Κατηγορίες

 Διότι οι Αυτοκρατορίες δεν έχουν ανάγκη από σύνορα…

Αρχική σελίδα
Εξωτ. πολιτική/ Διπλωματία
Εθνικά θέματα
Κοινωνία
Πολιτισμός
Θρησκεία
Διεθνή
Βιβλιογραφία/ Συνδέσεις
Εκδηλώσεις
Οπτικοακουστικό
υλικό
Δελτία
Ενημέρωσης
Ιστολόγιο
Αντίβαρου
ʼγρα γραπτών
Πρόσφατα κείμενα
Με χρονολογική σειρά.
Δελτίο ενημέρωσης!
Εγγραφή Διαγραφή
Συγγραφείς

Αθανάσιος Γιουσμάς
ʼθως Γ. Τσούτσος
ʼκης Καλαιτζίδης
Αλέξανδρος Γερμανός
Αλέξανδρος-Μιχαήλ Χατζηλύρας
Αλέξανδρος Κούτσης
Αμαλία Ηλιάδη
Ανδρέας Σταλίδης
Ανδρέας Φαρμάκης
Ανδρέας Φιλίππου
Αντώνης Κ. Ανδρουλιδάκης
Αντώνης Λαμπίδης
Αντώνης Παυλίδης
Απόστολος Αλεξάνδρου
Απόστολος Αναγνώστου
Αριστείδης Καρατζάς
Αχιλλέας Αιμιλιανίδης
Βάιος Φασούλας
Βαν Κουφαδάκης
Βασίλης Γκατζούλης
Βασίλης Ζούκος
Βασίλης Κυρατζόπουλος
Βασίλης Πάνος
Βασίλης Στοιλόπουλος
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλίδης
(Χάρρυ Κλυνν)
Βασίλης Φτωχόπουλος
Βένιος Αγελόπουλος
Βίας Λειβαδάς
Βλάσης Αγτζίδης
Γεράσιμος Παναγιωτάτος-Τζάκης
Γιάννης Διακογιάννης
Γιάννης Θεοφύλακτος
Γιάννης Παπαθανασόπουλος
Γιάννης Τζιουράς
Γιώργος Αλεξάνδρου
Γιώργος Βλαχόπουλος
Γιώργος Βοσκόπουλος
Γιώργος Βότσης
Γιώργος Κακαρελίδης
Γιώργος Καστρινάκης
Γιώργος Κεκαυμένος
Γιώργος Κεντάς
Γιώργος Κολοκοτρώνης
Γιώργος Κουτσογιάννης
Γιώργος Νεκτάριος Λόης
Γιώργος Μαρκάκης
Γιώργος Μάτσος
Γιώργος Παπαγιαννόπουλος
Γιώργος Σκουταρίδης
Γιώργος Τασιόπουλος
Γλαύκος Χρίστης
Δημήτρης Αλευρομάγειρος
Δημήτρης Γιαννόπουλος
Δημήτριος Δήμου
Δημήτρης Μηλιάδης
Δημήτριος Γερούκαλης
Δημήτριος Α. Μάος
Δημήτριος Νατσιός
Διαμαντής Μπασάντης
Διονύσης Κονταρίνης
Διονύσιος Καραχάλιος
Ειρήνη Στασινοπούλου
Ελένη Lang - Γρυπάρη
Ελευθερία Μαντζούκου
Ελευθέριος Λάριος
Ελλη Γρατσία Ιερομνήμων
Ηλίας Ηλιόπουλος
Θεόδωρος Μπατρακούλης
Θεόδωρος Ορέστης Γ. Σκαπινάκης
Θεοφάνης Μαλκίδης
Θύμιος Παπανικολάου
Θωμάς Δρίτσας
Ιωάννης Μιχαλόπουλος
Ιωάννης Χαραλαμπίδης
Ιωάννης Γερμανός
Κρίτων Σαλπιγκτής
Κυριάκος Κατσιμάνης
Κυριάκος Σ. Κολοβός
Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου Σταμπουλής
Κωνσταντίνος Ναλμπάντης
Κωνσταντίνος Ρωμανός
Κωνσταντίνος Χολέβας
Λαμπρινή Θωμά
Μαίρη Σακελλαροπούλου
Μανώλης Βασιλάκης
Μανώλης Εγγλέζος - Δεληγιαννάκης
Μάρκος Παπαευαγγέλου
Μάρω Σιδέρη
Μιλτιάδης Σ.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Μιχάλης Κ. Γκιόκας
Νέστωρ Παταλιάκας
Νικόλαος Μάρτης
Νίκος Ζυγογιάννης
Νίκος Καλογερόπουλος Kaloy
Νίκος Λυγερός
Νίκος Παπανικολάου
Νίκος Σαραντάκης
Νίνα Γκατζούλη
Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας
Παναγιώτης Ανανιάδης
Παναγιώτης Ήφαιστος
Παναγιώτης Α. Καράμπελας
Παναγιώτης Καρτσωνάκης
Παναγιώτης Φαραντάκης
Παναγιώτης Χαρατζόπουλος
Πανίκος Ελευθερίου
Πάνος Ιωαννίδης
Πασχάλης Χριστοδούλου
Παύλος Βαταβάλης
Σοφία Οικονομίδου
Σπυριδούλα Γρ. Γκουβέρη
Σταύρος Σταυρίδης
Σταύρος Καρκαλέτσης
Στέλιος Θεοδούλου
Στέλιος Μυστακίδης
Στέλιος Πέτρου
Στέφανος Γοντικάκης
Σωτήριος Γεωργιάδης
Τάσος Κάρτας
Φαήλος Κρανιδιώτης
Φειδίας Μπουρλάς
Χρήστος Ανδρέου
Χρήστος Δημητριάδης
Χρήστος Κηπουρός
Χρήστος Κορκόβελος
Χρήστος Μυστιλιάδης
Χρήστος Σαρτζετάκης
Χριστιάνα Λούπα
Χρίστος Δαγρές
Χρίστος Δ. Κατσέτος
Χρύσανθος Λαζαρίδης
Χρύσανθος Σιχλιμοίρης
Gene Rossides
Marcus A. Templar

Επικοινωνία
Οι απόψεις σας είναι ευπρόσδεκτες!

 

Διότι οι Αυτοκρατορίες δεν έχουν ανάγκη από σύνορα…

Όταν τελειώσουν τα σημερινά κράτη (που θα τελειώσουν, η ιστορία δεν έχει επιστροφή!) τότε θα μείνουν οι Αυτοκρατορίες. Νέες, καινοφανείς, γεωπολιτικές, συνομοσπονδιακές με άϋλες κυβερνήσεις, οικονομικές, θρησκευτικές ή πολιτιστικές, με ή χωρίς σύνορα.

Αν στο Τουρκικό κράτος, -που ούτως ή άλλως όπως η Γερμανία και η Γαλλία και το Βέλγιο και η Ελλάδα, θα τελειώσει και αυτό, συγχωνευμένο σε μία νέα υπερεθνική ενότητα ή διασκορπισμένο σε πολλές- , την ημέρα του τελειωμού του υπάρχει μια τρύπα στο Φανάρι, και όχι ένα μικρό κτίριο στο οποίο θα κυματίζει η κίτρινη σημαία με το μαύρο δικέφαλο! Τότε... ποιός θα φταίει για το θάνατο μιας ελληνικής Αυτοκρατορίας που έβαλε τις βάσεις της ο ίδιος ο Απόστολος Ανδρέας το 36 μ.Χ. και κράτησε μνήμες Γραικών κι Ελλήνων και Πελασγικές από το 6000 π.Χ.;

Νομίζετε πώς αυτά τα χρόνια είναι μακρινά; Πώς θα αργήσουν να έλθουν τα μελλούμενα; Γιατί ποιός το περίμενε να διαλυθεί η ΕΣΣΔ, να ενωθεί η Γερμανία με την Γαλλία, την Φιλανδία και την Ελλάδα και νάχουν μια οικονομία (του Ευρώ), μια αστυνομία (του Σέγκεν), μια δικαστική εξουσία (το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο), μια νομοθεσία (την Ευρωπαϊκή), ενιαία σύνορα και σύντομα και μία κοινή άμυνα που υπερβαίνουν τις κρατικές και εθνικές;

Κι αν η Τουρκία δεν διαλυθεί σε Κουρδιστάν κ.λπ. κ.λπ. και ενωθεί με την Ευρώπη τότε τα σύνορα θα είναι κοινά και οι Τούρκοι θα ξαναπάνε στην Τροπολιτσά και στο Ζητούνι και μεις στην Κωνσταντινούπολη, την Σμύρνη και την Αττάλεια χωρίς να μπορεί να μας εμποδίσει κανείς. Μαζικά! Όσοι θέλουμε! Κι από δω κι από κεί.

Αν εκείνη την ημέρα δεν υπάρχει το Πατριαρχείο το Οικουμενικό, σαν ένας πανορθόδοξος και διορθόδοξος αλλά και ελληνικός θεσμός, τι θα υπάρχει εκεί;

Διότι οι Αυτοκρατορίες δεν έχουν ανάγκη από σύνορα. Όσο υπάρχει σημαία και τόπος που συνδέεται με αυτήν και όσο υπάρχει νόμιμη διαδοχή, η Αυτοκρατορία ζει. Και κανείς τότε δεν θα χολοσκάει για σύνορα, έχει δεν έχει, αφού αυτά θα είναι "δικαίως κατανεμημένα" μεταξύ υπερεθνικών μεγακρατών! Τότε όλοι θ' αναζητούν εκείνο το μικρό, τ' ασήμαντο, το φαιό, το κτίριο που επί 549 χρόνια κρατούσε την αρχαία παράδοση 1968 χρόνων (ως καθίδρυμα του Αποστόλου Ανδρέα, των Μεγαριτών αποίκων του Βυζαντίου, των Γραικών και των Ρωμηών και των Ελλήνων), αλλά και τα πρωτεία μεταξύ ίσων στην Ορθοδοξία, σ' αυτή τη γη.

Μιας παράδοσης που συνέδεσε -δεν απέκοψε- την κλασσική εθνική Ελλάδα με την Ελληνιστική-Αλεξανδρινή παγκοσμιότητα και με το Ορθόδοξο Χριστιανικό βίωμα! μιας παράδοσης που συνέδεσε τους λαούς της Ανατολής και της Δύσης κάτω από του Χριστού την πίστη την αγία και την ελληνική την γλώσσα και παιδεία! Μιας παράδοσης που ζει και διαπορεύεται και μόνη αυτή μπορεί να ξαναϊδεί την οικουμενική διάσταση του Ελληνισμού και να την επιδιώξει!

Και μιας Ορθοδοξίας, που χωρίς εκείνο το κτίριο, θα πορεύεται χωρισμένη σε Ρώσσους, και Ρουμάνους και Γεωργιανούς κι Αμερικάνους και... και Έλληνες! Γιατί μετά, αν κάτι τέτοιο θλιβερό κι ανόσιο γίνει, τότε άλλα πράγματα θα έλθουν, εθνικιστικά και γεω-πολιτικο-θρησκευτικά, και ποιός θ' αποζητά να πορεύεται με έθνη αλλογενή ή με Ορθοδοξίες εθνικές και φυλετιστικές;

Όλα τ' άλλα είναι επαρχίες και επαρχιωτισμοί. Κι αν κάποιον τώρα μπορεί να τον χαρακτηρίζουνε σαν "πράκτορα", -αν είναι δυνατόν-, λίγη υπομονή και αύριο, που τέτοιες εξουσίες και κράτη δεν θα λογαριάζονται, πράκτορας δεν μπορεί, και νάθελε, να είναι! Το κτίριο όμως εκεί να παραμένει σας παρακαλώ! Με την σημαία του Δικέφαλου και τον Σταυρό. Κι αν ήταν, που δεν είναι, "πράκτορας" αυτός που το κρατούσε, νομίζω όλοι τότε θα τονε συγχωρούσαμε!

Γεώργιος Αλεξάνδρου

Δημοσιογράφος

 

 

http://antibaro.gr