Κατηγορίες άρθρων

 Επιστολή στον Πάπα με αφορμή τη διατύπωση ευχών στη «Μακεδονική Γλώσσα»

Αρχική σελίδα
Εξωτ. πολιτική/ Διπλωματία
Εθνικά θέματα
Κοινωνία
Πολιτισμός
Θρησκεία
Διεθνή
Βιβλιογραφία/ Συνδέσεις
Εκδηλώσεις
Οπτικοακουστικό
υλικό
Δελτία
Ενημέρωσης
Ιστολόγιο
Αντίβαρου
ʼγρα γραπτών
Πρόσφατα κείμενα
Με χρονολογική σειρά.
Δελτίο ενημέρωσης!
Εγγραφή Διαγραφή
Συγγραφείς

Αθανάσιος Γιουσμάς
ʼθως Γ. Τσούτσος
ʼκης Καλαιτζίδης
Αλέξανδρος Γερμανός
Αλέξανδρος-Μιχαήλ Χατζηλύρας
Αλέξανδρος Κούτσης
Αμαλία Ηλιάδη
Ανδρέας Σταλίδης
Ανδρέας Φαρμάκης
Ανδρέας Φιλίππου
Αντώνης Κ. Ανδρουλιδάκης
Αντώνης Λαμπίδης
Αντώνης Παυλίδης
Απόστολος Αλεξάνδρου
Απόστολος Αναγνώστου
Αριστείδης Καρατζάς
Αχιλλέας Αιμιλιανίδης
Βάιος Φασούλας
Βαν Κουφαδάκης
Βασίλης Γκατζούλης
Βασίλης Ζούκος
Βασίλης Κυρατζόπουλος
Βασίλης Πάνος
Βασίλης Στοιλόπουλος
Βασίλης Ν. Τριανταφυλλίδης
(Χάρρυ Κλυνν)
Βασίλης Φτωχόπουλος
Βένιος Αγελόπουλος
Βίας Λειβαδάς
Βλάσης Αγτζίδης
Γεράσιμος Παναγιωτάτος-Τζάκης
Γιάννης Διακογιάννης
Γιάννης Θεοφύλακτος
Γιάννης Παπαθανασόπουλος
Γιάννης Τζιουράς
Γιώργος Αλεξάνδρου
Γιώργος Βλαχόπουλος
Γιώργος Βοσκόπουλος
Γιώργος Βότσης
Γιώργος Κακαρελίδης
Γιώργος Καστρινάκης
Γιώργος Κεκαυμένος
Γιώργος Κεντάς
Γιώργος Κολοκοτρώνης
Γιώργος Κουτσογιάννης
Γιώργος Νεκτάριος Λόης
Γιώργος Μαρκάκης
Γιώργος Μάτσος
Γιώργος Παπαγιαννόπουλος
Γιώργος Σκουταρίδης
Γιώργος Τασιόπουλος
Γλαύκος Χρίστης
Δημήτρης Αλευρομάγειρος
Δημήτρης Γιαννόπουλος
Δημήτριος Δήμου
Δημήτρης Μηλιάδης
Δημήτριος Γερούκαλης
Δημήτριος Α. Μάος
Δημήτριος Νατσιός
Διαμαντής Μπασάντης
Διονύσης Κονταρίνης
Διονύσιος Καραχάλιος
Ειρήνη Στασινοπούλου
Ελένη Lang - Γρυπάρη
Ελευθερία Μαντζούκου
Ελευθέριος Λάριος
Ελλη Γρατσία Ιερομνήμων
Ηλίας Ηλιόπουλος
Θεόδωρος Μπατρακούλης
Θεόδωρος Ορέστης Γ. Σκαπινάκης
Θεοφάνης Μαλκίδης
Θύμιος Παπανικολάου
Θωμάς Δρίτσας
Ιωάννης Μιχαλόπουλος
Ιωάννης Χαραλαμπίδης
Ιωάννης Γερμανός
Κρίτων Σαλπιγκτής
Κυριάκος Κατσιμάνης
Κυριάκος Σ. Κολοβός
Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου Σταμπουλής
Κωνσταντίνος Ναλμπάντης
Κωνσταντίνος Ρωμανός
Κωνσταντίνος Χολέβας
Λαμπρινή Θωμά
Μαίρη Σακελλαροπούλου
Μανώλης Βασιλάκης
Μανώλης Εγγλέζος - Δεληγιαννάκης
Μάρκος Παπαευαγγέλου
Μάρω Σιδέρη
Μιλτιάδης Σ.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Μιχάλης Κ. Γκιόκας
Νέστωρ Παταλιάκας
Νικόλαος Μάρτης
Νίκος Ζυγογιάννης
Νίκος Καλογερόπουλος Kaloy
Νίκος Λυγερός
Νίκος Παπανικολάου
Νίκος Σαραντάκης
Νίνα Γκατζούλη
Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας
Παναγιώτης Ανανιάδης
Παναγιώτης Ήφαιστος
Παναγιώτης Α. Καράμπελας
Παναγιώτης Καρτσωνάκης
Παναγιώτης Φαραντάκης
Παναγιώτης Χαρατζόπουλος
Πανίκος Ελευθερίου
Πάνος Ιωαννίδης
Πασχάλης Χριστοδούλου
Παύλος Βαταβάλης
Σοφία Οικονομίδου
Σπυριδούλα Γρ. Γκουβέρη
Σταύρος Σταυρίδης
Σταύρος Καρκαλέτσης
Στέλιος Θεοδούλου
Στέλιος Μυστακίδης
Στέλιος Πέτρου
Στέφανος Γοντικάκης
Σωτήριος Γεωργιάδης
Τάσος Κάρτας
Φαήλος Κρανιδιώτης
Φειδίας Μπουρλάς
Χρήστος Ανδρέου
Χρήστος Δημητριάδης
Χρήστος Κηπουρός
Χρήστος Κορκόβελος
Χρήστος Μυστιλιάδης
Χρήστος Σαρτζετάκης
Χριστιάνα Λούπα
Χρίστος Δαγρές
Χρίστος Δ. Κατσέτος
Χρύσανθος Λαζαρίδης
Χρύσανθος Σιχλιμοίρης
Gene Rossides
Marcus A. Templar

Επικοινωνία
Οι απόψεις σας είναι ευπρόσδεκτες!
 

 


Επιστολή στον Πάπα με αφορμή τη διατύπωση ευχών στη «Μακεδονική Γλώσσα»

Στέλιος Παπαθεμελής

Αντίβαρο, Ιανουάριος 2007


 

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

 

Αθήνα, 3 Ιανουαρίου 2008

 

 

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ

ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟ XVI

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ

ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΩΝ ΕΥΧΩΝ ΤΟΥ

ΣΤΗΝ ΨΕΥΔΩΝΥΜΗ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ»

 

 

    Ο Πρόεδρος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ Στέλιος Παπαθεμελής εξ’ αφορμής του γεγονότος ότι ο Πάπας Βενέδικτος XVI απηύθυνε τις Χριστουγενιάτικες ευχές του στην λεγομένη «Μακεδονική γλώσσα» του απέστειλε  την ακόλουθη επιστολή με ημερομηνία 31/12/2007:

 

     Επιτρέψτε μου εξ’ αφορμής του γεγονότος ότι διετυπώσατε εφέτος τις χριστουγεννιάτικες ευχές σας και στην ψευδώνυμη «Μακεδονική γλώσσα» να θέσω υπ’ όψιν σας τα ακόλουθα: 

     I. Για προπαγανδιστικούς και άλλους ανομολόγητους λόγους οι Στάλιν και Τίτο εδημιούργησαν στη νότια περιοχή της Γιουγκοσλαβίας, που ονομάζονταν ως τότε Vardarska ένα ψευδώνυμο κρατικό μόρφωμα το οποίο ονόμασαν «Μακεδονία», τους κατοίκους του έθνος Μακεδονικό και το σλαβικό ιδίωμα που ομιλούν, ως τότε μη γραφόμενο, μακεδονική γλώσσα.

     Όπως τότε κατήγγειλε ο Αμερικανός Υπουργός των Εξωτερικών John Stetinius η πρωτοβουλία Στάλιν – Τίτο απέβλεπε στην απόσπαση ελληνικών εδαφών και την προσάρτησή τους στο κομμουνιστικό μπλόκ. 

     Το αρχικά εσωτερικό διοικητικό μόρφωμα μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991 επιμένει να χρησιμοποιεί καταχρηστικώς το ελληνικό όνομα Μακεδονία, αν και στα Ηνωμένα Έθνη έγινε δεκτό ως Former Yugoslavian Republic of Macedonia με την εντολή να συμφωνήσει η Ελλάδα ένα κοινά αποδεκτό όνομα το οποίο ενωρίτερα το Συμβούλιο Κορυφής της Λισσαβόνας (27/06/1992) καθόρισε να μην περιέχει το όρο (=terme) Μακεδονία.

     II. Οι Σλάβοι πολίτες των Σκοπίων δεν πρέπει να αφεθούν εσαεί να ζουν μέσα στην ψευδαίσθηση ενός προπαγανδιστικού κατασκευάσματος. Οι ειδότες πρέπει να τους προσγειώσουν στην πραγματικότητα η οποία κατά την διεθνή επιστημονική κοινότητα, όπως αυτή εκφράζεται από τίμιους και αντικειμενικούς ιστορικούς ερευνητές, διακηρύσσει μετά λόγου γνώσεως ότι η ονομασία Μακεδονία σε περιοχή που δεν κατοικήθηκε από Μακεδόνες και δεν υπήρξε μέρος του Μακεδονικού Βασιλείου είναι αδιανόητη. Ιστορικά μόνο το 1/10 περίπου της σημερινής σκοπιανής επικρατείας ανήκει στην ιστορική Μακεδονία. Τα υπόλοιπα 9/10 ανήκουν στην αρχαία Παιονία και Δαρδανία. Οι κάτοικοι μάλιστα της τελευταίας υπήρξαν ορκισμένοι εχθροί των Μακεδόνων, εναντίον των οποίων έτρεφαν αιώνιο και άσβεστο μίσος.  

     III. Οι πολίτες της γειτονικής μας χώρας έχουν την δική τους ιστορία, τον δικό τους πολιτισμό και φυσικά τους δικούς τους προγόνους. Οι Σλάβοι της περιοχής που είναι η μείζων εθνότητα, και η μόνη που ανάγει την καταγωγή της στον Μεγαλέξανδρο, πρέπει να βοηθηθούν, να απαλλαγούν από το σύμπλεγμα της «δημιουργίας προγόνων» και να συνειδητοποιήσουν πρώτον ότι είναι Σλάβοι και δεύτερον ότι οι πρόγονοί τους έφθασαν στην περιοχή χίλια χρόνια μετά τον Μεγαλέξανδρο.

     IV. Δεν υπάρχει μακεδονική γλώσσα, δηλαδή γλώσσα που μιλούσαν ή έγραφαν οι Μακεδόνες συμπολίτες του Φιλίππου, του Αλεξάνδρου και του Αριστοτέλη, οι οποίοι μόνον Έλληνες υπήρξαν, όπως μαρτυρεί ο Ηρόδοτος διασώζοντας τον λόγο Αλεξάνδρου του Α’ (498-454 π.Χ) «αυτός τε γάρ Έλλην το γένος ειμί τωρχαίον» (Ηρόδοτος 9, 45). Οι πηγές χωρίς εξαίρεση επιβεβαιώνουν την ελληνικότητα των Μακεδόνων και της γλώσσας τους (Θουκυδίδης Αισχίνης, Ισοκράτης κ.λπ.). Το ακατάσχετο υβρεολόγιο του πολιτικού αντιπάλου του Φιλίππου, του Αθηναίου ρήτορος Δημοσθένη είναι χυδαία αντιπολιτευτική γλώσσα που στρέφεται προσωπικά κατά του Φιλίππου και όχι κατά των Μακεδόνων συλλήβδην. Εν προκειμένω το «βάρβαρος» είναι ύβρις και τέτοια χρησιμοποιείται. Αν ο Φίλιππος ήταν όντως βάρβαρος = μη Έλλην, ο υβριστής του θα κυριολεκτούσε και το βάρβαρος θα έχανε τον απαξιωτικό του χαρακτήρα. Ο προκάτοχός σας Ιωάννης – Παύλος ο Β’ ανακηρύσσοντας «ουρανίους προστάτες της Ευρώπης» τους φωτιστές των Σλάβων, Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο, τους ονομάζει ως πρέπει «Έλληνες Θεσσαλονικείς αδελφούς». Οι γείτονές μας τους διεκδικούν ως «Μακεδόνες» τύπου Σκοπίων. Ο αυτός προκάτοχός σας σε συνέντευξή του στην αθηναϊκή εφημερίδα «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (21/06/1992) αποφαίνεται επί λέξει: «Η Μακεδονία είναι η πατρίδα του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, του Μεθοδίου και του Κυρίλλου. Η Μακεδονία είναι ελληνική».

     Η ελληνικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τελικά των Μακεδόνων, επιμαρτυρείται στην Παλαιά Διαθήκη:

     Α. Δανιήλ η, 1-22 / β, 39 / ι, 20.

     Β. Μακκαβαίων α, 1.

     Γ. Ησαΐας ιθ, 20-23.  

     Δ. Ιωήλ δ, 6.

     Και φυσικά επιμαρτυρείται στην Καινή Διαθήκη. Ο Απόστολος των Εθνών «διαβάς εις Μακεδονίαν», ελληνικά εκήρυξε το Ευαγγέλιο του Αναστάντος Χριστού στις πόλεις της Μακεδονίας Φιλίππους, Θεσσαλονίκη, Βέροια.

     Στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών στην Αθήνα εκτίθενται σήμερα 7.000. επιγραφές από τις ανασκαφές που έχουν γίνει στην Μακεδονία. Καμία από αυτές δεν είναι γραμμένη στην λεγόμενη «μακεδονική». Όλες είναι γραμμένες στην ελληνική. Μία γλώσσα μόνο θα μπορούσε ίσως να ονομασθεί μακεδονική. Αυτή είναι η αλεξανδρινή κοινή, δηλαδή γλώσσα στην οποία γράφτηκαν τα Ευαγγέλια και μεταφράστηκε από τους Εβδομήκοντα η Παλαιά Διαθήκη.

     Το σλαβικό γλωσσικό εργαστηριακό προϊόν των Σκοπίων (Droysen Joh. Gust «Geschichte Alexanders des Grossen», Bengston «Griechische Geschichte»), προφορικό ως την δεκαετία του 1940, χωρίς καμιά προγενέστερη γραπτή πηγή, αξιοσέβαστο ως μέσο επικοινωνίας των κατοίκων της FYROM, δεν θα ήταν τίμιο και αληθινό να πιστωθεί με το βαρύ ελληνικό όνομα μακεδονική γλώσσα.

     Ο Μακεδών Αλέξανδρος ο Μέγας «τράγος των Αιγών και βασιλεύς των Ελλήνων» (Δανιήλ η, 21) διέδωσε την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό στην Οικουμένη, την δική του γλώσσα και τον δικό του πολιτισμό.

     Για μας είναι δεδομένη η ευαισθησία σας απέναντι στην ιστορική αλήθεια. Είμαστε πεπεισμένοι ότι συμμερίζεσθε τις επισημάνσεις μας.

 

Στέλιος Παπαθεμελής

 

 

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αυτό το κείμενο είναι γραμμένο σε μονοτονικό. Διαβάστε την πολυτονική του έκδοση.

http://www.antibaro.gr