Γενοκτονία καὶ αὐτοκτονία Ποντίων

Ἐλευθέριος Λάριος
δευτεροετὴς φοιτητὴς Ἰατρικῆς Ἀθηνῶν

Ἀντίβαρο, Μάιος 2006

Ἐδῶ καὶ μία ἑβδομάδα ἔχουμε κάποια ἐξέλιξη στὴν ἀναγνώριση τῆς Γενοκτονίας τῶν Ποντίων. Θὰ ἔλεγε κανεὶς ἐπιτέλους ἦλθε ἡ πολυπόθητη δικαίωση. Ὅτι δηλαδὴ , οἱ ποντιακοὶ σύλλογοι ὁμονόησαν (καιρὸς ἦταν) , ἔγιναν τὰ ἀποκαλυπτήρια τοῦ μνημείου γιὰ τὴν γενοκτονία στὴν Θεσσαλονίκη μὲ τὴν παρουσία ἐκκλησιαστικῆς πολιτικῆς καὶ στρατιωτικῆς ἡγεσίας , οἱ Πρόεδροι τῶν συλλόγων ἀπάντησαν ὄπως ἔπρεπε στοὺς πανικόβλητους-ὀργισμένους Τούρκους εἴτε βρίσκονται στὴν Ἄγκυρα εἴτε ἔχουν φερέφωνα στὴν ἐλεύθερη Θράκη. Ὅλα πηγαίνουν καλὰ ἀφοῦ καὶ τὸ τηλεοπτικὸ κατεστημένο ἀναγκάστηκε νὰ ἀναφερθῆ στὸ γεγονὸς ὑπερασπίζοντας τοὺς Ποντίους ἀκόμη καὶ ἡ φεσοφορουσὰ πολιτικὴ ἡγεσία.

Ὅμως, θεωρῶ ὅτι οἱ προσπάθειες γιὰ τὴν ἀναγνώριση , ποὺ σίγουρα διεκδικοῦν κάτι τὸ Ἱερὸ καὶ Δίκαιο , δὲν εἶναι πρὸς τὴν σωστὴ κατεύθυνση. Πολὺ φοβοῦμαι πὼς δὲν θὰ καταφέρουν τίποτε τὸ οὐσιαστικό. Ἡ διεθνῆ ἀναγνώριση μίας γενοκτονίας δὲν εἶναι καθόλου εὔκολη ὑπόθεση .Πόσο μᾶλλον ὅταν αὐτὴ ἀφορᾶ ὦς λαό-δολοφόνο τοὺς τούρκους(δεδομένη ἡ διεθνῆ ὑποστήριξη γιὰ αὐτούς) καὶ ὦς λαό-δολοφονημένο μία φυλὴ Ἑλλήνων(δεδομένο τὸ διεθνὲς μένος γιὰ αὐτούς). Ἡ ἀναγνώριση τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἀρμενίων ἔχει συναντήσει μία τεράστια ἀντίδραση ἀπὸ φιλότουρκα συμφέροντα καὶ κέντρα. Οἱ παραλήψεις πιστεύω εἶναι οἱ ἑξῆς ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῶν Ποντίων.

Πάνω ἀπὸ ὅλα ἔχουν ἐπιμείνει νὰ ἀναφέρονται σὲ Γενοκτονία Ποντίων. Δημιουργοῦνται μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο λανθασμένες ἀντιλήψεις πάνω στὰ γεγονότα.

Συγκεκριμένα , δίνεται μία ἀκόμη εὐκαιρία νὰ ἀρχίσουν οἱ γνωστοὶ κύκλοι νὰ διαχωρίσουν τοὺς Ποντίους ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ Γένος. Θὰ ποῦνε νὰ ἀφοῦ λέτε ἀφανισμὸ Ποντίων καὶ ὄχι Ἑλλήνων. Τότε θὰ πρέπει νὰ ποῦμε τὰ αὐτονόητα ὄπως γιὰ τοὺς Κύπριούς τους Μακεδόνες , τοὺς Καππαδόκες τοὺς Ἠπειρῶτες , τοὺς Θρακιῶτες , τους…….. .

Ἡ ἀποδυνάμωση ὅμως τῆς προσπάθειας γίνεται κατὰ κύριο λόγο ἀπὸ τὸ παρακάτω λάθος. Γίνεται ἀναφορὰ σὲ γενοκτονία ΠΟΝΤΙΩΝ καὶ ὄχι σὲ γενοκτονία ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ-ΑΝΑΤ. ΘΡΑΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 20 ΑΙΩΝΑ.

Στοχεύουμε λανθασμένα στὴν δικαίωση τῶν <<τριακόσιαι κατὰ τὸν Ἃ Παγκόσμιον Πόλεμον >>καί<<Ἀπὸ τοὺς ἀπομείναντας ἕλληνας εἷς τὸν Πόντον μετὰ τὸν Ἃ Παγκόσμιον πόλεμον καὶ τοὺς ἐπιστρέψαντας ἐκ Ρωσσίας ὅπου εἶχαν καταφύγει , ἐξώντωσαν οἱ τοῦρκοι ἀπὸ τοῦ 1919 μέχρι τοῦ 1922 καὶ ἀκόμη μέχρι τοῦ 1924 , ἄλλας 150.000>>(ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Χρήστου Ἀγγελομάτη , ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ἔκδ. ἑστίας).Δηλαδὴ ἀναφερόμαστε σὲ ἐξόντωση 450.000 Ποντίων κατὰ τὸ ἐλάχιστο καὶ τεράστιο ἀριθμὸ ἀτιμώσεων γιὰ τὸν Πόντο ΜΟΝΟΝ ἀπὸ τὸ 1914 ἔως τὸ 1924.Ἐδῶ πρέπει νὰ γίνει ἀναφορὰ στὸ ὅτι ὁρισμένοι κακῶς μόνο ὁμιλοῦν περὶ 350.000 σταματώντας στὸ 1918 ξεχνώντας τὴν περίοδο 1919-1924.Ξεχνοῦν ὅμως τὴν τραγικὴ μοίρα τοῦ ὑπολείπου μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Θράκης. Σύμφωνα μὲ στατιστικὲς τοῦ δημοσιογράφου τῆς ἐποχῆς Ρενὲ Πυῶ καὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπὸ τοὺς βαλκανικοὺς Πολέμους ὦς τὸ 1918 θανατώθηκαν 550.000 στὴν ὑπόλοιπη Μ.Ἀσία καὶ Ἄν.Θράκη . Σύνολο ἐλάχιστου ἀριθμοῦ θυμάτων στὴν περίοδο 1912-1918 900.000.Ξέρουμε ἀπὸ τὶς πάμπολλες δημογραφικὲς ἔρευνες γιὰ τὰ συμβούλια εἰρήνης , ὅτι τὸ 1919 οἱ Ἕλληνες στὴν Ἄν.Θράκη καὶ σὲ ὅλη τὴν Μ.Ἀσία ἦταν 2.700.000 (ἀπὸ 3.600.000 τὸ 1912).Γνωρίζουμε ὅτι ἔφυγαν ὦς πρόσφυγες ἀπὸ τὸ 1922 ὦς τὸ 1924 1.300.000 καὶ ἔμειναν στὴν Πόλη καὶ Ἴμβρο Τένεδο γύρω στὶς 250.000.Ἄρα ἔχουμε συνολικὸ ἀριθμὸ θυμάτων 1912-1924 900.000 + 1.150.000=2.050.000.Ἐπίσης πρέπει νὰ λάβουμε ὑπ’ ὄψιν πὼς οἱ περιηγητὲς ἀναφέρουν πὼς πρὶν τὸ 1821 οἱ χριστιανοὶ στὴν Μ.Ἀσιὰ ἦταν 7.500.000.

Συνεπῶς εἶναι ἀπαράδεκτο νὰ θυμόμαστε μόνο 350.000 θύματα .Ἔχετε ἀκούσει τοὺς Ἀρμενίους νὰ λένε γιὰ γενοκτονία τῶν Ἀρμένιων π.χ. τῆς Καππαδοκίας μόνο:Τιμοῦνε 1.500.000 θύματα καὶ ὄχι κάποιους ἀπὸ αὐτούς. Ἡ φάλαγγα τοῦ Ἠλία Βενέζη τῶν 3.000 ἀπὸ τὶς Κυδωνιὲς ποὺ ἐπέστρεψαν μόνο 23 δὲν ἀξίζουν μνήμης:Οἱ 6.000 Μοσχονησιῶτες ποὺ ἐξοντώθηκαν ὅλοι μαζὶ μὲ τὸν μητροπολίτη Ἀμβρόσιο, οἱ 3.000 ἀπὸ τὸ Ἀϊδίνι στὶς 15 Ἰουνίου τοῦ 1919 , τὸ μαρτυρικὸ Ἀξάρι ,τὸ ὄργιο τῶν τούρκων στὴν Σμύρνη στὴν Πέργαμο , στὴ Σπάρτη , στὰ Βουρλὰ , στὴ Κίο , στὴ Μαινεμένη , στὴ Κιλικία , στὴ Μάκρη ,…. .Ποῦ εἶναι τὰ σωματεῖα προσφύγων , τὸ Κέντρο Μικρασιατικῶν Σπουδῶν , καὶ πάνω ἀπὸ ὅλους ποῦ εἶναι ἡ ἐκκλησία νὰ ὑπερασπισθεῖ τοὺς Ἁγίους της τὸν Χρυσόστομο Σμύρνης τὸν Γρηγόριο Κυδωνιῶν , τὸν Προκόπιο Ἰκονίου , τὸν Εὐθύμιο στὸν Πόντο ;

Αὐτὸ δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορᾶ ποὺ γίνεται. Ὅταν ἀπελευθερώθηκαν τὰ νησιὰ τοῦ Ἄν. Αἰγαίου λέγανε οἱ κάτοικοι νὰ μὴν πᾶμε ἀπέναντι εἶναι τουρκόσποροι. Ὅταν ἀπελευθερώθηκε ἡ Σμύρνη λέγανε νὰ μὴν πᾶμε στὴν Φιλαδέλφεια εἶναι τοῦρκοι. Ὅταν ἀπελευθερώθηκε ἡ Φιλαδέλφεια λέγανε τί δουλειὰ ἔχουμε στὸ Δορύλαιο καὶ τὸν Σαγγάριο δὲν ἔχει Ἕλληνες ἐκεῖ , ξεχνώντας ὅτι λίγο πιὸ πέρα ἦταν ὁ Πόντος ἡ Καππαδοκία ἡ Κιλικία ἡ Ἀρμενία ποὺ κατασφάζονταν ὄπως αὐτοὶ πρὶν ἀπὸ λίγο.

Δηλαδὴ στὴν καλύτερη τῶν περιπτώσεων θὰ διδάσκεται ἡ γενοκτονία τῶν Ποντίων ἀπὸ τὸ 1914 ὦς τὸ 1918 .Πρίν; Μετὰ ; Οἱ ἄλλοι ;

Ἐκτὸς αὐτοῦ ἄλλο εἶναι νὰ μιλᾶς γιὰ 350.000 καὶ ἄλλο γιὰ 2.050.000.Μὴν ξεχνοῦμε ὅτι ἔχουμε καὶ τὸ ξεχασμένο προεδρικὸ διάταγμα ὑπὸ ἀριθμὸ 304 ποὺ ἀναφέρει τὴν 14 Σεπτεμβρίου ὦς ἡμέρα μνήμης τῆς Γενοκτονίας τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ἀπὸ τὸ Τουρκικὸ κράτος , μὲ ἡμερομηνία 17/09/2001.Στὴν γενοκτονία πρέπει νὰ ἀνήκουν ἐπίσης καὶ οἱ δολοφονημένοι στὴν Ἴμβρο Τένεδο Πόλη καὶ Κύπρο μετὰ τὸ 1923.Πρέπει νὰ γίνεται κοινὴ προσπάθεια μαζὶ μὲ τοὺς Ἀρμένιους καὶ τοὺς Ἀσσύριους. Τὸ ὅτι ἕνας ἦταν ὁ σφαγέας καὶ τρεῖς κυρίως οἱ αὐτόχθονοι λαοὶ δὲν σημαίνει καὶ δὲν εἶναι καλὸ καὶ γιὰ τοὺς τρεῖς νὰ κυνηγοῦν ξεχωριστὰ τὴν δικαίωση. Σήμερα οἱ Ἀρμένιοι κινοῦνται μαζὶ μὲ τοὺς Ἀσσύριους(λαοὶ ἐξαιρετικὰ μικροὶ εἰδικὰ ὁ τελευταῖος) καὶ ἔχουν πετύχει σχεδὸν παντοῦ πράγμα ποὺ σημαίνει πὼς οἱ Τοῦρκοι δὲν μποροῦν νὰ ἀπειλοῦν τὴν Ἀρμενία στρατιωτικὰ καὶ πὼς τοὺς ἔχουν ἀναγνωριστεῖ τὰ δικαιώματά τους στὴν κατεχόμενη Ἀρμενία. Ἐμεῖς ὅμως ζοῦμε στὴν χώρα τῆς ἔντεχνης προσπάθειας γιὰ ἱστορικὴ λήθη. Ὀφείλουμε ἀπέναντι στὰ θύματα νὰ ἐνεργοὺμε χωρὶς σφάλματα.

Αὐτὸ τὸ κείμενο εἶναι γραμμένο σὲ πολυτονικό. Διαβάστε τὴ μονοτονική του ἔκδοση.