|
Όσιος Αυξέντιος
Ἀνδρέας Φαρμάκης
Άντίβαρο, Ὀκτώβριος 2006
Ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος ὁ Μοναχὸς .
Ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος ἦταν Ἀλαμανὸς καὶ ἔζησε τὸν καιρὸ τῆς δεύτερης Σταυροφορίας . Ἀξιωματικὸς μίας μικρῆς στρατιωτικῆς μονάδος 300 Σταυροφόρων ἀκολούθησε τὰ γερμανικὰ στρατεύματα πού στὶς ἀρχὲς τοῦ 1148μ.Χ ἡττήθηκαν ὁλοκληρωτικὰ ἀπὸ τοὺς Σελτζούκους Τούρκους . Ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος καὶ οἱ 300 στρατιῶτες του δὲν ἐπέστρεψαν στὴν Εὐρώπη , ἀλλὰ ἔμειναν καὶ ἐγκαταστάθηκαν κοντὰ στὸν Ἰορδάνη Ποταμὸ . Στρατιῶτες μοναχοὶ , ἀφοσιώθηκαν στὰ ἔργα τῆς πίστης τους .
Ἡ δεύτερη Σταυροφορία ἡττήθηκε , ὁ Βυζαντινὸς Αὐτοκράτορας Μανουὴλ ἀρνήθηκε κάθε βοήθεια , οἱ σταυροφορικοὶ στρατοὶ τῆς Γαλλίας καὶ τῆς Γερμανίας διαλύθηκαν . Οἱ χῶρες τοῦ Ἰορδάνη Ποταμοῦ δὲν ἦταν πλέον ἀσφαλεῖς καὶ ὁ Ὅσιος Αὐξέντιος μέ τους συντρόφους του , ἐγκατέλειψαν τοὺς Ἁγίους Τόπους μὲ σκοπὸ
νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Εὐρώπη διὰ θαλάσσης . Τὸ πλοῖο τους ναυάγησε στὴν Κύπρο .
Σώθηκαν καὶ οἱ τριακόσιοι . Εἶναι οἱ 300 Ἅγιοι ἐξ Ἀλαμανῶν Σταυροφόρων , ὁ Ἅγιος Βαλάντιος , ὁ Ἅγιος Βαρλαὰμ , ὁ Ἅγιος Βασίλειος , ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος, ὁ Ἅγιος Ἀγάπιος , ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Βαβατσινιώτης, ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ περιχωρήτης , ὁ Ἅγιος Ἐπαφρόδιτος , ὁ Ἅγιος Ἐπιφάνειος , ὁ Ἅγιος Εἰρηνικὸς , ὁ Ἅγιος Ἐλπίδιος , ὁ Ἅγιος Ἰλαρίων , ὁ Ἅγιος Ἰωσὴφ , ὁ Ἅγιος Κασσιανὸς , ὁ Ἅγιος Ἡράκλειος ὁ ἐπίσκοπος ...
Ὁ Ἀλαμανὸς Σταυροφόρος Αὐξέντιος , ὑπὸ τὸν στρατηγὸ Ὀθωνα τοῦ Φράϊσινγκ , ναυάγησε στὰ βράχια της Κύπρου . Γυμνὸς , χωρὶς τὴν σιδερένια πανοπλία του , τὸ ξίφος του σπασμένο , κατέφυγε σὲ μία σπηλιὰ , στὴν περιοχὴ τῆς Καρπασίας . Καὶ ἔζησε ἐκεῖ , ἔτη πολλὰ , μέχρι τὸ τέλος τοῦ βίου του , ἐν νηστεία καὶ προσευχὴ . Ἅγιος καὶ θαυματουργὸς , παρέμεινε πολεμιστὴς , μεταμορφώνοντας τὴν σκοτεινὴ
σπηλιά του σὲ τόπο Ἅγιο καὶ οἰκία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἡ ὀρθόδοξη χριστιανικὴ ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Κύπρου τιμᾶ τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου στὶς 28 τοῦ Σεπτέμβρη . Ὄχι τὴν μνήμη του Σταυροφόρου Αὐξεντίου ἀλλὰ τοῦ γυμνοῦ Ἁγίου του σπηλαίου της Καρπασίας .
Ἕνας ξένος Ἀλαμανὸς ποὺ ναυάγησε στὴν Κύπρο πρὶν ἀπὸ 800 χρόνια – και ἡ μνήμη του θὰ τιμᾶται στοὺς αἰῶνες . Ἡ μικρὴ σπηλιὰ τῆς μετανοίας του μεταμορφώθηκε σὲ κόσμο καὶ οἰκουμένη ὅπου οὔτε ξένος , οὔτε Ἀλαμανὸς ἢ Ἕλληνας - μόνο το πρόσωπο του Αγίου ολόφωτο και οικοίο - καὶ ἐκεῖ ὁ Χριστὸς .
Ἀπολυτίκιο Ἦχος γ\'
Χαίρει ἔχουσα ἢ Καρπασέων Κώμη λάρνακα τῶν σῶν λειψὰ νῶν, παναοίδιμε πάτερ Αὐξέντιε. Ὡς γὰρ ποτὲ πολεμίους κατήσχυνας, καὶ τῶν δαιμόνων τὸ θράσος ἐνίκησας καὶ κατηύφρανας ἠμᾶς τοὺς πιστῶς σοὶ κράζοντας, ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἤμιν τὸ μέγα ἔλεος.
|
