Κατεβάστε το κείμενο αυτό σε μορφή pdf, εκτυπώστε το και δώστε το σε γνωστούς και φίλους στην Κύπρο.

· Μετά από την κατάθεση του «Σχεδίου Λύσης Ανάν» στις 11 Νοεμβρίου 2002,

 

· μετά από την «1^{η Τροποποίηση του Σχεδίου» στις 10 Δεκεμβρίου 2002,}

 

· μετά από την Πρόσκληση για Ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις 13 Δεκεμβρίου 2002,

 

· μετά από την «2η Τροποποίηση του Σχεδίου» στις 24 Φεβρουαρίου 2003,

 

· μετά από την Υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις 16 Απριλίου 2003,

 

· μετά από την δέσμευση για τη «Διαδικασία Φεβρουαρίου-Απριλίου 2004»,

 

· και εν όψει της ολοκλήρωσης της Ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαίου 2004.

 

Πρώτον, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αναγκαστεί να δεσμευτεί αναφορικά με τη διαδικασία Φεβρουαρίου-Απριλίου 2004», δηλαδή τη προσπάθεια για σύνταξη «Τελικού Σχεδίου Λύσης» με απ’ ευθείας Συνομιλίες μεταξύ Ε/Κ και Τ/Κ, που εάν αποτύχουν θα εμπλακούν η Ελλάδα και η Τουρκία, που και εάν αυτές αποτύχουν θα επέμβει τελεσίδικα ο Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών. Δηλαδή, κατά το τέλος Μαρτίου θα υπάρχει οπωσδήποτε «τελικό Σχέδιο Λύσης», που θα τεθεί σε χωριστά Δημοψηφίσματα από τους Ε/Κ και τους Τ/Κ κάποια στιγμή προ του τέλους Απριλίου.

· Η Ε/Κ πλευρά οφείλει να είναι συνεπής προς τη δέσμευση που έχει πάρει έναντι του ΟΗΕ. Όμως, οι πρόνοιες ενός «Τελικού Σχεδίου Λύσης» δεν θα πρέπει να εκμηδενίζουν τα πλεονεκτήματα της Ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά θα πρέπει να είναι σύμφωνες με τις Θεμελιώδεις Αρχές Δικαίου και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που πάνω τους βασίζεται η ύπαρξη της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

 

Δεύτερον, την 1η Μαίου 2004 το Κράτος της Κυπριακής Δημοκρατία θα ενταχθεί και τυπικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίαρχο επί ολόκληρου του Εδάφους της Κύπρου και ισότιμο με τα άλλα 24 Κράτη-μέλη της ΕΕ».

· Εάν το ένα ή και τα δύο Δημοψηφίσματα είναι αρνητικά και -συνεπώς- το Κυπριακό Θέμα δεν έχει επιλυθεί μέχρι την 1η Μαίου 2004, η Κυπριακή Δημοκρατία θα εφαρμόσει το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο επί εκείνου μόνο του μέρους του Εδάφους της επί του οποίου μπορεί να ασκήσει κυριαρχία.

 

· Δηλαδή, κατά την 1η Μαίου 2004 η Τουρκία θα συνεχίσει να κατέχει παράνομα όχι μόνο μέρος του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο πλέον θα επανενωθεί με το Κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας και με την Ευρωπαϊκή Ένωση όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.

 

· Τα πιο πάνω προβλέπονται από την Συνθήκη Προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία υπέγραψαν τα υπάρχοντα 15 και τα 10 υπό ένταξη Κράτη-μέλη, στις 16 Απριλίου 2003 στην Αθήνα.

 

 

Τρίτον, με σκοπό «την εξυγίανση του Σχεδίου Λύσης Ανάν», η Ε/Κ πλευρά υπέβαλε συγκεκριμένες αλλαγές, οι οποίες συμπλέουν με τη φιλοσοφία και το σκεπτικό του υπάρχοντος Σχεδίου». Οι αλλαγές που επιδιώκει η Ε/Κ πλευρά αφορούν:

I. Το Προεδρικό Συμβούλιο, αναφορικά με τον αριθμό των μελών και τη χρονική περίοδο της εκ περιτροπής προεδρίας.

 

II. Την Ασφάλεια από πλευράς Ελλάδας και Τουρκίας, αναφορικά με την έγκριση από πλευράς Τουρκικού Εθνικού Κοινοβουλίου πριν από τα δημοψηφίσματα.

 

III. Την Δικαιοσύνη, αναφορικά με τη δημιουργία πρωτόδικου δικαστηρίου.

 

IV. Τα Συντάγματα των συνιστώντων κρατών και του τρίτου κοινού κράτους, αναφορικά με τη συμβατότητα τους με το κοινοτικό κεκτημένο.

 

V. Την Οικονομία, αναφορικά με την αντοχή της ως προς το κόστος της Λύσης και την ισοσκέλεια των οικονομιών των τριών κρατών.

 

VI. Τους Εποίκους, αναφορικά με τον τελικό αριθμό τους και τα κριτήρια.

 

VII. Τις Περιουσίες, αναφορικά με τον τρόπο διευθέτησης των διαφόρων θεμάτων.

 

Οι προτεινόμενες αλλαγές δεν αφορούν την ουσία αλλά διαδικαστικά θέματα. Κατά συνέπεια, έστω και εάν υιοθετηθούν, θα πρόκειται για «επιδιορθώσεις» ενός κειμένου που στόχος του είναι η κατάργηση του Κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

3. Τα Χωριστά Δημοψηφίσματα

 

Με βάση τα πιο πάνω δεδομένα, τον Απρίλιο 2004 οι Ε/Κ και οι Τ/Κ θα κληθούν να αποφασίσουν τελεσίδικα -με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ- εάν αποδέχονται ή απορρίπτουν το «Τελικό Σχέδιο Λύσης Ανάν».

· Εάν το αποτέλεσμα του ενός ή και των δύο Δημοψηφισμάτων είναι «ΟΧΙ», θα ισχύσουν τα όσα προβλέπει η Συνθήκη Προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Δεύτερο και Τρίτο δεδομένο) και το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» θα θεωρηθεί ανύπαρκτο.

 

· Εάν το αποτέλεσμα και των δύο Δημοψηφισμάτων είναι «ΝΑΙ», η Κυπριακή Δημοκρατία θα παύσει να υπάρχει και θα αντικατασταθεί αμέσως από το «Νέο Κράτος» όπως προνοείται από το «Σχέδιο Λύσης Ανάν».

 

· Προτού αποφασίσουμε τί θα ψηφίσουμε, οφείλουμε πρώτα: Αφ’ ενός να κατανοήσουμε τί είναι το Νέο Κράτος και εάν είναι λειτουργικό και βιώσιμο, αφ’ ετέρου να διαπιστώσουμε εάν οι πρόνοιες του «Σχεδίου Λύσης Ανάν» είναι εναρμονισμένες με τις Θεμελιώδεις Αρχές Δικαίου και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

 

· Το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» καταργεί την Κυπριακή Δημοκρατία και δημιουργεί Νέο Κράτος, διότι:

 

I. Στο Σχέδιο δεν αναφέρεται καθόλου σε «Κυπριακή Δημοκρατία» ούτε και σε «Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία», αλλά σε «δύο συνιστώντα κράτη -Ε/Κ και Τ/Κ- και ένα κοινό κράτος», δηλαδή σε τρία νέα κράτη.

 

II. Το «Κοινό Κράτος» θα αποκτήσει άλλο όνομα, άλλη σημαία, άλλο ύμνο και εντελώς διαφορετική συνταγματική δομή.

 

III. Ο χαρακτηρισμός «Νέα Κατάσταση Πραγμάτων» (new State of Affairs), σε συνδυασμό με την δημιουργία δύο επί μέρους «Συνιστώντων Κρατών», καμιά σχέση ή ομοιότητα έχει με την υπάρχουσα Κυπριακή Δημοκρατία.

 

IV. Το «Κράτος της Κύπρου» δημιουργείται με «Συμφωνία Εγκαθίδρυσης» (Foundation Agreement), γεγονός που μόνο νέο κράτος μπορεί να αφορά.

 

V. Το «Σχέδιο Λύσης» προνοεί επαναβεβαίωση των Συνθηκών Εγγυήσεως και Συμμαχίας του 1960, δηλαδή θεωρεί ότι οι παρούσες συνθήκες δεν ισχύουν.

 

VI. Το επιχείρημα ότι «η Κύπρος διατηρεί την ιδιότητα του Μέλους του ΟΗΕ, χωρίς να απαιτείται νέα αίτηση» δεν πείθει, διότι:

 

i. «Η καταργηθείσα Κυπριακή Δημοκρατία θα κληροδοτήσει την ιδιότητα του Μέλους του ΟΗΕ προς το Νέο Κράτος της Κύπρου, με την συγκατάθεση του ΟΗΕ».

 

ii. Θα ήταν παράδοξο «να δημιουργηθεί Νέο Κράτος με βάση ένα Σχέδιο του Γ.Γ. του ΟΗΕ, αλλά το Νέο αυτό Κράτος να χάνει την ιδιότητα του Μέλους του ΟΗΕ και να χρειάζεται νέα αίτηση !

 

· Βάσει της Συνθήκης Προσχώρησης στην ΕΕ «το Κράτος που εντάσσεται στην ΕΕ είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά η ΕΕ είναι έτοιμη να συμβιβάσει (accommodate) τους όρους μιας διευθέτησης σύμφωνα με τις Αρχές πάνω στις οποίες η ΕΕ έχει εγκαθιδρυθεί».

 

ή Συνεπώς, η Λύση του Κυπριακού Θέματος δεν θα πρέπει να επιφέρει αλλαγές στη Κυπριακή Δημοκρατία, σε βαθμό που «να παραβιάζονται οι Θεμελιώδεις Αρχές πάνω στις οποίες έχει εγκαθιδρυθεί η ΕΕ».

 

ή Ενώ -δηλαδή- η βασική δομή της Κυπριακής Δημοκρατίας οφείλει να διατηρηθεί, το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» την καταργεί.

 

 

Το Σχέδιο προνοεί ότι «η Κύπρος έχει μία Κυριαρχία» και ταυτόχρονα ορίζει ότι «η ενάσκηση των εξουσιών των Συστατικών Κρατών ασκείται κυριαρχικά». Δηλαδή καθιερώνονται τρεις Κυριαρχίες, μία Εξωτερική και δύο Εσωτερικές.

· Η πρόνοια είναι πολύ επικίνδυνη, καθόσον στη περίπτωση μελλοντικής απόσχισης ενός από τα «Συνιστώντα Κράτη», αυτό ήδη θα διαθέτει ένα προαπαιτούμενο (που τώρα δεν το διαθέτει) για να ανακηρυχθεί σε «Αυτόνομο Κράτος»: Την Κυριαρχία.

 

 

Το Σχέδιο προνοεί «μίαν Ιθαγένεια» και ταυτόχρονα υποχρεώνει τον κάθε Πολίτη «σε κατάσταση ιθαγένειας» (citizenship status) του ενός από τα δύο Συνιστώντα Κράτη. Δηλαδή καθιερώνονται δύο Ιθαγένειες για τον κάθε Κύπριο Πολίτη, μία παρεχόμενη από το «Κοινό Κράτος» και μία από το κάθε «Συνιστόν Κράτος».

· Εξ ίσου επικίνδυνη πρόνοια, καθόσον στη περίπτωση μελλοντικής απόσχισης ενός από τα «Συνιστώντα Κράτη», αυτό ήδη θα διαθέτει και το δεύτερο προαπαιτούμενο (που τώρα δεν το διαθέτει) για να ανακηρυχθεί σε «Αυτόνομο Κράτος»: Την Ιθαγένεια.

 

· Δηλαδή, εάν ποτέ ένα από τα Συστατικά Κράτη αποσχισθεί, το μόνο που θα χρειάζεται για να ανακηρυχθεί σε «Αυτόνομο Κράτος» και να αρχίσει να απαιτεί «Αναγνώριση», θα είναι ένα μόνο ακόμα προαπαιτούμενο: Η Χάραξη Συνόρων, πράγμα που θα είναι εύκολο.

 

· Το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» θέτει απερίφραστα τις βάσεις δύο Κρατών.

 

 

Αυτές προβλέπονται να είναι οι ακόλουθες:

I. Εξωτερικές σχέσεις, περιλαμβανομένων συνάψεων Διεθνών Συνθηκών και Αμυντικής Πολιτικής, σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Κύπρου και τις σχετικές διευθετήσεις σε σχέση με το θέμα της ασφάλειας.

 

II. Αρμοδιότητες Κεντρικής Τράπεζας.

 

III. Οικονομία του Κοινού Κράτους.

 

IV. Μετεωρολογία, Πολιτική Αεροπορία, Διεθνής Ναυσιπλοία, Υφαλοκρηπίδα και Αιγιαλίτιδα Ζώνη της Κύπρου.

 

V. Επικοινωνίες.

 

VI. Κυπριακή ιθαγένεια και μετανάστευση.

 

VII. Καταπολέμηση τρομοκρατίας, εμπορίου ναρκωτικών, ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και οργανωμένου εγκλήματος.

 

VIII. Χάρη και αμνηστία.

 

IX. Πνευματική ιδιοκτησία και μέτρα και σταθμά,

 

X. Αρχαιότητες.

 

 

· Το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» προσπαθεί να εξεύρει και αναθέσει εξουσίες σε ένα ουσιαστικά υποβαθμισμένο Κοινό Κράτος, που είναι πλήρως αδύναμο γιατί έχει εκχωρήσει όλες τις ουσιαστικές εξουσίες στα «Συνιστώντα Κράτη».

 

· Η αναφορά σε «Αμυντική Πολιτική» είναι θεωρητική, καθόσον η ʼμυνα και η Ασφάλεια εκμηδενίζονται βάσει άλλων προνοιών του Σχεδίου.

 

· Η Συνθήκη Προσχώρησης έχει εντάξει στην Ευρωπαϊκή Ένωση την ενιαία Κυπριακή Δημοκρατία και όχι εκείνο που το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» δημιουργεί, δηλαδή «δύο αυτοδύναμα κράτη με ένα χαλαρότατο Κοινό Κράτος μεταξύ τους».

 

 

Αυτή θα ασκείται από «την ΄Ανω και την Κάτω Βουλή», ως ακολούθως:

I. Στην ʼνω Βουλή τα δύο «Συνιστώντα Κράτη» θα εκπροσωπούνται από 24 Γερουσιαστές το καθένα.

 

II. Η «Κάτω Βουλή» θα έχει επίσης 48 έδρες, που θα κατανέμονται με αναλογία πληθυσμού, αλλά ουδέποτε ένα Συνιστόν Κράτος θα αντιπροσωπεύεται από Βουλευτές λιγότερους του 1/3.

 

III. Οι εκλογές για ΄Ανω και Κάτω Βουλή θα γίνονται με το αναλογικό εκλογικό σύστημα.

 

IV. Οι Πρόεδροι της ΄Ανω και Κάτω Βουλής δεν μπορούν να προέρχονται από το ίδιο Συνιστόν Κράτος.

 

V. Όλα τα Νομοθετήματα χρειάζονται την πλειοψηφία και των δύο Βουλών.

 

· Ο δήθεν σεβασμός προς την πληθυσμιακή πλειοψηφία στη Κάτω Βουλή είναι ανύπαρκτος, καθόσον το Σχέδιο καθιερώνει Δικαίωμα Αρνησικυρίας της Μειοψηφίας για κάθε Νομοθέτημα.

 

· Η ενάσκηση της Νομοθετικής Εξουσίας είναι δυσκίνητη, αντιοικονομική και αναποτελεσματική.

 

 

I. Υιοθετείται το Ελβετικό σύστημα διακυβερνήσεως, αλλά με ολιγότερο αριθμό Υπουργών.

 

II. Η Εκτελεστική Εξουσία καθώς και το αξίωμα του Αρχηγού της Πολιτείας παρέχεται σε Προεδρικό Συμβούλιο (Presidential Council), αποτελούμενο από 6 μέλη, 4 από τα οποία θα προέρχονται από το ένα Συνιστόν Κράτος και 2 από το άλλο.

III. Ο Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου δεν μπορούν να προέρχονται από το ίδιο Συνιστόν Κράτος.

 

IV. To αξίωμα του Προέδρου και Αντιπροέδρου του Συμβουλίου θα είναι εκ περιτροπής, ανά δεκάμηνο μεταξύ των Μελών του Συμβουλίου.

 

V. Τα Μέλη του Συμβουλίου θα είναι μεταξύ τους ίσα.

 

VI. Οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με ομοψηφία. Εάν τούτο δεν είναι δυνατό, θα λαμβάνονται με πλειοψηφία, η οποία όμως πρέπει να εμπεριέχει τουλάχιστο μία ψήφο από κάθε Συστατικό Κράτος.

 

 

 

 

 

· Η αναφορά στο «Ελβετικό Σύστημα» είναι παραπλανητική, καθόσον εφαρμόζεται μόνο για την Εκτελεστική Εξουσία του «Κοινού Κράτους». Τα «Συνιστώντα Κράτη» καμιά σχέση ή ομοιότητα έχουν με τα Ελβετικά Καντόνια.

· Υιοθετείται η «εκ Περιτροπής Προεδρεία» και καθιερώνεται «Δικαίωμα Αρνησικυρίας της Μειοψηφίας» σε κάθε έκφραση της Εκτελεστικής Εξουσίας.

 

 

I. Θα αποτελείται από εννέα Δικαστές, τρεις από το κάθε Συνιστόν Κράτος και τρεις μη Κυπρίους.

 

II. Το Ανώτατο Δικαστήριο θα λειτουργεί και ως μηχανισμός επίλυσης διαφορών.

 

III. Οι τρεις ξένοι δικαστές θα έχουν μία ψήφο.

 

· Σε περίπτωση ισοψηφίας μεταξύ Ε/Κ και Τ/Κ Δικαστών, την απόφαση θα την δίνει η μία ψήφος των 3 Ξένων Δικαστών. Τούτο αποτελεί προσβολή κατά της διεθνούς αξιοπρέπειας και της οντότητας του Κράτους.

 

· Η προέλευση των τριών ξένων Δικαστών αποτελεί αφ’ εαυτής σοβαρό θέμα, που αφορά την αξιοπιστία και αντικειμενικότητα στη λήψη των Αποφάσεων.

 

· Η Δικαστική Εξουσία καθίσταται δυσκίνητη, μή λειτουργική και αναξιόπιστη.

 

Γενικά σχόλια επί των Εξουσιώνι:

· Οι πρόνοιες αναφορικά με όλες τις Εξουσίες του «Νέου Κράτους» (Εκτελεστική, Νομοθετική και Δικαστική) είναι αντίθετες προς κάθε δημοκρατική αρχή.

 

· Με τον εκφυλισμό και διαμοιρασμό των Εξουσιών μεταξύ των δύο «Κρατών», αναγνωρίζεται επίσημα η ύπαρξη «δύο Νέων Κρατικών Οντοτήτων».

 

· Το οικονομικό κόστος για την εγκαθίδρυση και συντήρηση των Εξουσιών υποθηκεύει ολόκληρη την Κυπριακή Οικονομία στο διηνεκές.

 

· Η Υπόσταση και η Οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ισότιμου Κράτους-Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξαφανίζεται.

 

 

Είναι οι διατάξεις που θα εφαρμοσθούν αμέσως μετά από την τυχόν επικύρωση της λύσης από τα δύο χωριστά δημοψηφίσματα. Οι βασικότερες είναι:

· Σε 40 μέρες από την εφαρμογή της Λύσης θα γίνουν οι εκλογές στο κάθε «Συστατικό Κράτος» για εκλογή των Μελών των νομοθετικών σωμάτων και των άλλων αξιωματούχων, οι οποίοι προβλέπονται από το κάθε Σύνταγμα.

· Η κάθε Bουλή θα επιλέξει 24 Μέλη της για το Προσωρινό Κοινοβούλιο του «Κοινού Κράτους», μέχρι που να εκλεγούν η ʼνω και η Κάτω Βουλές μέσα σε 10 μήνες από την εφαρμογή της «Συμφωνίας Εγκαθίδρυσης».

 

· Θα υπάρχει «Συμπροεδρεία των Ηγετών των Ε/Κ και Τ/Κ που θα έχουν υπογράψει την Λύση».

 

· Η πρωτοκαθεδρία μεταξύ των «Συμπροέδρων» θα εναλλάσσεται ανά μήνα.

 

· Οι «Συμπρόεδροι» θα ασκούν την Εκτελεστική Εξουσία του «Κοινού Κράτους» μαζί. Θα καθορίσουν τους έξι Κύπριους πολίτες που θα αναλάβουν ως Υπουργοί, οι οποίοι θα εγκριθούν από το Κοινοβούλιο με απλή πλειοψηφία και θα ασκούν όσες εξουσίες τους ανατεθούν.

 

· Μέσα σε ένα χρόνο από την εφαρμογή της «Συμφωνίας Εγκαθίδρυσης» θα εκλεγεί το πρώτο (κανονικό) Υπουργικό Συμβούλιο από τη Νομοθετική Εξουσία, οπότε η Εκτελεστική Εξουσία θα περιέλθει στο (κανονικό) Υπουργικό Συμβούλιο. Όμως, ο Αρχηγός του Κράτους θα εξακολουθεί να είναι «οι Συμπρόεδροι» για μέχρι 36 μήνες.

 

· Οι πρόνοιες για «έναρξη του Νέου Κράτους» είναι διεθνώς πρωτοφανείς και μή εφαρμόσιμες

 

· Εάν γίνουν αποδεκτές από την Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ένταξη γίνει την 1η Μαίου 2004, αντί να ενταχθεί το Κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα ενταχθεί μιά εκτρωματική Πολιτεία με ανύπαρκτη υπόσταση και αξιοπρέπεια.

 

 

Πολίτες της Κύπρου θα είναι:

I. Όσοι απέκτησαν την Κυπριακή ιθαγένεια το 1960 και οι απόγονοι τους.

 

II. Όσοι έχουν συμπληρώσει την ηλικία των 18 ετών, έχουν γεννηθεί στην Κύπρο και έχουν την μόνιμη διαμονή τους στην Κύπρο για περίοδο επτά ετών.

 

III. Όσοι έχουν νυμφευθεί πολίτη της Δημοκρατίας και έχουν την μόνιμη διαμονή τους στην Κύπρο για περίοδο τουλάχιστο δύο ετών.

 

IV. Ανήλικα τέκνα οποιουδήποτε ανήκει στις πιο πάνω κατηγορίες και διαμένουν μόνιμα στην Κύπρο.

 

V. Όσοι θα κατονομάζονται σε Κατάλογο, που θα συμφωνήσουν τα μέρη.

 

· Καθορίζεται ότι θα παραμείνουν 45,000 Έποικοι. Όμως:

 

ή Ήδη οι πιο πάνω πρόνοιες II-V δίδουν Κυπριακή ιθαγένεια σε ακαθόριστο αριθμό Εποίκων.

ή Επιπλέον, η πρόνοια του ΄Αρθρου 5 του Προσαρτήματος 4 του Σχεδίου νομιμοποιεί την παραμονή όλων των Εποίκων, αρκεί να παραμείνουν στο Τ/Κ «Συστατικό Κράτος» (λ.χ. κατόπιν άδειας εργασίας) για 7 χρόνια μετά από την εφαρμογή της «Συμφωνίας Εγκαθίδρυσης».

 

ή Πέραν τούτων, υπάρχει και το ενδεχόμενο άμεσης νομιμοποίησης όλων των Εποίκων, με βάση άλλες πρόνοιες του Σχεδίου «περί αναγνώρισης διοικητικών πράξεων που είχαν προηγηθεί της Λύσης».

 

· Το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» νομιμοποιεί το Διεθνές Έγκλημα του Εποικισμού, παραβλέποντας εντελώς ότι «ανάμεσα στους Εποίκους περιλαμβάνονται Εγκληματίες Πολέμου και Εγκληματίες Κοινού Ποινικού Δικαίου, οι οποίοι εγκλημάτησαν κατ΄ επανάληψη και κατ΄ εξακολούθηση κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας και του συνόλου του Κυπριακού Λαού».

 

· Όλα τα ανωτέρω παραβιάζουν κατάφορα τις Αρχές Εγκαθίδρυσης της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

 

· Αυτές βασικά ρυθμίζονται με το ʼρθρο 17 του «Σχεδίου Συντάγματος του Νέου Κράτους», η μελέτη του οποίου οδηγεί στο αβίαστο συμπέρασμα ότι: Σε πλήρη αντίθεση με την σαφή οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι «η ευρωπαϊκή έκφραση της Κυπριακής Δημοκρατίας θα πρέπει να είναι μία και ενιαία», αλλά και ότι «η ΕΕ θα συμβιβάσει τους όρους μιας διευθέτησης στη Συνθήκη Προσχώρησης σύμφωνα με τις Αρχές πάνω στις οποίες η ΕΕ έχει εγκαθιδρυθεί», το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» επισημοποιεί την απ΄ευθείας σχέση με την ΕΕ, τόσο του «Κοινού Κράτους» όσο και των δύο «Συνιστώντων Κρατών».

 

 

4.11.1. Το κάθε «Συνιστόν Κράτος» δικαιούται να περιορίσει το δικαίωμα εγκατάστασης Κυπρίων Πολιτών που δεν έχουν την δική του «κατάσταση ιθαγένειας», εάν ο αριθμός τους έχει φθάσει το 33% του συνολικού πληθυσμού συγκεκριμένης πόλεως ή χωριού.

 

· Τούτο αποτελεί σαφή έκφραση Κυριαρχίας και καθιερώνει «την αρχή της Πληθυσμιακής Πλειοψηφίας».

 

 

4.11.2. Προβλέπονται «Μεταβατικές Διατάξεις», που προνοούν ότι μπορούν να επιβληθούν προσωρινοί περιορισμοί στο δικαίωμα εγκατάστασης μέχρι και 20 χρόνια, σε Κύπριους Πολίτες που δεν έχουν «την κατάσταση ιθαγένειας του Συνιστώντος Κράτους που επιβάλλει τον περιορισμό». Ο περιορισμός εφαρμόζεται όταν ο αριθμός αυτών των Πολιτών σε μιά Πόλη ή ένα Χωριό «φθάσει στο 1% για τον Πρώτο Χρόνο μετά την εφαρμογή της Συμφωνίας Εγκαθίδρυσης» και θα αυξάνεται ανά 3% κάθε Τρία Χρόνια, μέχρι που να φθάσει το 20%. Επιπλέον, το Τ/Κ Συστατικό Κράτος θα δικαιούται να στερήσει το δικαίωμα της εγκατάστασης σε E/Κ πρόσφυγες που θα επιστρέψουν, καθόσον «για να έχουν πολιτικά δικαιώματα, θα πρέπει να αλλάξουν την εσωτερική ιθαγένεια τους ως Ε/Κ και να γίνουν Τ/Κ».

· Η τελευταία πρόνοια νομιμοποιεί τον εκτουρκισμό του ελληνικού στοιχείου της Κύπρου.

 

· Με βάση όλα τα πιο πάνω, από το σύνολο των 230-280 χιλιάδων Ε/Κ Προσφύγων (ο αριθμός εξαρτάται από την κατάληξη του θέματος «εάν οι γεννηθέντες από Μητέρα-πρόσφυγα είναι ή όχι Πρόσφυγες), επιστρέφουν στο μεν «Ε/Κ Συστατικό Κράτος» περίπου 80 χιλιάδες (νοουμένου ότι θα λυθεί το «στεγαστικό θέμα» των Τ/Κ και Εποίκων που κατοικούν στις περιουσίες όσων θα επιστρέψουν), στο δε «Τ/Κ Συστατικό Κράτος - 28.5% του Εδάφους» επιστρέφουν 2 (δύο) χιλιάδες Ε/Κ Πρόσφυγες (1% επί των 200 χιλιάδων Τ/Κ και Εποίκων που ζουν εκεί). Λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι υπάρχουν Τόποι με πληθυσμό 150 κατοίκων -όπου αναλογεί επιστροφή 1.5 Πρόσφυγα- και άλλα παρόμοια φαινόμενα, καθώς επίσης ότι κατά προτεραιότητα θα επιστρέψουν οι μεγάλες ηλικίες (και όχι οικογένειες), ο αριθμός των 2 χιλιάδων θα εκμηδενιστεί.

 

· Παράλληλα, στο «Ε/Κ Συστατικό Κράτος» θα επιστρέψουν 7 χιλιάδες Τ/Κ (1% επί των 700 χιλιάδων Ε/Κ που ζουν εκεί), αριθμός που θα φθάσει τις 50 χιλιάδες σε περίοδο 6 ετών.

 

· Τα ανωτέρω σημαίνουν ότι:

 

ή Το σύνολο των Τ/Κ επιστρέφει στις υπό Ε/Κ Διοίκηση Περιουσίες του, άρα όσοι θα παραμείνουν στις Ε/Κ περιουσίες του «Τ/Κ Συστατικού Κράτους» θα είναι σχεδόν όλοι Έποικοι, χάριν των οποίων είναι πρόδηλο ότι έγιναν και οι συγκεκριμένες πρόνοιες.

 

ή Συνδυάζοντας τις ποσοστώσεις και τη μακροχρόνια ρύθμιση με την φυσική θνησιμότητα των Προσφύγων, είναι σαφές ότι σε 15-20 χρόνια θα επέλθει πλήρης, μόνιμη και νόμιμη τουρκοποίηση του «Τ/Κ Συστατικού Κράτους», με συντριπτική πλειοψηφία πληθυσμού «τους Εποίκους και τους απογόνους τους.

 

· Δεν νοείται «Λύση» που να μην κατοχυρώνει όλα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα για ολόκληρο τον Νόμιμο Πληθυσμό της Κυπριακής Δημοκρατίας, γι’ αυτό και ο Προσφυγικός Κόσμος δεν θα πρέπει να παρασυρθεί από «ύποπτες υποσχέσεις και χρηματικές αποζημιώσεις» και να ενδώσει, γιατί εάν επιτραπεί ένας ακόμα Διχασμός σε «Πρόσφυγες που θα έχουν το Δικαίωμα Επιστροφής και σε Πρόσφυγες που δεν θα το έχουν», η ολοκλήρωση της Τουρκοποίησης θα είναι θέμα λίγων χρόνων.

 

 

· Οι πρόνοιες αναφορικά με τις Περιουσίες & Αποζημιώσεις:

 

ή Είναι πολύπλοκες, δυσλειτουργικές και κοστοβόρες,

 

ή εξισώνουν τους Πρόσφυγες με τον Εισβολέα καοι τους Εποίκους,

 

ή συνεπάγονται 10ετίες διαδικασιών με άγνωστα ουσιαστικά αποτελέσματα,

 

ή και έχουν συνταχθεί με στόχο την εξουθένωση και τον χρονικό αφανισμό των νομίμων δικαιούχων.

 

· Η λεπτομερής μελέτη του θέματος αποτελεί «χάσιμο χρόνου», καθόσον ολόκληρο το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» είναι μή λειτουργήσιμο.

 

 

Το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» προνοεί Χάρτη, που αποδίδει στο «Τ/Κ Συνιστόν Κράτος» 28.5% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

· Με βάση τις πραγματικές αναλογίες πληθυσμού Ε/Κ και Τ/Κ, τα ποσοστά και οι φυσικοί πόροι κατανέμονται καταφανώς δυσανάλογα.

 

· Το σοβαρότερο και επικίνδυνο είναι το γεγονός ότι: Τα αναγνωρισμένα πλέον Σύνορα του «Τ/Κ Συνιστώντος Κράτους» θα μπορούν εύκολα να γίνουν επίσημα Κρατικά Σύνορα ενός αποσχισμένου Κράτους, όποτε η Τουρκία το επιθυμήσει. Είναι για διευκόλυνση αυτής της υστεροβουλίας, που η Τουρκία επιμένει για «ευθυγράμμιση των Συνόρων μεταξύ των Συνιστώντων Κρατών».

 

 

4.14.1. Επαναβεβαιώνονται οι Συνθήκες Εγγυήσεως και Συμμαχίας του 1960, οι οποίες τροποποιούνται με τρόπο που:

 

ή Η Συνθήκη Εγγυήσεως του 1960 να καλύπτει την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα, την ασφάλεια και τη συνταγματική τάξη τόσο της Κύπρου όσο και των «Συνιστώντων Κρατών».

 

ή Η Συνθήκη Συμμαχίας του 1960 να λειτουργήσει βάσει της «Νέας Τάξης Πραγμάτων». Δεν θα υπάρχει τριμερές στρατηγείο, το Ελληνικό και Τουρκικό απόσπασμα θα έχει την ίδια αριθμητική δύναμη (6,000 άνδρες) καθώς και τον ίδιο οπλισμό.

 

4.14.2. Προβλέπεται η διάλυση των Ε/Κ και Τ/Κ στρατιωτικών δυνάμεων.

 

4.14.3. Προβλέπεται η διατήρηση Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών, η οποία θα παραμείνει νοουμένου ότι «η Κυβέρνηση του Κοινού Κράτους, με την συγκατάθεση και των δύο Συνιστώντων Κρατών δεν θα αποφασίσει διαφορετικά».

 

4.14.4. Η Ειρηνευτική Δύναμη θα μπορεί να ενεργεί ελεύθερα σε ολόκληρη την επικράτεια της Κύπρου με την εντολή όπως «στο μέτρο των δυνατοτήτων της να εξασφαλίζει την εφαρμογή της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης και να συντελεί στη διατήρηση ασφαλούς περιβάλλοντος...» («to monitor the implementation of the Foundation Agreement and use its best efforts to promote compliance with it and contribute to the maintenance of the secure environment.....»).

 

· Είναι προφανές ότι:

 

ή Η δυνατότητα για Μονομερή Επέμβαση της Τουρκίας σε οποιοδήποτε σημείο της Κύπρου,

 

ή η παραμονή ίσου αριθμού ελληνικών και τουρκικών στρατευμάτων, με δεδομένο το πλεονέκτημα της απόστασης προς όφελος της Τουρκίας,

 

ή η διάλυση της Εθνικής Φρουράς και η απώλεια της αποτρεπτικής αμυντικής δυνατότητας,

 

ή και η σαφής αδυναμία της Ειρηνευτικής Δύναμης για ουσιαστική παρέμβαση σε περίπτωση πραγματικής απειλής,

 

εκμηδενίζουν την Ασφάλεια για το «Ε/Κ Συστατικό Κράτος», καταργώντας ταυτόχρονα και τον κύριο λόγο Ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

· Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα νομιμοποιήσει ως Ευρωπαϊκό Δίκαιο το Μονομερές Δικαίωμα Επέμβασης της Τουρκίας, αλλοιώνοντας έτσι επίσημα και σε βάρος μόνο της Κύπρου το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο.

 

· Επίσημα πλεόν, η Ασφάλεια της Κύπρου θα είναι στο έλεος της Τουρκίας και των Εποίκων, με την Ευρωπαϊκή Ένωση εντελώς ανήμπορη να επέμβει.

 

4.15. Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Με το ʼρθρο 4 της «Συμφωνίας Εγκαθίδρυσης» και με το ʼρθρο 9 του «Σχεδίου Συντάγματος» το «σχέδιο Λύσης Ανάν» καθορίζει ότι «Τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες προστατεύονται υπό την επιφύλαξη των άλλων ρητών διατάξεων της Συμφωνίας Εγκαθίδρυσης και του Συντάγματος».

· Δηλαδή, οι Θεμελιώδεις Αρχές περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκμηδενίζονται, καθόσον υπερισχύουν οι ειδικές αναφορές της «Συμφωνίας Εγκαθίδρυσης» και του «Συντάγματος» οι οποίες πλήττουν καίρια τα δικαιώματα των Ε/Κ για Επιστροφή, ελεύθερη Εγκατάσταση, απόλαυση της Περιουσίας κλπ.

 

I. Δεν θα επιστρέψει κανένας για 6 χρόνια, με εξαίρεση Πρόσφυγες άνω των 65 ετών, οι οποίοι θα δικαιούνται να αρχίσουν την διαδικασία επιστροφής σε 2 χρόνια.

 

II. Μετά τα 6 χρόνια, θα αρχίσει να επιστρέφει το 21% των Προσφύγων, ως ακολούθως:

 

i. Από τον 6ο έως τον 10ο χρόνο θα επιστρέψει το 7%,

 

ii. από τον 11ο έως τον 14ο χρόνο επιστρέψει άλλο 7%, και

 

iii. από τον 15ο έως τον 21ο χρόνο επιστρέφει το τελευταίο 7%.

 

III. Το δικαίωμα απόκτησης κατοικίας θα είναι κατά μέγιστο όριο 20%, ανά πόλη και χωριό.

 

IV. Όλοι οι περιορισμοί στο Δικαίωμα Επιστροφής και Απόκτησης Περιουσίας, οι οποίοι εισάγονται στο πλαίσιο της Λύσης κατ’ εξαίρεση του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου, αίρονται οριστικά με την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

· Οι συγκεκριμένοι περιορισμοί του «Σχεδίου Λύσης Ανάν» επιφέρουν το τελειωτικό κτύπημα κατά των στοιχειωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εξαπατώντας και την Ευρωπαϊκή Ένωση για να τους αποδεχθεί με την πρόνοια «για την δήθεν άρση τους».

 

 

Η Αγγλία επιστρέφει το 50% του εδάφους των Βάσεων, που θα κατανεμηθεί κατά 90% στο «Ε/Κ Συνιστόν Κράτος» και κατά 10% στο «Τ/Κ Συνιστόν Κράτος».

I. Το «Σχέδιο Λύσης Ανάν» θα εγκλωβίσει ολόκληρη την Κύπρο και το σύνολο του Κυπριακού Λαού στη «Νόμιμη Επικυριαρχία της Τουρκίας», εκτός εάν το Δημοψήφισμα δηλώσει ΟΧΙ..

 

II. Διαρκής στόχος του «Σχεδίου Λύσης Ανάν» ήταν «η Υπογραφή Λύσης πριν από την Ένταξη στην ΕΕ», στόχος που θα εξουδετερωθεί την 1η Μαίου 2004 εάν το Δημοψήφισμα δηλώσει ΟΧΙ.

 

III. Οι συνεχιζόμενες εξωτερικές και εσωτερικές πιέσεις «για Λύση με βάση το Σχέδιο Ανάν» θα τερματιστούν, εάν το Δημοψήφισμα δηλώσει ΟΧΙ και η Κυπριακή Δημοκρατία γίνει την 1η Μαίου 2004 πλήρης και ισότιμος Εταίρος των υπολοίπων 24 Κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

IV. Εάν το Δημοψήφισμα δηλώσει ΟΧΙ, η ευρωπαϊκή πλέον Κυπριακή Δημοκρατία θα μπορέσει να υποβάλει μια υγιή Πρόταση Λύσης για το Κυπριακό Θέμα, βασισμένη επί των Θεμελιωδών Αρχών που διέπουν την ύπαρξη και λειτουργία της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

V. Εάν το Δημοψήφισμα δηλώσει ΟΧΙ και μέχρι την ορθή επίλυση του Κυπριακού Θέματος, η Κυπριακή Δημοκρατία θα μπορεί:

 

i. Να διατηρεί ανέπαφη την διεθνώς αναγνωρισμένη οντότητα της Κυπριακής Πολιτείας.

 

ii. Να ανταποκρίνεται προς τις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις, ενισχύοντας την ευρωπαϊκή της παρουσία και επιβεβαιώνοντας την αξιοπρεπή συμμετοχή της ως «ίσο και ισότιμο Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

 

iii. Να ενισχύει το φρόνημα και την πίστη ολόκληρου του Κυπριακού Λαού, με συνεχή και πλήρη διαφώτιση ως προς «την σκοπιμότητα μιας Ορθής Λύσης και την πορεία για την επίτευξη της».

 

iv. Να φροντίζει διαρκώς για μια υγιή ευρωπαϊκή πορεία, που να εγγυάται την μακροπρόθεσμη πρόοδο και ευημερία ολόκληρου του Κυπριακού Λαού».

 

 

Πάνος Ιωαννίδης (Νομικός-Βιομήχανος)

Πρόσφυγας από την Αμμόχωστο

Κύπρος, Φεβρουάριος 2004