Ἀπὸ τὴ Μεγάλη Ἀλβανία στὴ «Φυσικὴ Ἀλβανία»

Κωνσταντῖνος Χολέβας

Ἀντίβαρο, Ὀκτώβριος

Ἡ πρόσφατη ἐπίσκεψη τοῦ Ἀλβανοῦ Πρωθυπουργοῦ Σάλι Μπερίσα στὴν Ἀθήνα συνοδεύθηκε ἀπὸ μία εὐχάριστη καὶ ἀπὸ μία δυσάρεστη ἔκπληξη. Εὐχάριστο ἦταν τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν ἔθεσε τὸ θέμα τῶν Τσάμηδων, δηλαδὴ τῶν ἐγκληματιῶν πολέμου τοῦ 1941-44 ποὺ ἔδρασαν στὴν Θεσπρωτία. Πρόκειται γιὰ ἕνα ζήτημα , τὸ ὁποῖο τίθεται συστηματικὰ ἀπὸ τὴν ἀλβανικὴ πολιτειακὴ καὶ πολιτικὴ ἡγεσία καὶ ξεκινᾶ ἀπὸ τὸ αἴτημα ἐπιστροφῆς τῶν περιουσιῶν καὶ φθάνει μέχρι ὑπαινιγμοὺς ἐδαφικῆς διεκδικήσεως στὴν ἑλληνικὴ Ἤπειρο. Τὸ δυσάρεστο εἶναι ὅτι ὁ Ἀλβανὸς Πρωθυπουργὸς ἔθεσε θέμα διδασκαλίας τῆς ἀλβανικῆς γλώσσας γιὰ τοὺς συμπατριῶτες τοῦ οἰκονομικοὺς μετανάστες ποὺ ἐργάζονται στὴν Ἑλλάδα. Τὸ αἴτημα αὐτὸ ἔχει σκοπὸ νὰ μᾶς κάνει νὰ ξεχάσουμε τὰ σοβαρὰ προβλήματα στὴν ἐκπαίδευση τῶν Βορειοηπειρωτῶν στὴν Ἀλβανία. Ἐπιπλέον ἔχει στόχο νὰ ἐξομοιώσει τοὺς Ἀλβανοὺς οἰκονομικοὺς μετανάστες μὲ τὴν ἑλληνικὴ ἐθνικὴ μειονότητα τῆς Ἀλβανίας, ἡ ὁποία ὅμως εἶναι γηγενὴς καὶ ριζωμένη ἐκεῖ ἐπὶ αἰῶνες. Ἂς προσέξουμε αὐτὴ τὴν ἀπαράδεκτη προσπάθεια ἐξομοιώσεως. Πάντως τὸ κλίμα ἦταν καλύτερο ἀπὸ ἄλλες ἑλληνοαλβανικὲς συναντήσεις. Πρῶτον διότι ὁ Μπερίσα θέλει νὰ σβήσει τὶς κακὲς ἐντυπώσεις ἀπὸ παλιότερες ἀνθελληνικές του ἐνέργειες, ὅπως ἡ φυλάκιση τῶν στελεχῶν τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ τὸ 1994. Καὶ δεύτερον, διότι ἡ Ἀλβανία ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ στήριξη γιὰ νὰ πλησιάσει, ὅσο τοῦτο εἶναι ἐφικτό, τὴν Εὔρ. Ἕνωση.

Ἐνῶ, ὅμως, μένουμε ἐπιφυλακτικοὶ ὡς πρὸς τὶς διμερεῖς σχέσεις τῶν δύο χωρῶν μας, καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἐξετάσουμε τὴν γενικότερη ἀλβανικὴ ἰδεολογία καὶ προπαγάνδα σχετικὰ μὲ τὴν « Μεγάλη Ἀλβανία». Τὰ τελευταία χρόνια ὁ ἀλβανικὸς ἀλυτρωτισμὸς ἔχει ἀναζωπυρωθεῖ λόγω καὶ τῆς στήριξης ποὺ ἔδωσαν οἱ δυτικὲς δυνάμεις στὸ ἀλβανικὸ αἴτημα γιὰ τὸ Κοσσυφοπέδιο. Παρὰ τὴν σφοδρὴ σερβικὴ ἄρνηση καὶ τὶς ἐπιφυλάξεις τῆς Ἑλλάδος, τῆς Ρωσίας καὶ ὁρισμένων εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, φαίνεται ὅτι ΗΠΑ καὶ Βρετανία ἔχουν δρομολογήσει τὴν ἀνεξαρτησία τῆς σερβικῆς αὐτῆς ἐπαρχίας. Ποιὰ θὰ εἶναι τὰ ἑπόμενα βήματα τῶν ἀλβανικῶν ἀπαιτήσεων στὰ Βαλκάνια; Ἂς μὴν ξεχνοῦμε ὅτι ἡ Ἀλβανία πρεσβεύει ὅτι τὰ σύνορά του 1913 ἄφησαν περισσότερους Ἀλβανοὺς ἐκτὸς Ἀλβανίας παρὰ ἐντός. Τὸ 1997 ἡ θεωρία αὐτὴ κατεγράφη στὸ λεγόμενο « Ἐθνικὸ Δόγμα» τῆς Ἀλβανικῆς Ἀκαδημίας Ἐπιστημῶν. Οἱ συντάκτες τοῦ δηλώνουν ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὴν διεκδίκηση τοῦ Κοσσυφοπεδίου στόχος εἶναι ἡ αὐτονομία τῶν Ἀλβανῶν τῆς ΠΓΔΜ καὶ τοῦ Μαυροβουνίου καὶ ἡ ἀνακίνηση μειονοτικοῦ ζητήματος γιὰ τοὺς ....Ἀλβανοὺς τῆς Ἑλλάδος. Δὲν μᾶς ἐξηγεῖ βεβαίως ποιοὺς ἐννοεῖ, ἀλλὰ ἡ ἀπειλὴ αἰωρεῖται.

Ὁ ἀσκὸς τοῦ Αἰόλου ἄνοιξε στὸ Κοσσυφοπέδιο (Κόσσοβο) καὶ ἔκτοτε ἔχουμε μία σειρὰ ἀπὸ πολὺ ἐνδιαφέρουσες δηλώσεις ποὺ ὁροθετοῦν τὴ νέα μορφὴ τοῦ ὁράματος τῆς «Μεγάλης Ἀλβανίας». Πρόκειται γιὰ τὴν προοπτικὴ στὸ ἀνεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο νὰ ἐνταχθοῦν καὶ οἱ πολυπληθεῖς Ἀλβανοὶ τῶν δυτικῶν ἐπαρχιῶν τοῦ σκοπιανοῦ κράτους. Σὲ ἑπόμενο βῆμα δὲν ἀποκλείεται νὰ ἑνωθοῦν Κόσσοβο καὶ Ἀλβανία , ἂν καὶ ὑπάρχουν σοβαρὲς πολιτιστικὲς καὶ οἰκονομικὲς διαφορὲς μεταξὺ τῶν Ἀλβανῶν ποὺ ἔζησαν ὑπὸ τὸν Χότζα καὶ ἐκείνων ποὺ ἔζησαν ὑπὸ τὸν Τίτο. Θυμίζω ὁρισμένες ἀπὸ τὶς δηλώσεις αὐτές.

Στὶς 3 Νοεμβρίου 2005 ὁ ἡγέτης τοῦ Δημοκρατικοῦ Κόμματος τῶν Ἀλβανῶν, τὸ ὁποῖο ἦταν τότε ἀντιπολιτευόμενο καὶ σήμερα συγκυβερνᾶ στὰ Σκόπια, ὁ γνωστὸς Ἀρμπεν Τζαφέρι, δήλωσε στὴν βρετανικὴ τηλεόραση ὅτι τὸ Κοσσυφοπέδιο πρέπει νὰ ἑνωθεῖ μὲ τὴν Ἀλβανία καὶ ὅτι σὲ αὐτὴ τὴν ἕνωση δικαιοῦνται νὰ ἐνταχθοῦν καὶ οἱ Ἀλβανοὶ τῆς ΠΓΔΜ.

Στὶς 14 Μαρτίου 2006 ὁ Ἀλβανὸς Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν Μπεσνὶκ Μουσταφάι δήλωσε σὲ ἀλβανικὸ τηλεοπτικὸ πρόγραμμα ὅτι μετὰ τὴν ἀπόσχιση τοῦ Κοσσόβου ἀπὸ τὴν Σερβία ἡ Ἀλβανία δὲν ἐγγυᾶται τὴν σταθερότητα τῶν συνόρων της ΠΓΔΜ. Τόνισε μάλιστα ὅτι τὴν θέση αὐτὴ ἐξέφρασε καὶ στὶς Βρυξέλλες ἐνώπιον ὑψηλοβάθμων στελεχῶν τῆς Ε.Ε. καὶ τοῦ ΝΑΤΟ. Στὶς 8 Ἀπριλίου 2006 ὁ Πρόεδρος τῆς Βουλῆς τοῦ Κοσσόβου Κὸλ Μπερίσα δήλωσε στὰ Τίρανα ὅτι μετὰ τὴν ἀνεξαρτητοποίηση τοῦ Κοσσόβου δὲν μπορεῖ νὰ ἐγγυηθεῖ ὅτι θὰ μείνει ἀναλλοίωτη ἡ ὑπόλοιπη συνοριακὴ γραμμή, ἐννοώντας προδήλως ὅτι δὲν ἀποκλείει τὴν ἀπόσχιση τῶν ἀλβανικῶν ἐπαρχιῶν τῶν Σκοπίων.

Τὸν Αὔγουστο τοῦ τρέχοντος ἔτους 2006 ὁ Κότσο Ντονάι, πολιτικὸς σύμβουλος τοῦ Ἀλβανοῦ Πρωθυπουργοῦ Σάλι Μπεερίσα , ἔδωσε συνέντευξη στὸ περιοδικὸ ΕΠΟΚΑ Ε ΡΕ τοῦ Κοσσόβου καὶ ἐξήγησε ὅτι μέχρι τὸ 2013 πρέπει νὰ ἔχει δημιουργηθεῖ ἡ «φυσικὴ Ἀλβανία». Ὁ κ. Ντονάι εἶπε ὅτι θὰ ἦταν καλύτερο οἱ Ἀλβανοὶ τῶν Σκοπίων καὶ τοῦ Μαυροβουνίου νὰ ἑνωθοῦν σὲ μία χώρα μὲ πρωτεύουσα τὰ Τίρανα , παρὰ νὰ συμμετέχουν ὡς μειονότητες στὶς κυβερνήσεις τῶν χωρῶν τους. Ἡ ἐμμονὴ στὴν χρονολογία τοῦ 2013 ὀφείλεται σὲ ἱστορικοὺς λόγους, διότι τότε συμπληρώνονται 100 χρόνια ἀπὸ τὴν « ἄδικη» χάραξη τῶν συνόρων μὲ τὴν δημιουργία τοῦ ἀλβανικοῦ κράτους. Βλέπουμε, λοιπόν, ἀπὸ ἐπίσημα χείλη νὰ ἐκφράζεται ἡ νέα ἐκδοχὴ τῆς Μεγάλης Ἀλβανίας ποὺ ὀνομάζεται πιὸ ἤπια « φυσικὴ Ἀλβανία» , Τὸ μήνυμα εἶναι: Μὴ μᾶς κατηγορεῖτε γιὰ ἐπεκτατισμό. Ζητοῦμε ἁπλῶς αὐτὰ τὰ ἐδάφη καὶ τοὺς πληθυσμοὺς ποὺ φυσιολογικά μας ἀνήκουν!

Ἡ ἑλληνικὴ διπλωματία πρέπει νὰ μελετήσει σοβαρὰ τὸ ἐνδεχόμενο διαλύσεως τοῦ σκοπιανοῦ κρατιδίου. Ἀντὶ νὰ ἀνησυχοῦμε μόνο γιὰ τὸ ὄνομα τῆς ΠΓΔΜ, θὰ ἀρχίσουμε νὰ διερωτώμεθα τί θὰ ἀπογίνει τὸ ἐναπομένον σλαβικὸ κομμάτι ἀφοῦ ἀποχωρίσουν οἱ Ἀλβανοί. Ἔχει κανεὶς συγκεκριμένη ἀπάντηση;

Αὐτὸ τὸ κείμενο εἶναι γραμμένο σὲ πολυτονικό. Διαβάστε τὴ μονοτονική του ἔκδοση.