ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ:
1 - 0
Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός
Επιστήμων
Μία από τις μεγαλύτερες
εκπλήξεις και απολαύσεις μου κατά
την διάρκεια του Ευρωπαϊκού
Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου υπήρξε η
παρακολούθηση των πανηγυρισμών που
μετέδιδε το ΡΙΚ από την Κύπρο. Κάθε
φορά που η Εθνική Ελλάδος επετύγχανε
γκολ ολόκληρη η Κύπρος εδονείτο από
ενθουσιασμό. Στις καφετέριες και
στις πλατείες χιλιάδες άνθρωποι
παρακολουθούσαν από γιγαντοοθόνες.
Στο τέλος κάθε νικηφόρου αγώνα οι
μεγάλες πόλεις της Κύπρου έπλεαν στο
γαλάζιο. Στα προγράμματα των
τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών
σταθμών η πορεία της Εθνικής μας
κατελάμβανε το 90 % του χρόνου.
Ελληνικές σημαίες και σχετικά
μπλουζάκια επωλούντο σε όλα τα
καταστήματα. Ελληνοκύπριοι
πολιτικοί, Ιεράρχες και
δημοσιογράφοι μιλούσαν δημοσίως και
ενθουσιασμό για την «ομάδα μας». Το
καθημερινό θέμα συζητήσεως για
μικρούς και μεγάλους ήταν «τι θα
κάνουμε στον επόμενο αγώνα».
Η
ελεύθερη Κύπρος μέσω των
επιτυχιών της Εθνικής Ελλάδος βρήκε
την ευκαιρία να διαλαλήσει και να
διατρανώσει την ελληνική εθνική
συνείδησή της. Η περίπτωση αυτή δεν
πρέπει να ταυτίζεται με τον εθνικό
ενθουσιασμό που εξεδήλωσαν οι
Έλληνες στις ΗΠΑ, στην Γερμανία, στην
Αυστραλία. Στις χώρες αυτές οι
ομογενείς μας είναι μία απλή
μειονότητα , μία μειοψηφούσα εθνική
κοινότητα, η οποία αναζητεί
ευκαιρίες να τονώσει το εθνικό της
κύρος απέναντι στην πλειοψηφία και
στις διάφορες εθνικές ομάδες που
συμβιώνουν με σχέσεις συνήθως
ανταγωνιστικές. Στην Κύπρο ο
Ελληνισμός είναι η πλειοψηφία. Όμως
στο πλαίσιο των διαφόρων σχεδίων
Ανάν ασκείται μεγάλη πίεση να τεθεί
στο περιθώριο η Ιστορία, η σημαία, το
εθνικό φρόνημα και ο, τιδήποτε
θυμίζει Ελλάδα, με το επιχείρημα ότι
«πρέπει να οικοδομηθεί μία κυπριακή
συνείδηση ισχυρότερη από την
ελληνική» και ότι δήθεν «η προσήλωση
στον Ελληνισμό ενοχλεί τους
συγκατοίκους Τουρκοκυπρίους».
Όποιος διαβάσει
προσεκτικά το Σχέδιο Ανάν θα
παρατηρήσει δύο τουλάχιστον σημεία,
με τα οποία επιχειρείται η
υπονόμευση του ελληνικού εθνικού
φρονήματος. Το πρώτο καθορίζει ότι οι
Ελληνοκύπριοι θα χρησιμοποιούν μόνο
τη νέα σημαία της Κύπρου, που
σχεδιάσθηκε εν όψει εφαρμογής του
Σχεδίου, και την γνωστή μέχρι σήμερα
σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οποιαδήποτε άλλη σημαία
απαγορεύεται να αναρτάται σε δημόσια
κτίρια. Το μήνυμα είναι σαφές. Η
ελληνική σημαία θα απαγορεύεται να
αναρτάται σε Δημαρχεία, Σχολεία,
Ναούς και άλλα δημόσια κτίρια εάν και
όταν εφαρμοσθεί ό μη γένοιτο το
Σχέδιο Ανάν με τη μορφή που το
γνωρίσαμε και το απορρίψαμε. Επίσης
το Σχέδιο προβλέπει την δημιουργία
Συμβουλίου Συμφιλιώσεως
αποτελουμένου από έναν Ελληνοκύπριο,
ένα Τουρκοκύπριο και έναν αλλοδαπό,
με στόχο το ξαναγράψιμο των σχολικών
βιβλίων Ιστορίας και τον έλεγχο του
περιεχομένου των εθνικών εορτών και
επετείων των δύο «συνιστώντων κρατών».
Με άλλα λόγια ο Κολοκοτρώνης και ο
Αυξεντίου θα έμεναν δια παντός εκτός
σχολικών βιβλίων στον
ελληνοκυπριακό τομέα με το πρόσχημα
«να μην ερεθίζονται οι συνεταίροι
Τουρκοκύπριοι»! Είμαι βέβαιος ότι οι
σχεδιαστές αυτού του
αποικιοκρατικού και
αντιδημοκρατικού νομικού
κατασκευάσματος εθλίβησαν
βαθύτατα όταν είδαν τις απειράριθμες
ελληνικές σημαίες, με τις οποίες οι
Κύπριοι γιόρτασαν την κατάκτηση του
τροπαίου από την Εθνική Ελλάδος.
Είναι λανθασμένη η λογική επάνω
στην οποία βασίσθηκαν οι
κατασκευαστές του Σχεδίου. Πίστεψαν
ότι η λύση του Κυπριακού θα έλθει πιο
εύκολα αν πείσουμε τους
Ελληνοκυπρίους να παύσουν να
αισθάνονται Έλληνες και τους
Τουρκοκυπρίους να παύσουν να νιώθουν
Τούρκοι. Η κατασκευή μιάς τεχνητής
και ιστορικά ανύπαρκτης Κυπριακής
εθνικής συνειδήσεως βρίσκεται στο
υπόβαθρο όλων των προσπαθειών, οι
οποίες πέρασαν μέσα από διάφορα
σεμινάρια «επαναπροσεγγίσεως»
στελεχών των δύο κοινοτήτων και
αποκρυσταλλώθηκαν στο περιβόητο
Σχέδιο Ανάν. Η ίδια εσφαλμένη λογική
βρισκόταν πίσω και από παλαιότερες
προσπάθειες για την καλλιέργεια της
«νεοκυπριακής» συνειδήσεως στις
δεκαετίες του 1970 και 1980 . Τα
επιχειρήματα ήσαν είτε ανιστόρητα, π.χ.
οι Κύπριοι είναι Φοίνικες και όχι
Έλληνες, είτε αφελή όπως π.χ. στην
θέση της εθνικής ιδεολογίας να
βάλουμε την ιδεολογία του χρήματος
και να κάνουμε την Κύπρο την
Σιγκαπούρη της Μεσογείου! Είναι
καιρός όλοι αυτοί οι προπαγανδιστές
να κατανοήσουν ότι οι Ελληνοκύπριοι
μπορούν κάλλιστα να συνυπάρξουν με
τους Τουρκοκυπρίους χωρίς να
αποβάλουν τα εθνικά τους
χαρακτηριστικά. Το εμπόδιο είναι η
συνεχιζόμενη εισβολή και κατοχή και
τα μονομερώς άδικα σχέδια που κατά
καιρούς εμφανίζονται.
Το εντυπωσιακό
εθνικό ξέσπασμα των Ελλήνων της
Κύπρου είχε απλώς ως αφορμή τις νίκες
της Εθνικής. Τα βαθύτερα αίτια ας
αναζητηθούν στο αίσθημα αδικίας που
αισθάνεται αυτός ο λαός απέναντι
στους σχεδιαστές και στους κομιστές
των κειμένων και των σχεδίων που
υποτιμούν τη νοημοσύνη του. Οι
διάφορες πρεσβείες και οι
τεχνοκράτες του ΟΗΕ που εδρεύουν
στην Λευκωσία είναι βέβαιο ότι
κατέγραψαν το ελληνικότατο πανηγύρι
που στήθηκε στις οδούς και στις
πλατείες της Κύπρου. Ελπίζω να έχουν
εξαγάγει και τα σωστά πολιτικά και
διπλωματικά συμπεράσματα. Η Εθνική
Ελλάδος στην προέλασή της ισοπέδωσε
το Σχέδιο Ανάν και γκρέμισε τον
μύθο που καλλιεργούν ορισμένοι ότι «στην
εποχή της μετανεωτερικότητος η
έννοια του Έθνους είναι ξεπερασμένη»!
Κ.Χ.
6/7/2004
Υγ.
το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στον Τύπο
της Κυριακής 11/7/2004
|