Οι πρόσφατες Προεδρικές εκλογές στην Κύπρο ανέδειξαν νικητή το Δ. Χριστόφια (1ος κομμουνιστής Πρόεδρος Δημοκρατίας κράτους μέλους της Ε.Ε). Η εποχή Παπαδόπουλου ολοκληρώθηκε τρόπον τινά και ο ίδιος θα μείνει στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ο Πρόεδρος της no regime change πολιτικής.
Όταν ανέλαβε ο Τάσος Παπαδόπουλος τις τύχες της Μεγαλονήσου (2/2003) η Κύπρος ολοκλήρωνε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις για την είσοδο στην Ε.Ε ενώ οι προτάσεις του Σχεδίου Ανάν βρίσκονταν στο τελικό στάδιο διαμόρφωσης τους. Η θητεία του Τάσου Παπαδόπουλου θα σημαδευτεί όχι από την υπογραφή ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε αλλά από την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν. Σήμερα ο ίδιος παραδίδει στο Δ. Χριστόφια μία Κύπρο, απομονωμένη από τους Ευρωπαίους εταίρους οι οποίοι μετανιώνουν για την ένταξη της στην Ε.Ε (δηλώσεις Μέρκελ κ.α).
Δε θα αναλύσω τις προτάσεις του Σχεδίου Ανάν. ʼλλωστε έχει υπάρξει άφθονη αρθρογραφία περί αυτού. Θα αναφερθώ στις τρέχουσες εξελίξεις και στα περιθώρια διαπραγματευτικών ελιγμών του Δ. Χριστόφια εν όψει του νέου γύρου συνομιλιών που θα σηματοδοτήσει η συνάντηση Ταλάτ Χριστόφια στις 21 Μαρτίου.
Το νέο διεθνές περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα και εντός του οποίου θα κινηθεί ο Δ. Χριστόφιας είναι:
1) Η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας και η εικόνα της αδιάλλακτης Κύπρου προς τα έξω τόσο για το Σχέδιο Ανάν όσο και για το εμπάργκο των Τουρκοκυπρίων.
2) Η έναρξη απευθείας εμπορικών σχέσεων Ψευδοκράτους Συρίας
3) Η επικείμενη λειτουργία εμπορικού γραφείου του Ψευδοκράτους στο Ισραήλ
4) Η θέση του Οργανισμού Ισλαμικής Συνδιάσκεψης για το Ψευδοκράτος
5) Η αναφορά του ψευδοκράτους από τη Μ. Βρετανία ως ΤΔΒΚ
6) Η ανεξαρτησία του Κοσόβου
7) Οι επικείμενες ευρωεκλογές του 2009
8) Οι επικείμενες τοπικές εκλογές στην Τουρκία του 2009
Είναι γεγονός ότι ο χρόνος τρέχει εις βάρος των Ελληνοκυπρίων καθώς η Τουρκία σταδιακά πετυχαίνει να θέτει την «αναβάθμιση του ψευδοκράτους» ως αντάλλαγμα στις σχέσεις της με άλλες χώρες (Συρία, Ισραήλ, Ισλαμική Συνδιάσκεψη κλπ). Θεωρώ πέρα και έξω από κάθε λογική, οι Τούρκοι να αποδεχτούν μία νέα κρατική οντότητα που θα έθετε σε κίνδυνο τη «ΤΔΒΚ». Πρέπει να τονίσουμε ότι το ΝΑΙ των Τουρκοκυπρίων στο σχέδιο Ανάν εκφράστηκε ως διπλωματική «μπλόφα» προς τους Ελληνοκύπριους. Οι Τούρκοι γνώριζαν τις θέσεις Παπαδόπουλου και των άλλων κομμάτων και ήθελαν να τους εκθέσουν στη διεθνή κοινή γνώμη. Και το πέτυχαν!
Έχουν θέσει προ πολλού τις κόκκινες γραμμές τους και δε θα δεχτούν την ολική αποχώρηση τουρκικών στρατευμάτων από τη Κύπρο. Ο Ερντογάν δε τολμά να αναθεωρήσει το άρθρο 301 του Ποινικού Κώδικα (περί «τουρκικότητας») λόγω Γκρίζων Λύκων (πολιτικό κόστος) και θα διώξει τους Στρατηγούς από τη Κύπρο; Αυτά είναι τουλάχιστον αφελή σενάρια!
Θεωρώ ότι το μέχρι εχθές ταμπού περί αλλαγής συνόρων έπαψε να υπάρχει με την αναγνώριση του Κοσόβου. Η Ρωσία του Μεντβέντεφ ( και του Πούτιν) απειλεί να αναγνωρίσει επαρχίες της Γεωργίας σε περίπτωση ένταξης της στο ΝΑΤΟ.
Η Μεγάλη Βρετανία μπορεί πλέον να ετοιμάζεται να μεταφέρει τις βάσεις της λίγο πιο βόρεια, κάπου μετά από την Αμμόχωστο
