Οἱ δηλώσεις Μάθιου Μπράϊζα, ἡ Διζωνικὴ Δικοινοτικὴ Ὁμοσπονδία, καὶ ὁ ‘κυρίαρχος Κυπριακὸς λαὸς’

Πανίκος Ἐλευθερίου
Ἄσσια-Κατεχόμενη Ἀμμόχωστος

Ἀντίβαρο, Αύγουστος 2006

«...Ὁ Μάθιου Μπράϊζα κατέφθασε στὴν Κύπρο γιὰ ἐπαφὲς στὶς δύο κοινότητες. Συναντήθηκε, μὲ τὸν Δημήτρη Χριστόφια, καὶ τὸν Νίκο Ἀναστασιάδη...» Ἀπόσπασμα ἀπὸ κάποιο ρεπορτὰζ τῶν τελευταίων ἡμερῶν. Δὲν ξέρω πόσο πολιτικοποιημένος θὰ πρέπει νὰ εἶναι κάποιος στὴν Κύπρο σήμερα, γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖ, παρακολουθώντας ἐξελίξεις ὅπως τὴν ἄφιξη τοῦ Μπράϊζα, πόσο εὐθύνεται ὁ ἴδιος γιὰ τὰ κακὰ ποὺ ἔρχονται. Γιὰ νὰ τὰ κάνουμε πιὸ λιανά, νιώθουν ἄραγε ἥσυχοι μὲ τὴν συνείδησή τους αὐτοὶ ποὺ φρόντισαν μὲ τὴν ψῆφο τους, ὁ Μάθιου Μπράϊζα, ἢ ὁ ὁποιοσδήποτε ξένος διαμεσολαβητής, νὰ ἔχει ἐπαφὲς μὲ τοὺς ἡγέτες τῶν μεγαλυτέρων κομμάτων, Δημήτρη Χριστόφια καὶ Νίκο Ἀναστασιάδη;

Τὰ λέμε αὐτὰ γιατί θὰ ἔλεγε κανεὶς ὅτι μετὰ τὰ ὅσα βγῆκαν στὴν φόρα μὲ τὸ Σχέδιο Ἀνᾶν, τὸ πολιτικὸ σκηνικὸ θὰ ἄλλαζε ἄρδην. Θὰ περίμενε κάποιος ὅτι στὶς πρόσφατες βουλευτικὲς ἐκλογές, οἱ θιασῶτες τοῦ σχεδίου Ἀνᾶν θὰ καταποντίζονταν, καὶ ὅτι οἱ δυνάμεις τοῦ ‘καθαροῦ ΟΧΙ’, θὰ ἔβγαιναν σὲ μεγαλύτερο βαθμὸ ἐνδυναμωμένες. Παρὰ τὴν μερικὴ ἐνίσχυση τῶν κομμάτων τοῦ κέντρου καὶ τὴν ἀποδυνάμωση τῶν πόλων, ἡ οὐσία εἶναι μία: Ὁ Μάθιου Μπράϊζα θέλοντας νὰ ἔχει ἐπαφὲς μὲ τοὺς ἡγέτες μὲ τὸ μεγαλύτερο ἐκτόπισμα, εἶδε τοὺς Ἀναστασιάδη καὶ Χριστόφια. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες τῆς Κύπρου, τοὺς συντελεστὲς τοῦ ἡρωικοῦ ‘ΌΧΙ’ τοῦ 76% στὸ δημοψήφισμα τοῦ 2004, ὀφείλουν νὰ κοιτάξουν τὸν ἑαυτό τους στὸν καθρέφτη, καὶ νὰ κάνουν τὴν αὐτοκριτική τους.

Ἂν θέλουμε νὰ ἀκριβολογοῦμε, πολλοὶ ἀπὸ αὐτούς, εὐθύνονται γιὰ τὸν θανάσιμο κλοιὸ ποὺ περιβάλλει πάλι, τὴν πολύπαθη πατρίδα μας. Εὐθύνονται γιὰ τὸ ὅτι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ‘ἀναλαμβάνουν πρωτοβουλίες γιὰ ἔναρξη συνομιλιῶν μὲ ἐπαφὲς διερευνητικοῦ χαρακτήρα’ γίνονται κοινωνοὶ πρῶτα αὐτῶν ποὺ ἔχουν στὸ μυαλὸ τοὺς οἱ θιασῶτες τῶν λύσεων τοῦ τύπου τοῦ σχεδίου Ἀνᾶν (ἐδῶ νὰ ποῦμε ὅτι δὲν πρέπει νὰ ξεγελᾶ κανέναν ἡ χρήση διαφορετικῶν ὁρολογιῶν, ἀφοῦ ἡ οὐσία μένει ἡ ἴδια – παρὰ τὶς προσεκτικὲς διατυπώσεις, βάση ὁδηγιῶν, γιὰ ἀποφυγὴ τῶν λέξεων «σχέδιο Ἀνᾶν»).

Προσέξαμε ὅλοι τὴν γενικὴ ἀνακούφιση, γιὰ τὸ ὅτι οἱ Ἀμερικανοὶ συνεχίζουν νὰ ὑποστηρίζουν λύση Διζωνικῆς Ὁμοσπονδίας γιὰ τὴν Κύπρο. Παρουσιάζεται τελικὰ ἡ ἐμμονὴ σὲ τέτοια λύση, ὡς πατριωτικὴ θέση, καὶ παραδόξως ἔχει ὡς φανατικοὺς ὀπαδούς της, σύσσωμη σχεδὸν τὴν πολιτικὴ ἡγεσία (ἡ ἀποδοχὴ τῆς νομιμοποίησης τῶν τετελεσμένων τῆς τουρκικῆς εἰσβολῆς ἐπιβεβαιώνεται, παρὰ τὰ ὅσα ζήσαμε ἐλέω σχεδίου Ἀνᾶν). Οἱ ξένοι διαμεσολαβητές, διαπιστώνουν ξανά, ὅτι παρὰ τὴν ἀπόρριψη τοῦ σχεδίου Ἀνᾶν, παρὰ τὴν εἴσοδό μας στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἐπιμένουμε σὲ ρατσιστικές, ἀντὶ-εὐρωπαϊκὲς λύσεις.

Σὲ τί ἀποσκοπεῖ ἡ ἐκ μέρους τῶν ἡγετῶν μας, συνεχιζόμενη φιλολογία γιὰ τὴν ἐπιδιωκόμενη λύση; Εἶναι ἁπλό! Μία χρεοκοπημένη πολιτικὴ καταρρέει, θέλει κάθε τόσο τὰ δεκανίκια της. Οἱ τοπικοὶ θιασῶτες τῆς διζωνικῆς, νιώθουν ἀνασφάλειες, εἰδικὰ μετὰ τὴν ἔνταξή μας στὴν Ε.Ε. Κάθε λίγο καὶ λιγάκι πρέπει νὰ ἐπιβεβαιώνουν καὶ νὰ στηρίζουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Δὲν σέβονται, πρῶτα αὐτοί, τὴν ἐτυμηγορία τοῦ 76%. Κι ἂς ἀκοῦμε συχνὰ (κυρίως παραμονὲς ἐκλογῶν), αὐτὰ τὰ πομπώδη γιὰ τὸν ‘κυρίαρχο λαὸ’ καὶ τὸν ‘σεβασμὸ πρὸς τὴν βούλησή του’. Ἀποδεικνύεται στὴν πράξη ὅτι στὴν περίπτωσή μας, ὁ λαὸς ἔχει πρὸ πολλοῦ ἀπολέσει τὴν κυριαρχία του. Ἐνῶ οἱ δημοσκοπήσεις δείχνουν ὅτι οἱ πολίτες ἀπορρίπτουν τὴν λύση τῆς Διζωνικῆς Ὁμοσπονδίας, οἱ ἡγέτες τὸ βιολί τους. Ἐθελουσίως, πέφτουν στὴν νέα παγίδα ποὺ μᾶς στήνουν οἱ ξένοι. Ἐναπόκειται στοὺς πολίτες ἂν θὰ συνεχίσουν νὰ τοὺς στηρίζουν στὶς ὀλέθριες ἐπιλογές τους.

Τὸ μεῖζον θέμα μὲ τὴν Διζωνικὴ Ὁμοσπονδία, θὰ πρέπει νὰ ξεκαθαρίσει. Μὲ τὴν εἴσοδό μας στὴν Ε.Ε. τὰ δεδομένα ἄλλαξαν ἄρδην. Ἐφόσον ζητοῦμε λύση ποὺ θὰ ἑδράζεται τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κεκτημένο, τὸ ὁποῖο Εὐρωπαϊκὸ Κεκτημένο ἀπαιτεῖ πλήρη ἐφαρμογὴ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε αὐτόματα, ἡ συγκεκριμένη μορφὴ λύσης (διζωνικὴ ὁμοσπονδία μὲ φυλετικοὺς καὶ θρησκευτικοὺς διαχωρισμούς, γεωγραφικὲς διαχωριστικὲς ζῶνες, κατάργηση τῆς δημοκρατίας μέσω τῆς ἀναβάθμισης τῆς μειονότητας σὲ ἰσότιμο ἑταῖρο), ἀποκλείεται. Τὸ μέγα ἐρώτημα λοιπὸν εἶναι..., θὰ συνεχίσουμε νὰ ἐπιζητοῦμε μία ρατσιστική, ἀντὶ-εὐρωπαικὴ λύση, ἐνῶ εἴμαστε πιὰ κράτος-μέλος τῆς Ε.Ε.; Ἂς ἀπαντήσουν οἱ ἡγέτες μας!

Αὐτὸ τὸ κείμενο εἶναι γραμμένο σὲ πολυτονικό. Διαβάστε τὴ μονοτονική του ἔκδοση.