25^η Μαρτίου και Ελληνική Επανάσταση: Οι Μυθοπλόκοι μένουν πάντα Αδιόρθωτοι.

Γιώργος Κεκαυμένος

Αντίβαρο, Οκτώβριος 2007

Μόλις (επαν)εκδόθηκε φωτοαναστατικά, φρέσκια, σαν ζεστό κουλούρι σαλονικιώτικο, η Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως του Σπυρίδωνα Τρικούπη, κατά την γ΄ της έκδοση, του 1888. Και μάλιστα όχι απ’ όποιον κι όποιον, αλλά από το Ιδρύμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, με επιμέλεια του ομότιμου καθηγητή Β. Κρεμμυδά. Η τετράτομη Ιστορία συνοδεύεται και από έναν εισαγωγικό τόμο γραμμένο από τον επιμελητή της φωτοαναστατικής έκδοσης, καθηγητή Β. Κρεμμυδά.

Όπως είναι φυσικό, μόλις υπέπεσε αυτή έκδοση στην αντίληψή μου, χάρηκα ιδιαίτερα, μιας και είναι πολύ ευχάριστο να βλέπει κανείς να επανεκδίδεται, φωτοαναστατικά μάλιστα, για άλλη μια φορά η Ιστορία του Τρικούπη. Βέβαια είχε εκδοθεί και πιο πριν από τον Γιοβάνη, όπως επίσης, φωτοαναστατικά και πάλι, είχε εκδοθεί, και η β΄ έκδοση του 1862.

Με το που είδα ότι η παρούσα επανέκδοση συνοδεύεται και από εισαγωγικό τόμο, συγγραφέας του οποίου είναι ο επιμελητής της εκδόσεως, έσπευσα αμέσως να τον αποκτήσω (πωλείται και ξεχωριστά). Και αυτό γιατί είχα πιστέψει πως ο σεβαστός καθηγητής θα είχε αναθεωρήσει πολλές από τις εσφαλμένες απόψεις του σχετικά με την έναρξη της επανάστασης, όπως άλλωστε το επιβάλλει η αυστηρή επιστημονική δεοντολογία, μετά από τις πηγές και τα στοιχεία που παραθέσαμε στο σχετικό μας άρθρο για το θέμα αυτό, που είχε την καλωσύνη να δημοσιεύσει το Αντίβαρο.

Όμως, φρούδες ελπίδες! Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου! Αλλά, το θέμα εδώ γίνεται σοβαρότερο, αφού η μελέτη αυτή και αποτελεί την εισαγωγή στην επανέκδοση της Ιστορίας του Τρικούπη, αλλά και έχει εκδοθεί από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων.

Τι μας λέει στον τόμο του αυτόν ο Β. Κρεμμυδάς; Τα ίδια που μας έλεγε τόσα χρόνια. Και αυτό δείχνει πως όχι μόνον αγνόησε την δική μας μικρή προσπάθεια, αλλά, το πιο φοβερό, πως ΑΓΝΟΕΙ ΠΛΗΡΩΣ το έργο, την επιμέλεια του οποίου υποτίθεται πως είχε!!!! Και αυτό είναι πια απίστευτο και αδιανόητο...

Στην αρχή του τόμου αυτού προτάσσει μια σύντομη σύνοψη για το ’21. Εκεί μας λέει ωμά και ανενδίαστα πως «το φθινόπωρο του 1820», αποφασίστηκε από την Φιλική Εταιρία και τον Αλέξανδρο Υψηλάντη να γίνει η έναρξη της επανάστασης στην Πελοπόννησο, «στο συντομότερο δυνατό χρόνο». Προσέξτε: Όχι στις 25 Μαρτίου, αλλά «στο συντομότερο δυνατό χρόνο»[1]. Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ. Καλά, την μελέτη του Κεκαυμένου δεν καταδέχτηκε ο Καθηγητής Κρεμμυδάς να την διαβάσει. Αλλά τον Τρικούπη; Ούτε αυτόν δεν εδέησε να μελετήσει;

Ας θυμηθούμε λίγο τι λέω στην προαναφερθείσα μελέτη μου:

«Η 25η Μαρτίου είχε οριστεί ως ημερομηνία για την έναρξη της επανάστασης ήδη από το 1820. Και όχι από κάποιον μεμονωμένο αγωνιστή ή αγωνιστές, ή γενικά από τους επαναστατημένους Έλληνες, αλλά από τον ίδιο τον Αλέξανδρο Υψηλάντη».

Και προς επίρρωσιν των λεγομένων μου παρέπεμπα στα απομνημονεύματα όλων των αγωνιστών του ’21, αλλά πρώτα-πρώτα στην Ιστορία του Σ. Τρικούπη!

Αλλά επειδή τότε έκανα το λάθος να μην παραθέσω αυτούσια τα όσα μας λένε ομόφωνα για το θέμα μας όλες αυτές οι πηγές, θα το κάνω τώρα ευθύς αμέσως.

Ο Τρικούπης πρώτα μας λέει τα εξής:

«[Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης] εμελετα ν’ αρχίση τα ένοπλα κινήματά του την 25 Μαρτίου, ημέραν του Ευαγγελισμού, ως ευαγγελιζομένην την πολιτικήν λύτρωσιν του ελληνικού έθνους»[2].

25 του Μάρτη είχε προγραμματίσει να αρχίσει ο Υψηλάντης την επανάσταση ήδη απο το 1820, και όχι «το συντομότερο δυνατό»!!!

Τα ίδια μας λέει και ο Κολοκοτρώνης:

«Εις τα ’20 με ήλθαν γράμματα από τον Υψηλάντη δια να είμαι έτοιμος, καθώς και όλοι οι εδικοί μας. 25 Μαρτίου ήτον η ημέρα της γενικής επαναστάσεως»[3].

Ο Ν. Σπηλιάδης αναφέρει επίσης:

«Εξομολογηθέντες μετέλαβον των αχράντων μυστηρίων, ο Κολοκοτρώνης και οι περί αυτόν, οι οποίοι δεν ήλθον εις την Πελοπόννησον ειμή δια να κινήσωση την επάνάστασιν την 25 Μαρτίου, ως ημέραν προσδιορισμένην να λάβωσι τα όπλα απανταχού οι Έλληνες»[4].

Τα ίδια μας λέει και ο Ν. Κασομούλης:

«Από Ύδραν έφθασε [στην Σμύρνη] μια γολέττα του Κολέτζη, ήτις μας διηγήθη την ετοιμασίαν δια τας 25 Μαρτίου –να κτυπήσουν παντού»[5].

Τα ίδια και ο Φωτάκος, και πόσοι άλλοι...

Όμως, δεν πάν να βουρλίζονται όλες οι πηγές, με πρώτη και καλύτερη την Ιστορία του Τρικούπη, πως στις 25 Μαρτίου είχε οριστεί η έναρξη της επανάστασης; Ας τους να λένε! Οι αποδομητές ιστορικοί το βιολί τους: Όχι στις 25 Μαρτίου γιατί τζιζζζζ!!!! Αλλά πότε; «Στο συντομότερο δυνατό χρόνο». Έτσι. Γενικώς και αορίστως...

Και καλά. Ο καθηγητής Κρεμμυδάς τα όσα αναφέρει ο Τρικούπης σχετικά με την Αγ. Λαύρα, «πως δεν συνέβει τίποτε» δηλαδή, μπόρεσε να τα βρει[6]. Τα όσα λέει ο Τρικούπης για την 25 Μαρτίου, που μόλις παραθέσαμε, δεν κατάφερε ποτέ του να τα διαβάσει;;;

Τι να πω... θλίψη... Ανείπωτη θλίψη...

Αλλά φυσικά! Γιατί αν πούνε πως ο Υψηλάντης είχε ορίσει απο το 1820 την επανάσταση στις 25 Μαρτίου, «ημέραν του Ευαγγελισμού», και μάλιστα «ως ευαγγελιζομένην την πολιτικήν λύτρωσιν του ελληνικού έθνους», τότε καήκαμε!!! Βάζουμε στην αρχή της επανάστασης την εκκλησία και την ορθοδοξία, και τότε άντε να τις ξεκουνήσεις από κει!!!! Γι’ αυτό, πέστε ψέμα πάνω στο ψέμα, και κρύψτε την αλήθεια ωμά και ξεδιάντροπα, γιατί χανόμαστε! (Λένε έντρομοι συναμετάξυ τους οι αποδομητές «ιστορικοί»).

Δύο είναι τα γεγονότα του ’21 που τους καίνε και τους τσουρουφλίζουν: Η 25 Μαρτίου και το κρυφό σχολείο. Γιατί συνδέουν την Εκκλησία, οριστικά και αναπόσπαστα, με την ίδια την ελευθερία των Νεοελλήνων και με την ύπαρξη του Ελληνικού κράτους. Και είναι δυνατόν να λέμε πως το ελληνικό κράτος ήταν κατά τον απελευθερωτικό του αγώνα άρρηκτα συνδεδεμένο με την Εκκλησία; Και να γιορτάζει την εθνική του γιορτή την μέρα του ορθόδοξου χριστιανικού Ευαγγελισμού;;;; Φρίκη!!!!!! Τότε τι έκανε ο Διαφωτισμός και η Νεωτερικότητα; Αν είναι έτσι, χανόμαστε!!! Και άντε μετά να ξεκολλήσεις τους Έλληνες από την αγκαλιά του κλήρου και της ορθόδοξης πίστης!!! Γι’ αυτό χτυπάτε αλύπητα 25 Μαρτίου και κρυφό σχολείο. Βγάλτε τα μύθους –με κάθε θυσία. Με αναρίθμητα και αλόγιστα ψέματα!

Και αυτό κάνουν. Ψυχρά και ενσυνείδητα.

Γι’ αυτό και το καινούργιο βιβλίο της Γ΄ Γυμνασίου δεν παραλείπει να πληροφορήσει τους μαθητές πως η 25 Μαρτίου είναι θρύλος και πως καθιερώθηκε για πρώτη φορά το 1838, ενώ το βιβλίο του καθηγητή παραπέμπει τους καθηγητές στο σχετικό κείμενο της καθηγήτριας Κουλούρη, για περισσότερη και καλύτερη ενημέρωση!

Γιατί αυτό θέλανε και θέλουν να πετύχουν: Να ταυτίσουν την 25 Μαρτίου με την ιστορική παρεξήγηση της Αγίας Λαύρας, ώστε να βγάλουν τελικά ως θρύλο την ίδια την ημερομηνία της 25 Μαρτίου. Γιατί αυτή και μόνον αυτή είναι ο στόχος.

Για μια ακόμη φορά, πάντως, κρίμα...

Και το χειρότερο απ’ όλα, το πιο απελπιστικό, είναι πως όλοι αυτοί σιτίζονται, δύστυχε ελληνικέ λαέ, στο πρυτανείο...

[1] Β. Κρεμμυδάς, Από τo Σπυρiδωνα Τρικούπη στο Σήμερα. Εισαγωγικός Τόμος στην  Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως του Σπυρίδωνα Τρικούπη, Ιδρύμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, Αθήνα 2007, σ. 56.

[2] Σ. Τρικούπη, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. 1, εν Λονδίνω 1860², σ. 23· εν Αθήναις 1888³, σ. 19.

[3] Θ. Κολοκοτρώνη, Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής Φυλής από τα 1770 έως τα 1836, υπαγόρευσε Θεόδωρος Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνης, Αθήνησιν 1846, σσ. 47-48.

[4] Ν. Σπηλιάδου, Απομνημονεύματα, τ. 1, Αθήνησιν 1851, σ. 31.

[5] Ν. Κασομούλης, Ενθυμήματα Στρατιωτικά της Επαναστάσεως των Ελλήνων, τ.Α', Αθήναι 1939, σ. 134.

[6] Β. Κρεμμυδάς, όπ. Παρ., σ. 149.