\"Ὑπόθεση Σόρος\" καὶ διεθνικά-διεθνοαναρχικὰ φαινόμενα
Περὶ τοῦ «συστήματος Σόρος»
Γενικὴ εἰσαγωγὴ

Παναγιώτης Ἥφαιστος
Καθηγητής, Διεθνεῖς Σχέσεις - Στρατηγικὲς Σπουδές,
Ἕδρα Jean Monnet Εὐρωπαϊκὴ Πολιτικὴ Ὁλοκλήρωση,
Τμῆμα Διεθνῶν καὶ Εὐρωπαϊκῶν Σπουδῶν,
Πάντειο Πανεπιστήμιο

Ἀντίβαρο, Μάιος 2006

Ἡ παροῦσα σελίδα ἀφορᾶ τὸ \"σύστημα Σόρος\" ἢ ὁποιοδήποτε συναφὲς μὲ αὐτὸ φαινόμενο. Κτίζει πάνω σὲ στοιχεῖα ποὺ φωτίζονται ὁλοένα καὶ περισσότερο μέσα ἀπὸ δηλώσεις, ἀποκαλύψεις, βιβλία, ἔρευνα στὸ διαδίκτυο καὶ ἔγκυρες δημοσιεύσεις στὸν τύπο ἢ στὸ διαδίκτυο.

Τὰ κείμενα ποὺ ἀκολουθοῦν ἀποτελοῦν καταγεγραμμένες σκέψεις ποὺ ἐντάσσονται σὲ μία εὐρύτερη μελέτη καὶ διαρκῆ συγγραφὴ ποὺ ὁδεύει πρὸς πολλὲς αὐτόνομες μονογραφίες καὶ ἄλλες δημοσιεύσεις στὴν ἑλληνικὴ καὶ ἀγγλικὴ γλώσσα ἐπὶ ζητημάτων ποὺ ἀφοροῦν, μεταξὺ ἄλλων, τὸν ρόλο τοῦ ἔθνους-κράτους καὶ τῶν διεθνῶν θεσμῶν τὴν ὕστερη ἐποχή, τὴν ἠθικὴ κρίση περὶ τὴν ἐξωτερικὴ πολιτική, τὸν ρόλο τῶν διεθνικῶν ΜΚΟ στὴν Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ εὐρύτερα καὶ τὴν πολλαπλῶν ἐπιπέδων περιπτωσιολογικῆ μελέτη τοῦ σχεδίου Ἀναν σὲ ἀναφορὰ μὲ τὸ ἑλληνικὸ πολιτικὸ σύστημα, τοὺς ἀκαδημαϊκοὺς καὶ τὸν ρόλο τῶν διεθνῶν θεσμῶν.

Οἱ ἀναλύσεις ποὺ περιέχει ἡ παροῦσα σελίδα γιὰ τὰ \"συστήματα Σόρος\" δὲν προσωποποιοῦνται, κάτ\' ἀνάγκη, σὲ ἀναφορὰ μὲ τὸν γνωστὸ διεθνικὸ καὶ ἀντιφατικὸ μεγαλομανὴ κερδοσκόπο. Ὢς διεθνικοὶ δρῶντες τόσο ὁ ἴδιος ὅσο καὶ οἱ ὀργανισμοὶ ποὺ ἄμεσα ἢ ἔμμεσα σχετίζονται μαζί του ἀποκτοῦν ἐνδιαφέρον ἐπειδὴ μία σειρὰ ἀπὸ φορεῖς, φαινόμενα καὶ συμβάντα ἀφοροῦν ζωτικὰ τὴν ἀνάλυση τῶν διεθνῶν σχέσεων. Ἐνδιαφέρουν, ἐπίσης, οἱ εὐρύτερες κοινωνικοπολιτικὲς καὶ διπλωματικὲς προεκτάσεις, ἰδιαίτερα ὅσον ἀφορᾶ τὴν λαϊκὴ κυριαρχία, τὸν ρόλο τῶν διεθνῶν θεσμῶν καὶ τὴν σταθερότητα τῶν διακρατικῶν σχέσεων. Γιὰ νὰ τὸ θέσουμε ἐπακριβῶς, ἐνῶ οἱ ἀνθρώπινες σχέσεις στὸ διεθνὲς σύστημα ρυθμίζονται ἀπὸ τοὺς ὀντολογικὰ θεμελιωμένους θεσμοὺς τοῦ ἔθνους-κράτους καὶ τῶν συμπαρομαρτούντων διεθνῶν θεσμῶν, τὰ διεθνικὰ φαινόμενα σ\' ὅλες τὶς ἐκδηλώσεις τοὺς ἐπηρεάζουν τὶς διεθνεῖς σχέσεις μὲ ἕνα ρευστό, δυνητικὰ ἀνορθολογικὸ καὶ συχνότατα ἀποσταθεροποιητικὸ τρόπο. Τόσο στὶς θετικὲς ἐκδηλώσεις τοὺς ὄπως γιὰ παράδειγμα τὶς ὀργανώσεις προστασίας τοῦ περιβάλλοντος ὅσο καὶ στὶς ἀδιαμφισβήτητα ἐγκληματικές του ἐκδηλώσεις ὄπως γιὰ παράδειγμα ἡ τρομοκρατία, τὰ διεθνικὰ φαινόμενα ἀναμφίβολα ὀφείλονται στὰ ἐλλείμματα ἐνδοκρατικὴς καὶ διακρατικῆς διακυβέρνησης.

Εὔλογα, τὸ ἐνδιαφέρον ἑστιάζεται στὸ \"σύστημα Σόρος\" ἐπειδὴ πρόκειται γιὰ μία ἀπὸ τὶς γνωστότερες καὶ πιὸ πολυσυζητημένες περιπτώσεις ἐξωπολιτικοὺ δρώντα στὴν ἐποχὴ τῆς παγκοσμιοποίησης. Ὢς φαινόμενο, ἐμπεριέχει πολλὰ ἄλλα ἀνάλογα καὶ ἀντίστοιχα φαινόμενα ποὺ ἐκδηλώνονται ὑπὸ διαφορετικὲς μορφές, διαφορετικὰ περιεχόμενα καὶ διαφορετικὲς βαθμίδες. Μεταξὺ ἄλλων, τὰ ἱδρύματά του, οἱ \"συναρτημένες\" μὲ αὐτὸν ΜΚΟ καὶ δραστηριότητές τους, οἱ διασυνδέσεις του μὲ νῦν, πρώην καὶ ἐνδεχομένως αὐτονομημένους ἀξιωματούχους διαφόρων \"ὑπηρεσιῶν\", τὰ φιλοσοφήματά του, ἡ ἐπιρροή του σὲ κοινωνίες τῆς περιφέρειας στὴν ὁποία ἀνήκει ἡ Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ εὐρύτερα, ὁ διεθνικὸς χαρακτήρας σχεδὸν ὅλων τῶν δραστηριοτήτων του, οἱ ἐναλλασσόμενες σχέσεις του μὲ διάφορους ἡγέτες, οἱ κερδοσκοπικές του ἐπιδόσεις, οἱ φιλανθρωπικές του βιτρίνες καὶ κυρίως ἡ βαθύτατη ἀσυμβατότητα τῶν διεθνικῶν του δραστηριοτήτων μὲ τὴν ἔννοια πολιτικὴ ὄπως αὐτὴ εἶναι κλασικὰ νοηματοδοτημένη καὶ οἰκουμενικὰ καὶ καθολικὰ ἀποδεκτή. Τὰ φαινόμενα Σόρος, θὰ ὑποστηριχτεῖ πιὸ κάτω, εἶναι διεθνοπολιτικὲς ἀνωμαλίες.

Εἰδικὰ ὅσον ἀφορᾶ τὸ τελευταῖο, ὄπως ἐξηγῶ πιὸ κάτω, τὸ \"φαινόμενο Σόρος\" ἀποτελεῖ τὸ ἀνώτατο στάδιο μίας νέας ἔννοιας, τοῦ \"διεθνοαναρχισμοῦ\": Πρόκειται γιὰ διεθνικοὺς φορεῖς διανεμητικῶν δυνατοτήτων οἱ ὁποῖοι ἐν μέρει ἢ ἐν ὄλῳ δὲν θέτουν τὶς δραστηριότητές τους ὑπὸ τὴν αἵρεση τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας κάποιου κυρίαρχου κράτους. Οἱ διανεμητικές τους δραστηριότητες, ἐξάλλου, δὲν ὑπόκεινται ἢ δὲν ὑπόκεινται σὲ ἐπαρκεῖς κοινωνικοπολιτικοὺς ἐλέγχους καὶ ἐξισορροπήσεις. Ἡ διαφυγὴ τῶν συντεταγμένων κανονιστικῶν ἐλέγχων, ἐξάλλου, συνοδεύεται μὲ λόγια, ἰδέες καὶ πράξεις ποὺ καθιστοῦν σαφὲς ὅτι δὲν ἀποδέχονται τὶς κυριαρχικὲς ὁριοθετήσεις τῶν διακρατικῶν σχέσεων. Στὸ ἀνώτατο διανοητικὸ στάδιό του αὐτὸ τὸ φαινόμενο ἐνσαρκώνεται ἀπὸ ἀκαδημαϊκὰ μεταμφιεσμένες ἰδέες τῶν \"κριτικῶν κονστρουκτιβιστῶν\".

Ἐν ὀλίγοις, ἂν καὶ οἱ φορεῖς κινοῦνται διαμέσου ἢ ἐντὸς τῶν κρατῶν, οἱ διανεμητικοῦ χαρακτήρα πνευματικὲς καὶ ὑλικὲς δραστηριότητες τοῦ \"συστήματος Σόρος\" οὐσιαστικὰ βρίσκονται ἐκτὸς πολιτικῆς ὄπως ὁριοθετεῖται καὶ ὁροθετεῖται στὸ πλέγμα σχέσεων \"κοινωνίας καὶ ἐξουσίας\" ὁποιουδήποτε συγκεκριμένου κοινωνικοπολιτικοῦ συστήματος. Μπορεῖ νὰ ἔχει ἕδρες, ἰνστιτοῦτα, ἀνθρώπους, ἱδρύματα καὶ ἄλλους φορεῖς διεσπαρμένους σὲ συγκεκριμένα κράτη, ὁ διεθνικὸς ὅμως χαρακτήρας τῶν δραστηριοτήτων τὰ καθιστὰ ἐν πολλοὶς -ἂν ὄχι πλήρως- ἐξωκοινωνικὰ καὶ ἐξωπολιτικά. Ἂν καὶ πασίδηλα πρόκειται γιὰ τὴν κορυφὴ τοῦ παγόβουνου, τὰ στοιχεῖα γιὰ τοὺς διεθνικοὺς φορεῖς μὲ τοὺς ὁποίους σὲ μικρότερο ἢ μεγαλύτερο βαθμὸ ἐμπλέκεται ὁ βαθύπλουτος κερδοσκόπος καὶ τὰ ἱδρύματά του εἶναι ἤδη πολλὰ καὶ ἴσως ἐπαρκῆ γιὰ νὰ μᾶς δώσουν μία ἱκανοποιητικὴ εἰκόνα τῶν συνεπειῶν τῶν δράσεών του.

Πολλὰ φαινόμενα ποὺ σχετίζονται μὲ τὸν Σόρος, τὰ ἱδρύματά του καὶ τὶς δραστηριότητές του, θὰ μποροῦσαν νὰ ἀποτελέσουν ἀντικείμενο σημαντικῶν περιπτωσιολογικῶν μελετῶν γιὰ τὰ διεθνικὰ φαινόμενα καὶ τὶς διανεμητικές τους συνέπειες. Μεταξὺ ἄλλων, τὸ κράτος τῶν Σκοπῖων ποὺ φαίνεται πὼς ὁλοένα καὶ περισσότερο μετατρέπεται σὲ κρατίδιο, οἱ δραστηριότητες στὴν ὑπόθεση τοῦ Κοσόβου, τὸ σχέδιο Ἀναν γιὰ τὸ Κυπριακό, οἱ σχέσεις μὲ \"ὑπηρεσίες\" ἡγεμονικῶν δυνάμεων, ἡ σχέση μὲ τὴν \"στρατηγικὴ μαλακὴς ἰσχύος\" τῶν ΗΠΑ, οἱ παρεμβάσεις του στὰ πολιτιστικὰ δρώμενα κτλ.

Πιὸ ἐνδιαφέροντα ὅμως εἶναι τὰ στοιχεῖα ποὺ ἀποκαλύφτηκαν γιὰ τὶς σχέσεις του μὲ \"ἐρευνητικοὺς πυρῆνες\" τῶν ὁποίων οἱ δραστηριότητες ἀφοροῦν τόσο διεθνῆ ζητήματα ὅσο καὶ ζητήματα ἐνδοκρατικὴς τάξης, δικαιοσύνης καὶ ἠθικῶν ἢ κοσμοθεωρητικῶν διαμορφώσεων. Εἶναι γιὰ παράδειγμα ἐξόχως ἐνδιαφέρον σὲ μία χώρα ὄπως ἡ Ἑλλάδα μὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀγωνιστὲς τῆς ἐλευθερίας στὸν βωμὸ τοῦ ἀγώνα ἀνεξαρτησίας (ἀγώνα γιὰ ἐσωτερικὴ αὐτοδιάθεση, ἐξωτερική-ἐσωτερικὴ κυριαρχία, κοινωνική-πολιτισμικὴ ἑτερότητα) νὰ βλέπει κάποιους πυρῆνες διεθνικῶν διανοουμένων ποὺ σχετίζονται μὲ ἕνα ἄκρως ἀμφιλεγόμενο κερδοσκόπο ὄπως ὁ Σόρος νὰ ἐπιχειροῦν ρητὰ καὶ διακηρυγμένα νὰ ροκανίσουν τὰ θεμέλια τῆς ἑλληνικῆς ἐθνικῆς-κοινωνικῆς, συνειδησιακῆς καὶ πολιτισμικῆς ἑτερότητας.

Εἶναι πλέον ἀπολύτως ἐπαληθευμένο ὅτι σὲ συναθροίσεις \"συστημάτων Σόρος\" δημιουργοῦνται ἐκρηκτικὰ μείγματα ποὺ ἐνδέχεται νὰ ἀποτελοῦν σοβαρὸ κίνδυνο γιὰ τὴν ἐνδοκρατικὴ καὶ διακρατικὴ ζωὴ τῶν ἐνδιαφερομένων κοινωνιῶν. Μία νέα διεθνικὴ ὁμαδοποίηση αὐτῆς τῆς μορφῆς παρακάμπτει τὶς κοινωνίες καὶ τὰ κοινωνικοπολιτικὰ προσδιορισμένα συστήματα ἐξουσίας καταργώντας ἔτσι τὴν πολιτική. Συμμετέχουν ἑτερόκλητα, ἀνομοιογενῆ καὶ στοχαστικὰ ἀξιοπερίεργα ἄτομα ἢ φορεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐκτείνονται σ\' ὅλο τὸ φάσμα μίας κοινωνίας: καθηγητὲς πανεπιστημίου, ἀξιωματοῦχοι κρατικῶν \"ὑπηρεσιῶν\", τράπεζες, ἐφοπλιστές, ἄλλοι ἐπιχειρηματίες, ἀντιπρόσωποι διεθνῶν θεσμῶν, νεαροὶ προσοντοῦχοι ποὺ ἀναζητοῦν ἀπασχόληση, κερδοσκόποι, ἀκτιβιστὲς διεθνικῶν προβλημάτων, σύλλογοι προσφύγων, ἐκκλησιαστικοὶ παράγοντες καὶ πολλοὶ ἄλλοι. Ἀναμφίβολα, πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ἀφελῆ καὶ ἀνυποψίαστα παρακολουθήματα. Αὐτὸ ὅμως δὲν ἔχει σημασία καὶ δὲν ἐνδιαφέρει τὴν παροῦσα ἀνάλυση (ἐνδιαφέρει σίγουρα πιὸ ἄμεσα τόσο τοὺς ἴδιους ὅσο καὶ τοὺς ἐπηρεαζόμενους ἀπὸ αὐτούς).

Αὐτὸ ποὺ ἔχει σημασία γιὰ τὴν παροῦσα ἀνάλυση, εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι ἀναπτύσσονται ἐξωκοινωνικὰ καὶ ἐξωπολιτικὰ διεθνικὰ τέρατα τὰ πλοκάμια τῶν ὁποίων διεισδύουν στὰ μέσα ἐπικοινωνίας, σὲ πανεπιστήμια, στὸ ὑπόλοιπο ἐκπαιδευτικὸ σύστημα, σὲ ἰνστιτοῦτα \"προτάσεων πολιτικῆς\", σὲ ὑπουργεῖα ἄμυνας, σὲ ὑπουργεῖα ἐξωτερικῶν, σὲ ἐπιτελικοὺς θεσμοὺς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, σὲ σχολὲς ἐνόπλων δυνάμεων καὶ διπλωματικῶν ὑπηρεσιῶν καὶ ἀναπόφευκτα στὰ σὲ ἡγετικὰ στρώματα τῶν πολιτικῶν συστημάτων. Χαρακτηριστικά, τὰ τελευταῖα, ἐνῶ σιγά-σιγὰ ἐνσωματώνονται σ\' ἕνα κοινωνικοπολιτικὸ σύστημα, ἡ οὐσιαστικὴ ἀναφορικότητά τους εἶναι τέτοιοι διεθνικοὶ δρῶντες ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἀντλεῖ δύναμη καὶ ἐπιρροή. Ἔτσι, κάποιος θὰ μποροῦσε, ὑπεριπτάμενος τῆς κοινωνίας καὶ ἐνδεχομένως ἀκαδημαϊκὰ μεταμφιεσμένος -ὅποτε λόγω τῆς ἀκαδημαϊκῆς ἀνεξαρτησίας, διττὰ ἐξωπολιτικός-, νὰ κατακτᾶ μεγάλες διανεμητικὲς ἁρμοδιότητες γιὰ τὶς τύχες μίας κοινωνίας μὲ τὴν ὁποία στὴν καλύτερη περίπτωση συνδέεται ἔμμεσα. Δυὸ ἀκόμη συναφῆ ζητήματα εἶναι ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέροντα γιὰ ἕνα ἀκαδημαϊκὸ ἀλλὰ πιθανότητα καὶ γιὰ κάθε ἐνεργὸ καὶ πληροφορημένο πολίτη.

Πρῶτον, τὸ γεγονὸς ἐξωπολιτικοὶ δρῶντες ἀποκτοῦν ὁλοένα καὶ μεγαλύτερη διαδικαστικὴ νομιμοποίηση. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ νομιμοποίηση δὲν ἀντλεῖ ἄμεσα καὶ οὐσιαστικὰ ἀπὸ τὸ κοινωνικοπολιτικὸ σύστημα ποὺ ἀνήκει καὶ ἐπηρεάζει ἀλλὰ ἀπὸ διεθνικὰ ἢ διεθνικὰ ἐξαρτώμενους δρῶντες. Οἱ διανεμητικὲς συνέπειες τοῦ ρόλου καὶ τῆς θέσης εἶναι ἐν τούτοις δραστικὲς καὶ οὐσιαστικές. Στὸ παρελθὸν τέτοιες ἀσυμβατότητες ὅταν ἡ ξένη ἐξάρτηση ἑνὸς κράτους βάθαινε σὲ τέτοιο σημεῖο ποὺ ἀναιροῦσε τὴν λαϊκὴ κυριαρχία καὶ ἐπέβαλλε πολιτικὲς ἡγεσίες (ἢ καὶ φανερὲς δικτατορίες) διαδικαστικὰ νομιμοποιημένες ἀλλὰ ἀσύμβατες μὲ τὸ κοινωνικὸ ὑπόστρωμα.

Δεύτερον, ἡ πολιτική, ἰδιαίτερα στὴν ἐξωτερικὴ πολιτική, καταργεῖται καὶ ἀντικαθίσταται μὲ \"προτάσεις πολιτικῆς\" διεθνικῶν ἐξωπολιτικῶν δρώντων. Δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖος ὁ πολλαπλασιασμὸς ΜΚΟ ἰνστιτούτων \"προτάσεων πολιτικῆς\" ποὺ σχετίζονται μὲ \"συστήματα Σόρος\" καὶ ποὺ κατορθώνουν νὰ διατυμπανίζουν ἀκαδημαϊκὰ μεταμφιεσμένες ἀλλὰ ἐπιστημονικὰ διάτρητες \"συνταγὲς διπλωματίας\". Ἡ Ἑλλάδα, χωρὶς ἡ κοινωνία νὰ ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ γνωρίζει τὰ δρώμενα στὸν ἀχανὴ διεθνικὸ χῶρο μελετῶν καὶ προτάσεων πολιτικῆς συχνὰ ὑπόκειται βαρύτατες συνέπειες μὲ ὕστερη περίπτωση τὸ σχέδιο Ἀναν. Εὔκολα, τέτοιες προτάσεις πολιτικῆς ἐπηρεάζονται ἀπὸ ἄνομα καὶ καταχρηστικὰ συμφέροντα (ὄχι ἀσφαλῶς μὲ τὴν νομική-ποινικὴ ἔννοια τοῦ ὄρου, ζήτημα ποὺ δὲν ἀφορᾶ τὸν ὑποφαινόμενο), ἀλλὰ ἀπὸ φορεῖς συμφερόντων ὄπως κυβερνήσεις, κερδοσκόποι καὶ ἐγκληματίες ποὺ ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ὀργανώνονται διεθνικὰ καὶ μὲ ἀδιαφάνεια νὰ παρακάμπτουν τὶς ἐθνικὲς καὶ διεθνεῖς κανονιστικὲς δομές. Δηλαδή, νὰ παρακάμπτουν τὰ κοινωνικοπολιτικὰ συστήματα καὶ τοὺς διεθνεῖς θεσμούς.



Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ ἐνδιαφέροντα ζητήματα ποὺ θὰ ἤθελα νὰ ἀναφέρω εἰσαγωγικὰ εἶναι οἱ ἐπιστημολογικὰ ἀνατριχιαστικὲς προσεγγίσεις συγγραφῆς \"νέας ἱστορίας\" μὲ ὅρους καὶ ἔννοιες ποὺ ἐμπίπτουν πλήρως στὴν κατηγορία τῶν \"κριτικῶν κονστρουκτιβιστικῶν\" ἰδεολογημάτων καὶ θεωρημάτων, γιὰ τὰ ὁποία ἐξάλλου ἀναρτῶ ξεχωριστὸ σημείωμα. Ὄπως θὰ ὑποστηρίξω πιὸ κάτω δὲν πρόκειται γιὰ ἐπιστημονικὴ ἀλλὰ πολιτικὴ δραστηριότητα ποὺ ἀπερίφραστα στοχεύει στὴν κατάλυση τῶν κρατῶν, πιὸ συγκεκριμένα στὴν \"ἀποσυναρμολόγηση\", ὄπως γράφουν, τῶν κοσμοθεωριῶν, τῆς ἱστορικῆς μνήμης, τῶν ἱστορικῶν κοσμοεικόνων, τῶν ἐθνικῶν ταυτοτήτων, τῶν ἐθνικῶν μύθων καὶ ἐν γένει τῶν θεμελίων καὶ ἐποικοδομημάτων τοῦ σύγχρονου ἔθνους-κράτους. Ἀναμενόμενα, τὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα καὶ τὰ μέσα ἐνημέρωσης βρίσκονται στὴν πρώτη γραμμὴ τῶν ἐνδιαφερόντων. Ἀκόμη πιὸ σημαντικό, αὐτὰ τὰ διεθνοαναρχικὰ ἰδεολογήματα καὶ θεωρήματα στοχεύουν μὲ πολὺ συγκεκριμένο τρόπο στὸ ροκάνισμα στρατηγικῶν θεσμῶν ὄπως τὰ Ὑπουργεῖα Ἐξωτερικῶν καὶ τὰ Ὑπουργεῖα ἄμυνας.



Τέλος, γιὰ ἕνα ἀκαδημαϊκὸ ποὺ ἀνήκει στὸ ὀλισθηρὸ γνωστικὸ πεδίο τῶν διεθνῶν σχέσεων, τὰ ζητήματα ποὺ θίγονται στὴν παροῦσα σελίδα εἶναι ἐρεθιστικὰ γιὰ ἕνα ἀκόμη σημαντικὸ λόγο. Ἀφοροῦν διεθνῆ φαινόμενα γιὰ τὰ ὁποία ἂν καὶ διυποκειμενικὰ ἀντιληπτὰ δὲν προσφέρονται, ἐν τούτοις, γιὰ ἀκαδημαϊκὴ ἀνάλυση. Αὐτὸ γιατί ἐλλείπει ἐπαρκὴς θεμελίωση, γεγονὸς ποὺ δυνατὸ νὰ προκαλέσει διολίσθηση πρὸς τὴν κατεύθυνση ἀβάσιμων συνομωσιολογικῶν ἑρμηνειῶν. Πληροφορίες ποὺ ἑρμηνεύουν συμπεριφορὲς καὶ ἐνέργειες ἐξωτερικῆς πολιτικῆς ποὺ δὲν εἶναι ἐπαρκῶς διαφανεῖς, κατὰ κανόνα ἑρμηνεύονται μετὰ ἀπὸ πολλὲς δεκαετίες καὶ μόνο ἐὰν καὶ ὅταν ἀνοιχτοῦν κάποια ἀρχεῖα. Σὲ ἐλάχιστες περιπτώσεις ὁ διεθνολόγος ἀποδεικνύεται πιὸ τυχερός. Μία τέτοια περίπτωση εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τῶν ἐξαγορῶν συνειδήσεων δυτικογερμανῶν ἀπὸ τὶς μυστικὲς ὑπηρεσίες τῆς τῆς πρώην ΕΣΣΔ καὶ τῆς πρώην Ἀνατολικῆς Γερμανίας κατὰ τὴν διάρκεια τῆς δεκαετίας τοῦ 1980. Τότε παίχτηκε ἡ τύχη τοῦ κόσμου ὅταν στὶς συμπληγάδες Ἀνατολῆς-Δύσης πάρ\' ὀλίγο νὰ \"πέσει\" ἡ Δυτικὴ Γερμανία καὶ νὰ ἀνατραπεῖ ἡ πλάστιγγα θέτοντας τὴν Δυτικὴ Εὐρώπη -ὄπως εἶχαν ὑποστηρίξει πολλοὶ ἡγέτες καὶ στοχαστές, συμπεριλαμβανομένων τῷ Μιτερᾶν καὶ κομμουνιστῶν ἡγετῶν- στὴν σφαίρα ἐπιρροῆς τῆς Σοβιετικῆς Ἕνωσης. Τελικὰ σήμερα γνωρίζουμε, ὅτι τὰ κίνητρα πολλῶν δὲν ἦταν φιλειρηνικὰ ἀλλὰ φιλάργυρα. Μία ἀκόμη περίπτωση ἀφορᾶ τὴν διαρροὴ στὸ διαδίκτυο τῆς ἔκθεσης Nathan γιὰ τὶς μεθοδεύσεις καὶ τὶς χρηματοδοτήσεις τῶν ἀμερικανῶν μὲ σκοπὸ τὸν ἐξαναγκασμὸ τῶν κυπρῖων νὰ δεχθοῦν τὴν ἀπώλεια τῆς ἐλευθερίας τοὺς τὴν περίοδο 2002-4. Ἀβασάνιστα, θὰ ἔλεγα ὅτι τὰ στοιχεῖα ποὺ ὁλοένα καὶ περισσότερο ἔρχονται στὴν ἐπιφάνεια γιὰ τὰ \"συστήματα Σόρος\", δείχνουν ἀκριβῶς ὅτι αὐτὲς οἱ μεθοδεύσεις τῶν ἀμερικανῶν καὶ ἄνομων διεθνικῶν δρώντων ἔχουν μεγαλύτερο βάθος ἄπ\' ὅτι τότε ὑποψιαστήκαμε. Ἁπλά, τότε, δηλαδὴ τὴν περίοδο 2001-2004, ὅταν ἐξαντληθήκαμε γιὰ νὰ ὑποστηρίζουμε τὴν διεθνῆ καὶ εὐρωπαϊκὴ νομιμότητα ὦς κοινὸ τόπο ὅλων τῶν ἐνδιαφερομένων γιὰ εἰρηνικὴ ἐπίλυση τοῦ κυπριακοῦ (γιὰ εἰσπράττουμε ἄθλιους-συστηματικοὺς χαρακτηρισμοὺς εἶδος δολοφονίας χαρακτήρα), δὲν μπορούσαμε νὰ ἐντοπίσουμε ἐπακριβῶς τὰ αἴτια τῆς ἐκδήλωσης ἑνὸς βαθύτατου καὶ εὐρύτατου ἀκαδημαϊκοῦ καὶ πολιτικοῦ ἀνορθολογισμοῦ. Δὲν μπορούσαμε νὰ κατανοήσουμε τὴν ἠχηρὴ σιωπὴ πολλῶν καλοπληρωμένων ἐπιστημόνων, τὴν ἐπιστημονικὴ διαστροφὴ μπροστὰ στὸν βιασμὸ τῆς κοινοτικῆς ἔννομης τάξης πολλῶν ποὺ τρέφονται ἐργολαβικὰ μὲ θεσμικὰ λεφτὰ τῆς ΕΕ, τὶς ἀπίστευτα λανθασμένες ἀσυναρτησίες συνταγματολόγων, νομικῶν καὶ ἄλλων πολιτικῶν ἐπιστημόνων, τὴν εὐκολία μὲ τὴν ὁποία συμβατικὰ ἐπιφανεῖς διανοούμενοι διολίσθησαν στὴν ὑποστήριξη ἀνελεύθερων-φασιστοειδῶν καθεστώτων, τὸ μίσος, τὴν ἀκρότητα καὶ τὴν ἐμπάθεια κατὰ τῆς κυπριακῆς κοινωνίας στὰ μέσα ἐνημέρωσης ποὺ ἐμφανιζόταν ἀντὶ θύμα ὦς θύτης, τὰ ἱστορικὰ ψεύδη μὲ τὰ ὁποῖα βομβάρδιζαν τὴν ἑλληνικὴ κοινὴ γνώμη, τὸν κατήφορο τῆς πλειονότητας τῆς ἑλληνικῆς καὶ κυπριακῆς πολιτικῆς ἡγεσίας καὶ τὴν ὀλιγωρία πολλῶν ἄλλων ποὺ φέρουν ἀκαδημαϊκῆ καὶ πολιτικὴ εὐθύνη. Τώρα, λοιπόν, γνωρίζουμε καλύτερα .... : Ὅποια πέτρα καὶ ἂν σηκώσεις (καὶ πολλὲς σηκώνονται ὅσο περνάει ὁ χρόνος) βρίσκεις συναρτήσεις \"προτάσεων πολιτικῆς\" μὲ κάποιο \"σύστημα Σόρος\" καὶ τὶς ἀναρίθμητες διεθνικὲς διακλαδώσεις του. Χωρὶς τὸν κίνδυνο, λοιπόν, τῆς παραμικρῆς ἔκπτωσης στὸ ἐπίπεδό της θεμελίωσης, οἱ πληροφορίες ποὺ ταχύρυθμα ρέουν, προσφέρουν τὴν πολυτέλεια στὸν διεθνολόγο νὰ παρέχει πιὸ εὔρωστες καὶ πιὸ περιεκτικὲς ἑρμηνεῖες, ποὺ δείχνουν τὸ βάθος καὶ τὸ πλάτος τῶν ἐξωπολιτικῶν φαινομένων ποὺ ἀναπτύσσονται στὸν ἀχανὴ διεθνικὸ χῶρο τῆς διεθνοῦς πολιτικῆς. Ἀκόμη, ὁ ἀξιολογικὰ ἐλεύθερος διεθνολόγος μπορεῖ πλέον νὰ φωτίσει περισσότερο τοὺς κινδύνους γιὰ τὴν ἐλευθερία, γιὰ τοὺς διεθνεῖς θεσμούς, γιὰ τοὺς κρατικοὺς θεσμούς, γιὰ τὴν εἰρήνη, γιὰ τὴν σταθερότητα καὶ κυρίως γιὰ τὴν ἀσφάλεια λιγότερο ἰσχυρῶν κρατικῶν δρώντων τοῦ διεθνοῦς συστήματος.

Ἐκτιμῶ ὅτι, οἱ ἀναλύσεις τῆς παρούσης σελίδας ἐνδιαφέρουν ζωτικὰ τὶς ἑξῆς ὁμάδες:

1) Ὅποιους προβληματίζονται γενικότερα γιὰ τὰ διεθνικὰ φαινόμενα καὶ τὴν ἐξωτερικὴ πολιτική.

2) Ἐκείνους τοὺς πανεπιστημιακοὺς ποὺ δὲν θὰ ἤθελαν τὸ ἀκαδημαϊκὸ λειτούργημα νὰ διολισθήσει στὸ τέλμα στρατεύσεων καὶ προπαγανδιστικῶν πρακτικῶν.

3) Τὴν πολιτικὴ ἡγεσία ποὺ δὲν θὰ ἤθελε τὸ κοινωνικοπολιτικὸ σύστημα νὰ κυριαρχηθεῖ ἀπὸ ἐξωπολιτικὲς καὶ ἐξωκοινωνικὲς δραστηριότητες, πολλὲς ἐκ τῶν ὁποίων εἶναι διεθνοαναρχικὲς μὲ τὴν ἔννοια ποὺ ὁρίζεται πιὸ κάτω.

4) Τὴν πολιτικὴ καὶ μόνιμη ἡγεσία κρατικῶν θεσμῶν ὄπως τὰ Ὑπουργεῖα ἄμυνας καὶ ἐξωτερικῶν ποὺ δὲν θὰ ἤθελαν ἀνεξέλεγκτες διεισδύσεις ποὺ ὑπονομεύουν τὸν ὀρθολογισμό τους.

5) Τοὺς ἰδιοκτῆτες ΜΜΕ ποὺ δὲν θὰ ἤθελαν νὰ καταστοῦν τὰ μέσα πληροφόρησης ἐργαλεῖο διεθνοαναρχικῶν δραστηριοτήτων.

6) Τοὺς ἀκτιβιστὲς τῶν ΜΚΟ ποὺ δὲν θὰ ἤθελαν οἱ θεμιτὲς δραστηριότητές τους νὰ ἐπιστρατευτοῦν ἀπὸ ἐξωπολιτικοὺς διεθνικοὺς δρῶντες.

7) Τοὺς ὑπεύθυνους γιὰ νομοθετικὲς ρυθμίσεις περὶ τοὺς ΜΚΟ.

8) Τέλος, πιστεύω ὅτι οἱ ἀναλύσεις τῆς παρούσης σελίδας ἀφοροῦν ζωτικὰ μία συγκεκριμένη εὐπαθῆ ὁμάδα νεοεισερχομένων ἐπιστημόνων ποὺ εἴτε ἤδη κατέχουν εἴτε εἶναι ὑποψήφιοι γιὰ ἀκαδημαϊκὴ θέση: Ἰδιαίτερα τὰ στελέχη τῶν κοινωνικῶν καὶ πολιτικῶν ἐπιστημῶν (καὶ πάνω ἄπ\' ὅλους τους διεθνολόγους καὶ τοὺς ἱστορικούς) ἔχουν κάθε συμφέρον νὰ ἀποφύγουν ἢ νὰ ἐγκαταλείψουν ἐν πολλοὶς ἐξωκοινωνικοὺς καὶ ἐξωπολιτικοὺς χώρους ποὺ ἐν δυνάμει διαφθείρουν τὸν ἐπιστημονικὸ στοχασμό τους καὶ ποὺ τοὺς παγιδεύουν σὲ συναναστροφὲς μὲ κερδοσκόπους, ἀξιωματούχους ξένων κρατῶν et al. Τέτοια ὀλισθήματα ὁδηγοῦν σὲ παρασιτισμό, ὑπονόμευση τῶν ἐπιστημονικῶν τους φιλοδοξιῶν, ἀναπόδραστες ἀντικοινωνικὲς στάσεις καὶ τελικὰ πνευματικὴ ἀποκτήνωση ἢ ἀντίστροφα ὀδυνηρὲς τύψεις συνειδήσεως. Ἐν τέλει, μεταξὺ τῆς ἀσκητικῆς (καὶ ἐνδεχομένως \"φτωχῆς\" ἀλλὰ ἀξιοπρεποῦς) ἀφοσίωσης στὰ ἐπιστημονικά-ἀκαδημαϊκὰ καθήκοντα καὶ τῶν διεθνικῶν σειρήνων κάποιων \"συστημάτων Σόρος\" ἢ τῶν ἐξαρτημάτων τοὺς παραγωγῆς ἐξωπολιτικῶν \"προτάσεων πολιτικῆς\", οἱ νεοεισερχόμενοι ἀκαδημαϊκοὶ ἔχουν συμφέρον νὰ κλείσουν τ\' αὐτιά τους στὶς διεθνικὲς σειρῆνες. Τὰ ὅποια \"ἁπτὰ ὀφέλη\" -ἀμοιβὲς ἐρευνητικῶν προγραμμάτων, ταξιδάκια συμμετοχῆς σὲ \"συνέδρια κοινωνικοπολιτικοὺ χαρακτήρα, διαμονὲς σὲ πολυτελῆ ξενοδοχεῖα, πλουσιοπάροχα δεῖπνα, κτλ - δὲν μετρᾶνε μπροστὰ σ\' αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ ἀναζητᾶ κάποιος ποὺ ἀποφασίζει νὰ ἀφιερώσει ἀρκετὲς δεκαετίες τῆς ζωῆς του: μεταξὺ ἄλλων, τὴν ἐπιστημονικὴ καταξίωση, τὴν ἀξιολογικὰ ἐλεύθερη στοχαστικὴ συνεισφορά, τὴν ἀδιάφθορη καὶ ἀνεπηρέαστη καλλιέργεια ὁλοένα καὶ πιὸ σπουδαίων ἰδεῶν, τὴν συνεισφορὰ στὴν οἰκουμενικὴ προσπάθεια οἰκοδόμησης γνώσης, τὴν ἀξιολογικὰ ἐλεύθερη ἐπιμόρφωση φοιτητῶν, τὴν ἐμπέδωση πάγιων κωδίκων ἀκαδημαϊκῆς δεοντολογίας καὶ τὴν ὑπεράσπιση ἐὰν καὶ ὅταν χρειαστεῖ κατακτήσεων τοῦ πολιτικοῦ πολιτισμοῦ ὄπως ἡ ἀνθρώπινη ἐλευθερία. Γιὰ τὰ τελευταῖα, σημειώνω, ὅτι οἱ ἀκαδημαϊκοὶ τῆς Εὐρώπης ἀλλὰ καὶ εὐρύτερα διαθέτουμε πλέον ἕνα ἀμείλικτο δείκτη ἀκριβοδίκαιης ἐκτίμησης τῶν ἐπιδόσεών μας, τῶν ποιοτικῶν μας προδιαγραφῶν. Αὐτὸς ὁ δείκτης εἶναι οἱ στάσεις, λόγια, γραπτὰ κείμενα ἢ ἡ ἠχηρὴ σιωπὴ γύρω ἀπὸ τὸ σχέδιο Ἀναν, ποὺ ἀποτελεῖ ἴσως καὶ τὴν καλύτερη περιπτωσιολογικὴ μελέτη τῶν κοινωνικῶν ἐπιστημῶν τῆς ἱστορίας τῶν διεθνῶν σχέσεων τῆς ὕστερης ἐποχῆς

[βλ. καὶ σχετικὴ ἀνάλυση γί\' αὐτὸ τὸ σημεῖο στὸ Ἀποκαλύψεις ἐφημερίδων. καὶ Μία ἀκαδημαϊκὴ ἄποψη: Ξένες χρηματοδοτήσεις, ἰνστιτοῦτα, μΚΌ. (Π.Ἥφαιστος)].

Τὸ κείμενο αὐτὸ ἀποτελεῖ ἀπόσπασμα μελέτης τοῦ καθηγητῆ κ. Ἥφαιστου ποὺ δημοσιεύεται πλήρως στὴν ιστοσελίδα του.

Αὐτὸ τὸ κείμενο εἶναι γραμμένο σὲ πολυτονικό. Διαβάστε τὴ μονοτονική του ἔκδοση.