ΠΟΙΟΣ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ;

Κωνσταντῖνος Χολέβας

Πολιτικός Ἐπιστήμων

Μπορεῖ ἡ προσοχή μας νά εἶναι στραμμένη περισσότερο στό Κυπριακό, δέν πρέπει ὅμως νά λησμονοῦμε καί τά ἄλλα μέτωπα ὅπου ἀγωνίζεται ὁ Ἑλληνισμός. Κι ἕνα τέτοιο μέτωπο εἶναι ὁ χῶρος τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἡ κυβερνητική προπαγάνδα ἰσχυρίζεται ὅτι οἱ ἑλληνοαλβανικές σχέσεις βελτιώνονται σταθερά καί ὅτι οἱ Ἕλληνες στήν Ἀλβανία ἀπλαμβάνουν ὅλα τά δικαιώματα καί τίς ἐλευθερίες. Τά πράγματα δυστυχῶς δέν εἶναι ἔτσι. Ὁ Ἑλληνισμός στήν γειτονική Ἀλβανία αἰσθάνεται ἀνασφαλής γι' αὐτό καί μειώνεται συνεχῶς. Ὅσοι ἔρχονται στήν Ἑλλάδα ἔχουν ὡς στόχο νά βγάλουν χρήματα καί νά ἐπιστρέψουν στήν ἰδιαίτερη πατρίδα τους, ἀλλά οἱ ἐκεῖ ἐπικρατοῦσες συνθῆκες δέν καθιστοῦν εὔκολη τήν ἐπιστροφή. Δουλειές δέν ὑπάρχουν, ἐπενδύσεις δέν γίνονται, ψυχολογική βία ἀσκεῖται, ἑλληνική παιδεία δέν παρέχεται πλήν ἐξαιρέσεων, γενικά ἡ Ἀλβανία ἀσκεῖ μία πολιτική ἀναίμακτης γενοκτονίας κατά τῶν Βορειοηπειρωτῶν. Καί μία τέτοια γενοκτονία εἶναι ὅ,τι πιό ἐπικίνδυνο ὑπάρχει, διότι δέν ἔχεις ἁπτά καί πειστικά τεκμήρια γιά νά τήν καταγγείλεις διεθνῶς.

Ἐπειδή οἱ ἐξελίξεις στό ζήτημα αὐτό περνοῦν συνήθως στά ψιλά τῶν ἐφημερίδων καλόν εἶναι νά κάνουμε μία σύντομη ἀνασκόπηση τῶν κυριωτέρων ἐξελίξεων τῶν τελευταίων μηνῶν:

1) Στίς 25 Ἰουνίου 2002 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. Ἀνδρέας μέ ἀνακοίνωσή του καταγγέλλει ὅτι:"Γιά μία ἀκόμη φορά ἡ Κυβέρνηση τῆς Ἀλβανίας δείχνει τό πραγματικό πρόσωπό της καί τίς διαθέσεις της ἀπέναντι στήν Ἑλληνική Ἐθνική Κοινότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἔτσι δημιουργεῖ συστηματικά συγκεντρωμένους οἰκισμούς στά ἐδάφη τῆς Βορείου Ἠπείρου, ὅπως γιά παράδειγμα στά χωριά Ἅγιος Γεώργιος ( κοντά στό χωριό Τσούκα), Γκάτσια (κοντά στούς Ἁγίους Σαράντα), Ἑξαμίλι καί Προφήτης Ἠλίας, ἀπό πολίτες ἀλβανικῆς καταγωγῆς, πού προῆλθαν ἀπό ἐπιλεγμένη ἐσωτερική μετανάστευση. Ἀποκορύφωμα δέ τῆς θρασύτητας καί ἀσυδοσίας τῶν κυβερνώντων στήν γείτονα εἶναι ὁ ἰσχυρισμός τους ὅτι ὁ ἀριθμός τῶν Ἑλλήνων Βορειοηπειρωτῶν φθάνει μόλις τό....2%, βασίζοντας μάλιστα τό ποσοστό αὐτό σέ ἀπογραφή τοῦ 1989, πού ὅμως δέν ἔγινε ποτέ! ".

2) Στίς 25 Ὀκτωβρίου 2002 ἡ ἀλβανική ἐφημερίδα "Μπαλκάν" ἀναφέρει πληροφορίες γιά τήν ἵδρυση νέας παναλβανικῆς ὀργανώσεως, ἡ ὁποία θά ἀγωνισθεῖ δυναμικά γιά τό ζήτημα τῶν "Τσάμηδων". Τό ζήτημα αὐτό ξεκινᾶ ὡς δῆθεν ἀνθρωπιστικό -ἐπιστροφή τῶν περιουσιῶν τῶν ἐγκληματιῶν πολέμου Μουσουλμάνων τῆς Θεσπρωτίας -κάι καταλήγει σέ ξεκάθαρη ἐδαφική διεκδίκηση κατά τῆς Θεσπρωτίας κάι ἄλλων ἑλληνικῶν ἐδαφῶν. Ἡ ἀλβανική ἐφημερίδα γράφει ὅτι τό Μέτωπο ἔχει ἐπαφές μέ ἐκπροσώπους τῆς ἀλβανικῆς διασπορᾶς στήν Γερμανία, τήν Ἑλβετία καί τήν Δανία, θά δημιουργήσει δέ καί ἔνοπλη πτέρυγα στά πρότυπα τόν ΟΥ-ΤΣΕ-ΚΑ τοῦ Κοσσυφοπεδίου. Στίς διάφορες ἐπαφές τους τά μέλη τοῦ Μετώπου δηλώνουν : "Ἔχουμε τήν στήριξη τοῦ ἀλβανικοῦ κράτους καί τοῦ Σοσιαλιστικοῦ κόμματιος, μέ τό ὁποῖο ἔχουμε στενές σχέσεις".

3) Στίς 7 Νοεμβρίου 2002 τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέ Ψήφισμά του διαπιστώνει ὅτι ἡ Ἀλβανία βρίσκεται πολύ πίσω ὅσον ἀφορᾶ τόν ἔμπρακτο σεβασμό τῶν δικαιωμάτων τῶν ἐθνικῶν μειονοτήτων. Ἡ ἑλληνική Κυβέρνηση θά μποροῦσε νά ἀξιοποιήσει τό Ψήφισμα αὐτό ὡς μέσον πιέσεως πρός τά Τίρανα , ἀλλά προτίμησε τήν σιωπή καί τά χαμόγελα πρός τήν ἀλβανική ἡγεσία.

4) Στίς 9 Δεκεμβρίου 2002 ἡ ἐφημερίδα ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ τῶν Ἰωαννίνων ἀποκαλύπτει ὅτι στά ἀλβανικά σχολικά βιβλία καί μάλιστα σ' ἀυτά πού διδάσκονται καί στά δημοτικά σχολεῖα τῶν ἑλληνοπαίδων περιλαμβάνονται ἀνιστόρητες ἀνθελληνικές θέσεις, οἱ ὁποῖες καταδεικνύουν ὅτι ἡ Μεγάλη Ἀλβανία παραμένει ἡ ἐπίσημη πολιτική τῆς γειτονικῆς μας χώρας. Συγκεκριμένα στό βιβλίο Ἱστορίας τῆς Στ' Δημοτικοῦ, πού ἔχει μεταφρασθεῖ καί στά ἑλληνικά, τά Γιάννινα καί τό Σοῦλι χαρακτηρίζονται ὡς ἀλβανικά κέντρα ἐπί Τουρκοκρατίας, ἡ δέ Νότιος Ἤπειρος παρουσιάζεται ὡς ἀλβανική περιοχή ἀδίκως κατεχομένη ἀπό τήν Ἑλλάδα.

5) Στίς ἀρχές Ἰανουαρίου καταγγέλλεται στό ἑλληνικό Κοινοβούλιο ἀπό βουλευτές τῆς Νέας Δημοκρατίας καί στό ἀλβανικό Κοινοβούλιο ἀπό τό Κόμμα τῆς Ἕνωσης Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων ὁ νέος ἀλβανικός νόμος, βάσει τοῦ ὁποίου στίς ληξιαρχικές πράξεις καί σέ ἄλλα πιστοποιητικά δέν ἀναγράφεται πλέον ἡ ἐθνικότητα. Ἔτσι δέν θά ὑπάρχει κανένα στοιχεῖο γιά τήν καταγραφή τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Ἑλλήνων, ἀφοῦ ἡ περίφημη ἀπογραφή ἐθνικῶν καί θρησκευτικῶν κοινοτήτων ἀναβλάλλερται συνεχῶς, ἄν καί τήν ἔχει ζητήσει ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση.

6) Στό θέμα τῆς ἐκπαιδεύσεως τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἡ Ἀλβανία κάνει ὅ, τι μπορεῖ γιά νά μειώσει τά ὀκτατάξια σχολεῖα πού διδάσκουν τά ἑλληνικά. Ἐνῷ γιά τά Καθολικά σχολεῖα δέν ἀπαιτεῖται κάποιος ἐλάχιστος ἀριθμός παιδιῶν -κατόπιν συμφωνίας τῶν Τιράνων μέ τό Βατικανό - γιά τά ἑλληνικά σχολεῖα ἀπαιτεῖται ἡ ὕπαρξη 25 τουκλάχιστον ἑλληνοπαίδων στήν συγκεκριμένη κοινότητα, πράγμα πού περιορίζει σέ μικρό ἀριθμό τά ἑλληνικά σχολεῖα στοιχειώδους ἐκπαιδεύσεως.Ἐξ ἄλλου σέ περιοχές ὅπως ἡ Χειμάρρα, γιά τήν ὁποία καί Διεθνεῖς Ὀργανισμοί δέχονται ὅτι κατοικεῖται κυρίως ἀπό Ἕλληνες, ἡ Ἀλβανία ἐπισήμως ἀνακοινώνει ὅτι δέν τήν ἀναγνωρίζει ὡς "μειονοτική " ἄρα δέν δικαιολογεῖται ἡ λειτουργία ἑλληνικοῦ σχολείου.Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τίς περιοχές τῶν ὑπερήφανων Ἑλληνοβλάχων, ὅπως ἡ Κορυτσᾶ. Εὐτυχῶς τό κενό ἔχει ἀναλάβει νά τό καλύψει ἡ ἰδιωτική πρωτοβουλία ἐξ Ἑλλάδος καί χαρακτηριστικά ἀναφέρουμε τά 100 Φροντιστήρια Ἑλληνικῆς Γλώσσας τῆς ΣΦΕΒΑ (Συντονιστικῆς Φοιτητικῆς Ὀργανώσεως Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος) σέ ὅλον τόν χῶρο τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Εἶναι προφανές ὅτι ἀπό τόν Ἰανουάριο τοῦ 1996 καί μέ ὁρόσημο τά Ὕμια πολλά ἔχουν ἀλλάξει στόν χειρισμό τῶν Ἐθνικῶν μας Θεμάτων καί αὐτή ἡ ἀλλαγή ἔχει ἐπιφέρει μία σειρά ὑποχωρήσεων, παραχωρήσεων καί κινήσεων δῆθεν "καλῆς θελήσεως" πού τελικά ἀποθρασύνουν τήν ἄλλη πλευρά εἴτε πρόκειται γιά Τιούρκους , εἴτε γιά Ἀλβανούς, εἴτε γιά ἄλλους. Ἡ προστασία τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ ὑπῆρξε θεμελιώδης ἀρχή τῆς Ἐξωτερικῆς μας Πολιτικῆς -ἔστω καί μέ διακυμάνσεις- ἀπό τό 1974 μέχρι τό 1996. Ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου τόν Φεβρουάριο τοῦ 1984, ἐν μέσῳ σκοταδιστικοῦ ἀθεϊσμοῦ στήν Ἀλβανία, τόνισε ὅτι ἡ βελτίωση τῶν ἑλληνοαλβανικῶν σχέσεων ἔχει ὡς προϋπόθεση τήν βελτίωση τῶν δικαιωμάτων τῆς Ἑλληνικῆς Μειονότητος. Στήν περίοδο 1990 -1993 καί ὁ Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης καί ὁ ΥΠ. ΕΞ Ἀντώνης Σαμαρᾶς εἶχαν διακηρύξει ὅτι "ὅποια δικαιώματα ζητεῖ ἡ Ἀλβανία γιά τίς ἐκτός Ἀλβανίας ἀλβανικές μειονότητες, τά ἴδια δικαιώματα πρέπει νά παραχωρήσει καί στόν Ἑλληνισμό ἐντός Ἀλβανίας" . Ἀπό τό 1996 μέχρι σήμερα βλέπουμε ἰσχυρή οἰκονομική καί πολιτική βοήθεια πό τήν Ἑλλάδα πρός τήν Ἀλβανία καί τό ὄφελος γιά τούς Βορειοηπειρῶτες .... οὐδέν. Τά πράγματα πηγαίνουν ἀπό τό κακό στό χειρότερο!

Ἄν θἐλουμε κάτι νά περισωθεῖ πρίν εἶναι πολύ ἀργά καί ἄν δέν θέλουμε νά θρηνήσουμε ἄλλη μία χαμένη πατρίδα πρέπει ὅλοι νά ἀφυπνισθοῦμε καί νά πιέσουμε τούς κυβερνῶντες ὥστε νά χαραχθεῖ μία ἐθνική πολιτική γιά τήν ἐπιβίωση τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἐκεῖ στά πατρογονικά τους χώματα. Πιστεύω ὅτι οἱ κύριοι ἄξονες μιᾶς τέτοιας πολιτικῆς, ὑπερκοματικῆς καί μακροπρόθεσμης, πρέπει νά εἶναι:

α) Ἡ σύνδεση κάθε μορφῆς οἰκονομικῆς βοήθειας ἀπό τήν Ἑλλάδα πρός τήν Ἀλβανία, περιλαμβανομένης καί τῆς παροχῆς ἐργασίας στοιύς ἀλαβνούς μετανάστες στήν Ἑλλάδα, μέ τήν ταχεῖα, ἔμπρακτη καί ἄνευ παλινδρομήσεων ἐφαρμογή ὅλων τῶν δικαιωμάτων καί ἐλευθεριῶν πού δικαοῦνται οἱ Ἕλληνες γηγενεῖς ἐντός ἀλβανικοῦ ἐδάφους.

β) Ἡ καταγγελία στήν Εὐρ. Ἔνωση καί στούς Διεθνεῖς Ὀργανισμούς ὅλων τῶν ἀλβανικῶν αὐθαιρεσιῶν στά θέματα Παιδείας, ἰδιοκτησίας γῆς, ἐκλογικῆς καί πολιτικῆς ἐλευθερίας τῶν Βορειοηπειρωτῶν.

γ) Ἡ σαφής δήλωση ὅτι τό Τσάμικο εἶναι θέμα κλειστό καί ἀνύπαρκτο γιά τήν Ἑλλάδα καί ἡ ἐξήγηση τῶν νομικῶν καί πολιτικῶν παραμέτρων τοῦ ζητήματος σέ διεθνῆ βήματα. Προφανῶς ἀπαιτεῖται ἡ ἔκδοση σχετικῶν ἐντύπων στά ἀλβανικά καί στίς εὐρωπαϊκές γλῶσσες πρός ἀντιμετώπιση τῶν ἀλβανικῶν ψευδολογιῶν.

δ) Ἡ διεκδίκηση καθεστῶτος Εὐρείας Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως μέ ἐπικρατοῦν τό ἑλληνικό στοιχεῖο στά ἀστυνομικά, ἐκπαιδευτικά καί διοικητικά καθήκοντα στόν χῶρο τῆς ἱστορικῆς Βορείου Ἠπείρου. Δέν βοηθοῦμε τήν ἰσορροπία στήν περιοχή ὅταν ἀκοῦμε τήν Ἀλβανία νά διεκδικεῖ Ἀνεξαρτησία γιά τό Κοσσυφοπέδιο καί ἐμεῖς ἀπεμπολοῦμε τό Πρωτόκολλο τῆς Κερκύρας τοῦ 1914!

ε) Ἡ συστηματική καθοδήγηση καί κατεύθυνση τῶν ἑλληνικῶν δημοσίων καί ἰδιωτικῶν ἐπενδύσεων πρός τίς νότιες ἐπαρχίες τῆς Ἀλβανίας, ὅπου κατοικεῖ τό ἑλληνικό στοιχεῖο καί ὄχι πρός τά Τίρανα, ὅπου τίς ροκανίζουν διάφοροι ἐπιτήδειοι.

Ὁ ἀλβανικός ἐθνικισμός θά ταλαιπωρήσει ἐπί χρόνια τά Βαλκάνια. Ἐμεῖς θά ἀφήσουμε ἀπροστάτευτους τούς ὁμοεθνεῖς μας;

............................................................................................................................................