσσα τῆς Εὐρ. Ἑνώσεως. Τό
ἔκανε σκοπίμως γιά νά θυμίσει
τίς ρίζες τῶν Ἰρλανδῶν καί γιά
νά τονίσει ὅτι μέσα στήν
Εὐρώπη κάθε λαός πρέπει νά
διατηρήσει τήν ἐθνική του
ταυτότητα.
Τόν
Μάϊο τοῦ 2002 ὁ Γάλλος Πρόεδρος
Ζάκ Σιράκ ἔφυγε στήν μέση
ἑνός ποδοσφαιρικοῦ ἀγῶνος,
μόλις ἄρχισαν κάποιοι
ἀνεγκέφαλοι νά εἰρωνεύονται
τόν γαλλικό ἐθνικό ὕμνο!
Ὁ
Γερμανός Καγκελλάριος Σρέντερ
ἀκύρωσε τόν Μάρτιο τήν
ἐπίσημη ἐπίσκεψή του στήν
Τσεχία, ὅταν Τσέχοι πολιτικοί
προέβησαν σέ προσβλητικά σχόλια
γιά τήν γερμανική μειονότητα
πού ζοῦσε παλαιότερα στήν
Τσεχοσλοβακία. Ἄς σημειωθεῖ ὅτι
ἡ Τσεχία εἶναι ὑποψήφιο
μέλος τῆς Εὐρ. Ἑνώσεως.
Ὁ
Γάλλος Πρωθυπουργός Ραφφαρέν
ὑπέβαλε τόν Σεπτέμβριο τίς
προτάσεις του γιά τό μέλλον
τῆς Εὐρώπης ὑπογραμμίζοντας
ὅτι τόν κύριο ρόλο πρέπει
νά τόν ἔχουν τά Ἔθνη-Κράτη
καί ὄχι κάποιο γραφειοκρατικό
Ὑπερκράτος.
Τήν
ἴδια περίοδο κατετέθησαν καί
οἱ προτάσεις τῆς Γερμανικῆς
Κυβερνήσεως γιά τό μέλλον τῆς
Εὐρώπης καί ἐκεῖ δίδεται
ἔμφαση στήν διαφύλαξη τῆς
ἐθνικῆς ταυτότητος τῶν κρατῶν
μελῶν.
Τό
Ἔθνος, ἡ ἐθνική συνείδηση, ἡ
ἐθνική ταυτότητα εἶναι
ἀξίες πού δέν ἔχουν πεθάνει,
οὔτε θά σβήσουν εὔκολα, ὅσο κι
ἄν τίς πολεμοῦν κάποιοι
ἀνιστόρητοι διεθνιστές. Ἡ
Ἐκκλησία μας θά συνεχίσει νά
ὑπερασπίζεται τήν ἐθνική
ἰδιοπροσωπία τῶν Ἑλληνων
καταδικάζοντας ταυτοχρόνως κάθε
ἐκδήλωση ἐθνοφυλετισμοῦ καί
μισαλλοδοξίας. Ἡ ἑλληνορθόδοξη
παράδοσή μας διδάσκει τόν
ὑγιῆ πατριωτισμό, ὁ ὁποῖος
συμβαδίζει ἁρμονικά μέ τήν
ἀγάπη μας γιά τόν συνάνθρωπο
καί μέ τήν Οἰκουμενική
ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας μας.