ΤΕΤΑΡΤΗ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1996
<Ελευθεροτυπία>
<<..και καλήν απολογίαν την επί του φοβερού βήματος ... αιτησώμεθα >>
Ψυχάρα μου Ελλαδάρα μου. Τους έσκισες πάλι τους κουτόφραγκους και λοιπούς προηγμένους Δυτικούς "Λέγει αυτοίς ο Ιησούς Αμήν λέγω υμιν, ότι οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις την βασιλειάν τou Θεού" (Κατά Ματθαίον, Κ', 31) Χώρα μου χαρίτερπνη, χαροκαμμένη, χαριτωμένη! Τι χαρές δίνεις πότε πότε, δηλαδή καθημερινώς, σ' εμένα τον ταπεινό σου δούλο, όταν μου επαληθεύεις κάθε μου διάγνωση, πρόγνωση και απόγνωση ! Οταν τα 'λεγα τόσα χρόνια και μουλαρωμένος τα υποστυλώνω ως Στυλίτης, πως <<εμείς>> είμαστε <<βασιλικόν γένος>>, <<εμείς>> δεν είμαστε Δυτικοί, πως <<για μας είταν άλλο πράγμα>> και ο πόλεμος και η ειρήνη χαι η κοινωνία <<για την πίστη τον Χριστού και για την ψυχή τον ανθρώπου καθισμένη στα γόνατα της Υπερμάχου Στρατηγού, πον είχε στα μάτια ψηφιδωτό τον καημό της Ρωμιοσύνης..>>(1)
Και να, επιτέλους, τον λοιπού, η ψυχή τον αδελφού Ψυχάρη καθισμένη στα γόνατα της Υπερμάχου Στρατηγού, ψυχή Ψυχάρη- διοικητού του Αγίου Ορους. Ψυχάρα μου, Ελλαδάρα μου εσύ! Τους έσκισες πάλι τους κουτόφραγκους; και λοιπούς <<προηγμένους>> Δυτικούς... Διότι μέχρι πρότινος ήμουν βυθισμένος στο βούρκο του λαϊκισμού, αλλά ευτυχώς, με τον Σημίτη <<ήγειράς με πεσόντα τω βόθρω επιχλιθείς, Ζωοδότα, απτώτως>>(2) χαι διά του Ψυχάρη Αγιορείτου διοικητού, <<απειράστως θείας ουσίας μύρω με ενωδίασας>>(3), χαρίζοντάς μου τον εχσυγχρονισμό, ελληνορθοδόξου κατασχευής και προελεύσεως.
Οντως: σε ποια <<σοβαρή>> κοινωνία των δυτικών μας εταίρων, Θα μπορούσαν οι της γραμμικής λογιξής μανιχαίοι εταίροι μας να φαντασθούν τον Ψυχάρη, Διοικητή στο περιβόλι της Παναγίας; Και, ας μη σπεύσονν οι αφελείς να πουν ότι σε σοβαρά κράτη δεν υπάρχουν ούτε Αγια Ορη ούτε Ψυχάρης χριστεπώνυμος, διότι μ' αυτά τα επιχειρήματα με καθυίβριζε το όργανο τον αδελφού μου Ψυχάρη τα τελενταία μου δεκαπέντε χρόνια, διδάσκον (το όργανό τον) πως μόνον ακροδεξιοί σκοταδιστές- αντιδραστικοί χαι μεσαιωνικοί καλόγηροι ισχυρίζονται ότι το Αγιο Ορος είναι καλό πράμα.
O αδελφός μου Ψυχάρης και το όργανό του, με δικαιώνουν. Οχι όμως γι' αυτό, αλλά για κάτι άλλο φαιδρύνεται η πεπτωχνία σωματοψυχή μου: διότι, τώρα, με το συναμφότερον τον αδελφού μου Ψυχάρη και του Αγίον Ορους, <<εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί>> με τα δυτικότροπα εγκοσμιοκρατικά κριτήρια τού καλός-κακός- διότι τώρα, τούτη η καθ' ημάς νηπτική και φιλοκαλίας ζωοποιός κένωσις τον αδελφού μου Ψυχάρη εντός του Αγίου Ορους, δείχνειτην υπεροχή του ορθοδόξου εκσυγχρονισμού έναντι τον δυτικού: <<ειργάσατο βόθρον γαρ>>(4) ο αδελφός μου Ψυχάρης, καθυβρίζων και συκοφαντών διά τον οργάνου τον εμάς όλους, Ζουράρι, Γιανναρά, Μοσχώφ, Ράμφο ως σκοταδιστές και προσκυνητές <<αντιδραστικούς>> τον <<μεσαιωνικού καλογερισμού>> που ξεχύνεται υπό το Αγιο Ορος. Δεχόμενος όμως τη θέση τον Διοικητού τον Aγίου Ορους, <<ταπεινών υψώθη>>(5). Ναι! <<Τους σους υμνολόγους Θεοτόκε>>(7), τον αδελφόν μου δηλαδή Ψυχάρη και το όργανόν τον <<Θίασον συγκροτήσαντας... στερέωσον>>(8). Ναι! Αυτή είναι η καθ' ημάς Φιλοκαλία, η νηπτική μας αναστροφή τού κατά φύσιν παρά φύσιν και η αποφατική μας Θεολογία: οι υβριστές του Αγίου Ορους να γίνονται οι διοικούντες του Αγίου Ορους. Να, γιατί εμείς δεν είμαστε δυτικοί και χλευάζουμε την ευρωπαϊκή ένωση των μονοφυσιτών. Ναι! <<Ρήτορας πολυφθόγγονς ως ιχθύας υφώνους ομώμεν επί σοι, Θεοτόκε!.. Χαίρε, των Αθηναίων τας πλοκάς διασπώσα!>> Ναι! Τους καράφλιασες όλους, <<της απάτης την πλάνην πατήσασα>>, Ελεούσα μου, με τούτον τον κατά χάριν και μετοχήν διορισμόν τής νηπτικής ψυχάρας του Ψυχάρη, ως Διοικητού τον περιβολιού σου. Περιβόλι ορθοδόξως εκσυγχρονιστικόν!
Γι' αυτό και εξανίσταμαι εναντίον της κατακραυγής που ξεσηκώθηκε κατά της θεοφρουρήτου ταύτης αποφάσεως του Σημίτη, κατακραυγής η οποία υποδηλώνει μονοειδή προτεσταντισμό και παπικό μανιχαϊσμό του μαύρο-άσπρο, όλων τούτων των καταλάλων κατά της αδελφής μου ψυχάρας. Αδελφέ μου Ψυχάρη, εμείς, μέσα στην καθ' ημάς Φιλοκαλίαν της υψοποιού μας πτώσεως το γνωρίζουμε: μόνον εσύ, ψυχάρα μου, κι εγώ, με <<τα έμμυσα χαι ακάθαρτά μου χείλη και βέβηλα και την ακαθαρτοτέραν μου γλώσσαν>>(9), μόνον εμείς οι δύο, <<αίσχους παλαιού>>(10) γεμάτοι και αφράτοι, μόνον εμείς οι δύο είμαστε άξιοι για διοικητές του Αγίου Ορους. Διότι, εμείς ορθοδόξως εχσυγχρονιστικώς το γνωρίζουμε: <<...μη καλέσης τον θεόν δίκαιον.. Πού εστίν η δικαιοσύνη τον Θεού(5) Αγαθός εστί... τοις πονηροίς και ασεβεσι>>(11). Ετσι: με νήψιν χαι χωρίς νίψιν Διότι, ορθοδόξως, όταν είμαστε νηφάλιοι νηπτικοί δεν χρειάζεται να νίπτουμε τα άπλυτά μας. Σωζόμαστε ως νηστικές λίγδες.
Ο Χριστούλης μας, άλλωστε, το λέει οι τελώναι χαι αι πόρναι προάγουσιν υμάς (και ημάς) εις την βασιλείαν τοα Θεού. Ο Λαλιώτης, όμως, έπεσε στην αγκαλιά μου, τις προάλλες, στο <<Κατοικείν>>, και με δάκρυα στα μάτια με διαβεβαίωνε πως στο Αγιον Ορος, ψυχάρα μου, δεν μπορείς να κλέψεις, διότι τίποτε δεν περνάει από το χέρι σου από αυτά πον θα μπορούσες να κλέψεις. Αυτό ακριβώς με ανησυχεί, νηστικώς χαι ορθοδόξως, αδελφή μου ψυχή: αν δεν γίνεις τελώνης και πόρνη πώς θα προαγάγεις (όχι ένα, εγώ πάω μόνος μου, ως βδέλυγμα) όλους τους αδελφούς και αδελφές, <<εις την βασιλείαν τον Θεού>>; Προτεστάντες, θα λιώσουμε, <<άλυτοι>>, ενσεβείς και άμωμοι, αδελφή μου ψυχή, Ψυχάρη μου;
ΥΓ. Εχείνη την παράγραφο πάλι, τι την ήθελε το διαρκώς <<τετρομαγμένο (κατά Σεφέρη) υπουργείο των Εξωτερικών, που έλεγε πως, ό,τι θα μπορούσες νηπτικώς να κλέψεις, έχει ήδη διαμοιρασθή, θεομητορικώ τω τρόπω, στα μοναστήρια; Μαζί μας είναι αυτοί, βεβορβορωμένοι εν νήψει και διοικητική ταπεινώσει, ή μήπως είναι αγιογδύτες και υπονομεύουν εμάς τους αγιορείτες; Ψυχάρα μου, μήπως ο Πάγκαλος είναι ΚΟΔΗΣΟ;
1) Γ.
Σεφέρη: <<Νεόφυτος ο Εγκλειστος μιλά>>,
Ημερολόγιο Κσταστρώματος Γ '.
2), 3), 4), 5), 7) 8)
Ακολουθία του όρθρου, Τροπάρια.
9) Ακολουθία
Θείας Μεταλήψεως.
10) Ιαμβικός, μηνός Ιανoυαρίου.
11) Ισαάκ του Σύρου: Ευρεθέντα ασκητικά, Ξ'