Τώρα και ...Ποντιακό!
Το Ποντίκι, 21/3/2002
Η καταπίεση των Τουρκοφώνων Ποντίων από το Τουρκικό κράτος έφτασε και στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ με πρωτοβουλία της "Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώμαα και την Απελευθέρωση των Λαών"! Ο Κόφι Ανάν παρέλαβε την έκθεση για τους Πόντιους της Τουρκίας που του υπέβαλε η "Διεθνής Ένωση" την οποία και κατέστησε επίσημο έγγραφο της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για να εξεταστεί το όλο ζήτημα. Πρόκειται για σημαντική εξέλιξη, γιατί σχετικά γρήγορα το θέμα των Ποντίων της Τουρκίας έφτασε στον ΟΗΕ.
Προσοχή, δεν πρόκειται για ελληνικού ενδιαφέροντος ζήτημα, δεν πρόκειται για ανθρώπους που έχουν κατ' ανάγκην ελληνικές ρίζες, πρόκειται όμως για τους απογόνους των εξισλαμισθέντων Ποντίων, οι οποίοι ακόμα και σήμερα τραγουδούν Ποντιακά τραγούδια και μιλούν το γλωσσικό ιδίωνα. (Το θέμα έχει πάρει διαστάσεις μέσα στην ίδια την Τουρκία, όπου φυσικά το στρατοκρατικό καθεστώς προσπαθεί να απαγορεύσει τη γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα, τα τραγούδια, τη μνήμη...).
Προχθές η Άγκυρα προέβη σε διάβημα προς τον ΟΗΕ, ζητώντας την απόσυρση του κειμένου. Η απάντηση όμως του ΟΗΕ ήταν αρνητική. Έτσι, η Άγκυρα, μαζί με το Κουρδικό, τα πολιτικά δικαιώματα και τα βασανιστήρια, έχει τώρα και το ...Ποντιακό.
Η "Διεθνής Ένωση" είναι από τους πρώτους μη κυβερνητικούς οργανισμούς: πρόκειται για τη μετεξέλιξη του "Δικαστηρίου Ράσελ" (οργάνωση που έφτιαξε ο Βρετανός ειρηνιστής φιλόσοφος_ και στην οποία μετείχε η αείμνηστη Αμαλία Φλέμινγκ. Σήμερα, από ελληνικής πλευράς, μετέχει ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης.
Στην Έκθεση που δόθηκε στον ΟΗΕ, αφού αναφέρεται ένα ιστορικό των Ποντίων περιγράφεται η σημερινή κατάσταση:
Παρ' ότι οι εξισλαμισμένοι Πόντιοι του Πόντου στερήθηκαν για δεκαετίες του δικαιώματος επικοινωνίας με τους Ποντίους της Ελλάδας και των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και παρ' ότι υπέφεραν για δεκαετίες από συστηματικές πολιτικές διάλυσης των κοινωνιών τους, εξακολουθούν να επιμένουν στην ιδιαίτερη Ποντιακή τους ταυτότητα. "Είμαστε Πόντιοι" δηλώνουν μέχρι σήμερα. Ιδιαίτερα, τις τελευταίες δεκαετίες, αυτή η αίσθηση της ιδιαίτερης ταυτότητας αυξάνεται και συνοδεύεται από πράξεις διανοητικής και πολιτιστικής εξύψωσης. Ωστόσο, ακόμη και προσεκτικές προσπάθειες εκ μέρους των νέων Ποντίων διανοουμένων να εκφράσουν με λόγια ή με γραπτά κείμενα την ιστορία, την πολιτιστική ταυτότητα αυτού του λαού, αντιμετωπίζονται με σκληρά μέτρα από τις Τουρκικές αρχές.
Όπως αξιόπιστα έχει αναφερθεί, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, οι ζωές των Ποντίων διανοουμένων που τολμούν να εκφράσουν τις απόψεις τους, απειλούνται σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και με θάνατο. Αυτή η καταπίεση συνοδεύεται από ψευτοεπιστημονικές προσπάθειες διαστρέβλωσης της τρισχιλιετούς πλούσιας ιστορίας αυτού του λαού και αυτής της περιοχής. Οι προσπάθειες αυτές καταβάλλονται από προπαγανδιστές και από αποκαλούμενους καθηγητές.
Η επίσημη γραμμή ισχυρίζεται ότι ο ιστορικό αυτός λαός είναιι Τουρκικής καταγωγής.
Ένα τυπικό παράδειγμα αυτής της συμπεριφοράς εκ μέρους των αρχών αποτελεί μια τηλεοπτική σειρά που διαδραματίστηκε πριν από καιρό στην Τραπεζούντα και στην οποία ένας απόστρατος αξιωματούχος του Τουρκικού στρατού και ένας υποτιθέμενος καθηγητής εξαπέλυσαν από τη μία μεριά ισχυρισμούς ότι οι Πόντιοι είναι Τουρκικής καταγωγής και από την άλλη απειλές κατά των Ποντίων που διεκδικούν το δικαίωμά τους να διατηρούν επαφές με τους Πόντιους στην Ελλάδα.
Επιπλέον, Πόντιοι ταξιδιώτες από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια επισκέψεών τους στον Πόντο υποβάλλονται σε αυστηρούς ελέγχους και παρακολούθηση από της Τουρκικές αρχές.
Φαίνεται ότι ένα μεγάλο κομμάτι των εξισλαμισμέντων Ποντίων, ιδιαίτερα στις κοινότητες της Τραπεζούντας, της Τόνιας, του Όφη, των Σουρμένων, της Ματσούκας καθώς και των περιφερειακών δήμων της Κωνσταντινούπολης, έχουν διατηρήσει αναλλοίωτη την Ποντιακή τους γλώσσα. Έτσι, σ' αυτές τις περιοχές, η γλώσσα, που είναι γνωστό ότι είναι η πλησιέστερη προς την αρχαία ελληνική, διατηρείται ζωντανή.
Στην πραγματικότητα, αυτή η γλώσσα είναι παράνομη σήμερα στον Πόντο, όσο και στην Τουρκία. Φυσικά, δεν υπάρχει ούτε ένα σχολείο στην Τουρκία όπου οι Πόντιοι να μπορούν να μαθαίνουν, να καλλιεργούν και να αναπτύσσουν τη γλώσσα τους. Τα υπάρχοντα σχολεία είναι Τουρκικά.
Τα νέα Ποντιόπουλα, αγόρια και κορίτσια - κυρίως αυτά που προέρχονται από την ενδοχώρα - εξαιτίας του γεγονότος ότι οι οικογένειές τους παραμένουν προσκολλημένες στη δική τους γλώσσα και δεν γνωρίζουν τουρκικά, έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με αυτή τη γλώσσα στα Τουρκικά σχολεία και υποχρεώνονται στην εκμάθησή ης μέσα από σκληρές εκπαιδευτικές μεθόδους.
Αναφέρεται ότι
Στα δημοτικά σχολεία, υπάραχει ένα δίκτυο νεαρών μαθητών - πληροφοριοδοτών υπεύθυνων να καταγγέλουν στους δασκάλους τους τούς Πόντιους μικρούς μαθητές που μιλούν μεταξύ τους τη γλώσσα τους, και τους οποίους επιλαμβάνονται ακολούθως οι δάσκαλοί τους ή ακόμη και η αστυνομία με σκληρές μεθόδους πειθούς.
Στα γυμνάσια και τα λύκεια το έργο της τρομοκράτησης αναλαμβάνουν ρατσιστικές και φασιστικές ομάδες, μεταξύ άλλων οι "Γκρίζοι Λύκοι",
αυτές οι εκπαιδευτικές συνθήκες αποκλείουν τους Πόντιους φοιτητές από τα πανεπιστήμια και τις ανώτερες σπουδές. Οι φοιτητές Ποντιακής καταγωγής που επιχειρούν να εκφράσουν την Ποντιακή τους συνείδηση και πολιτισμό μέσω περιοδικών, κινδυνεύουν να καταδικαστούν σε φυλάκιση από τις Τουρκικές αρχές.
Το Τουρκικό κράτος, μέσω πολιτικών που εκπορεύονται από το συνταγματικό και νομικό του πλαίσιο με τις αυταρχικές του δομές, εξαφανίζει τις λέξεις Πόντος και Πόντιοι και καταπιέζει τις ατομικές και συλλογικές προσπάθειες ειρηνικής έκφρασης της σκέψης και της συνείδησης της Ποντιακής ταυτότητας.
Περιγράφοντας αυτήν την κατάσταση, η Διεθνής Ένωση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών επιθυμεί να επιμείνει στην ανυπαρξία ελευθερίας έκφρασης ενός συγκεκριμένου λαού, των Ποντίων, στη σημερινή Τουρκία. Η διεθνής κοινότητα οφείλει να γνωρίζει την κατάσταση. Επιπλέον, παρεμβάσεις προς την κατεύθυνση της άρσης της αποτελούν ένα βήμα προς τη διαφύλαξη ενός ζώντος πολιτισμού, ο οποίος έχει εμπλουτίσει την ανθρωπότητα