Παραλίγο η Κύπρος να πέσει σε παγίδα «τύπου Αλεξανδρέττας»

[εφημερίδα «Κωνσταντινούπολις» , αρ. φύλλου 346, Μαίου 2004, σελ. 3 ]

-----------------------

Δεν προκειται να επανελθουμε στα γνωστα και χιλιοειπωμενα του πολυκροτου και πολλαπλως παγιδευτικου «σχεδιου Ανναν». Αυτου που κατηγορηματικα απορριφτηκε από την συντριπτικη πλειοψηφια του Ελληνισμου της Κυπριακης Δημοκρατιας.

Και επιμενουμε στον ορο «Κυπριακη Δημοκρατια», που ο Αμερικανος ΥΠΕΞ Κολιν Παουελ και μερικοι πολιτικοι το μεταφραζουν ως «Ελληνοκυπριακο κρατος», δηθεν εκ παραδρομης.

Με το σχολιο αυτό αναφερομαστε σε μιαν άλλη πτυχη του σχεδιου, το οποιο συν τοις αλλοις οδηγουσε στην «ανεξαρτητοποιηση της Κυπρου» . Κατι που θ’ αποτελουσε το πρωτο βημα , στα τουρκικα σχεδια, της ολοκληρωτικης καταργησης της Κυπριακης Δημοκρατιας, με δευτερο και τελικο βημα την καταληψη της από την Τουρκια. Δεν προκειται για φαντασια ή καχυποψια. Η Αγκυρα τη συγκεκριμενη ιμπεριαλιστικη τακτικη την εχει εφαρμοσει επιτυχως,ακολουθωντας την υπονομευτικη τακτικη του σαλαμιου[φετα-φετα] και του «διαιρει και βασιλευε» της βρετανικης πολιτικης. Σαν κραυγαλεο παραδειγμα αναφερουμε την επαρχια της Συριας Αλεξανδρεττα, που οι Τουρκοι την διεκδικουσαν ως ΗΑΤΑΥ και τελικα με τ’ονομα αυτό την προσαρτησαν ως 67^ο Νομο στην επικρατεια τους. Το συντομο ιστορικο της περιπτωσης[που εν πολλοις μοιαζει με την πορεια του Κυπριακου] εχει ως εξης :

Μια από τις συνεπειες του Α΄ Παγκοσμιου Πολεμου ηταν η γαλλικη καταληψη της Συριας και του Λιβανου. Το 1918[στη Συριακη εκεινη περιοχη της Αλεξανδρεττας] ζουσαν γυρω στις 350000 ατομα, με αναλογια 70% Συριοι και 20-25% Τουρκοι. Το υπολοιπο 5-10% αποτελειτο από διαφορες άλλες εθνικοτητες. Η Αγκυρα προφασιστηκε ότι ενδιαφεροταν για την εκει τουρκικη μειονοτητα. Ετσι , το Δεκεμβριο του 1921 πετυχε από τη γαλλικη διοικηση της επαρχιας την αναγνωριση ενός ημιαυτονομου καθεστωτος, ένα ειδος αυτοδιοικησης των εκει Τουρκων. Και αργοτερα, την αναγνωριση του δικαιωματος της Αγκυρας, να αποστειλει και να διατηρησει εκει τουρκικη στρατιωτικη δυναμη.

Το 1937 η Γαλλια επροκειτο να αποσυρθει από τη Συρια. Και η Αγκυρα στηριζομενη και σε ξενα γεωπολιτικα και οικονομικα συμφεροντα πετυχε να δοθει καθεστως Ανεξαρτησιας στη συγκεκριμενη περιοχη.Συγχρονως δε οργανωσε «εσωτερικες ενοπλες συγκρουσεις μεταξυ Συρων και Τουρκων». Αποτελεσμα: Το Παρισι δεχτηκε , τον Ιουλιο του 1938,τουρκικη στρατιωτικη συμμετοχη στην ‘παταξη» της ενορχηστρομενης από την Αγκυρα περιφεριακης αναταραχης.

Το επομενο βημα των Τουρκων ηταν η προκηρυξη εκλογων , τις οποιες με μικρη πλειοψηφια κερδισαν οι Τουρκοι της Αλεξανδρεττας , που ειχαν αυξηθει πληθυσμιακα, αφ’ενός με αθροες γεννησεις και αφ’ετερου με την συνεχη αποστολη και εγκατασταση εποικων από τις φτωχοτερες περιοχες της Ανατολιας.

Μετα ένα χρονο[το 1939] οι Τουρκοι της Αλεξανδρεττας ανακηρυξαν την ενωση τους με την «μητερα Τουρκια».

Δε χροιαζεται να ‘ναι κανεις ειδικος για να ταξινομησει πολιτικα, δημογραφικα και στρατιωτικα την περιπτωση της Αλεξανδρεττας στα επι μερους σταδια της όπως:

Και αλλα πολλα που εγιναν με τις ευλογιες της ηδη ξεψυχισμενης Κοινωνιας των Εθνων , που αποτελεσε τον προγονο του σημερινου ΟΗΕ, που και αυτος αυτοεξευτελιζεται συνεχως……

Σ υ μ π ε ρ α σ μ α: Το Κυπριακο ακολουθησε ως τωρα πανομοιοτυπη διαδικασια του ωριμου φρουτου[εστω με ελαχιστες διαφορες] με α: Το Κυπριακο ακολουθησε ως τωρα πανομοιοτυπη διαδικασια του ωριμου φρουτου[εστω με ελαχιστες διαφορες] με αυτην της Αλεξανδρεττας. Και αν το ΟΧΙ του Ελληνισμου της Κυπριακης Δημοκρατιας δεν εβαζε φραγμο στα τουρκικα σχεδια, συντομα η Κυπρος θ’ αποτελουσε τον 68ο Νομο των σημερινων συνεχιστων του Οθωμανικου ιμπεριαλισμου.

Η Ιστορια είναι ένα διδακτικο βιβλιο. Αρκει να διαβαστει προσεκτικα. Η περιπτωση της μεσογειακης Αλεξανδρεττας της Συριας προδιαγραφει ποιο θα ηταν το μελλον της μεσογειακης Ελλινικης Κυπρου.ΑΝ αυτή συνυπεγραφε το εκτρωματικο «σχεδιο Ανναν».