20/11/05
17η ΙΟΥΛΙΟΥ
- 4η
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
1912
(Ἡ
ἐπετειακή
σκάλευσις 110
ἐπιχωματωμένων
ἡμερῶν)
Ἀποτελεῖ
πλέον
δεδομένον ὅτι
ἡ ἐγγενής
αὐθάδεια καί ἡ
ἐπίκτητος
ἀλαζονεία τῆς
γείτονος,
διαστέλλουσαι
συνεχῶς τήν
βουλιμίαν της,
ἔχουν θέσει τά
πάντα ὑπό
ἀμφισβήτησιν,
διεκδίκησιν
καί
ἐπανεξέτασιν.
Βεβαίως, εἰς
πᾶσαν ἄλλην
περίπτωσιν
καί ἐν παντί
ἄλλῳ τόπῳ καί
χρόνῳ τά "πράγματα"
θά ἠκολούθουν
τήν πρέπουσαν
φοράν. Ἐπί τῶν
ἡμερῶν μας,
ὅμως, ἀρχῆς
γενομένης ἐκ
τῆς στάσεως
τῶν ἑλληνικῶν
κυβερνήσεων
ἔναντι τῶν
ἀγνοουμένων
τῆς Κύπρου καί
μέ κορύφωσιν
τήν
ἐπικοινωνίαν
διά τῆς
ἀμφιδρόμου
ἡδυπαθείας
τοῦ
ζεϊμπέκικου,
τά "πράγματα"
ἔχουν
διαφοροποιηθῆ
ἄρδην!
Ὑπό τάς νέας
συνθήκας πᾶσα ...πρόκλησις
ἐπιζητεῖ τήν
ἀτομικήν ...ἀνταπόκρισιν!
Συνεπῶς,
δεδομένου τοῦ
ὀρχηθμοῦ τῶν
ἡμετέρων
ταγῶν, ἡ
πρόκλησις τῶν
"γκρίζων
ζωνῶν", κατ'
οὐσίαν,
ἐπιτάσσει τήν
ἐκ τῶν
Αἰγαιοπελαγιτῶν
προσωπικήν
ἑνός ἑκάστου
ἀνταποδοτικήν
...ἔκφρασιν! Καί
ὁ καθείς μέ τά ...ὅπλα
του!
Μία ἐκ τῶν
λεγομένων "γκρίζων
ζωνῶν" εἶναι
καί οἱ Φοῦρνοι
τῆς ἐπαρχίας
Ἰκαρίας τοῦ
νομοῦ Σάμου. Ἡ
λογική
ταχυδακτυλουργία
τῆς γείτονος
θέτει εἰς τάς "γκρίζας
ζώνας" καί
τούς Φούρνους,
καθ' ὅτι
οὗτοι "δέν
κατελήφθησαν
ὑπό τῶν
ἑλληνικῶν
ἐνόπλων
δυνάμεων". Καί
ὁ ἰσχυρισμός
εἶναι "ἀληθής",
καθ' ὅσον
ἑδράζεται ἐπί
τῆς γνώσεως
ὅτι οἱ
ἡμέτεροι
θεράποντες
τῆς
Τερψιχόρης
ἀγνοοῦν (ἐξ
ἀνεπαρκείας ἤ
δόλου
ἀδιάφορον) ὅ,τι
ὤφειλον νά
γνωρίζουν.
Τήν 17ην
Ἰουλίου τοῦ 1912
οἱ Ἰκάριοι,
πρῶτοι καί
μόνοι,
ἐπαναστατοῦν
καί
ἀποτινάσσουν
τήν
ὀθωμανικήν
δουλείαν. Ἡ
Ἰκαριακή
Ἐπανάστασις
τῆς 17ης Ἰουλίου
τοῦ 1912
οὐσιαστικῶς
καί
κυριολεκτικῶς
ἀποτελεῖ τήν
θρυαλλίδα τῶν
ἐπικῶν ἡμερῶν
τοῦ 1912-1913. Οἱ
Ἰκάριοι, ὅμως,
δέν
ἀπελευθερώθησαν
ἁπλῶς καί
μόνον, ἀλλά
ἵδρυσαν καί
τήν αὐτόνομον
Πολιτείαν τῆς
Ἰκαρίας!
Μίαν
Πολιτείαν μέ
ἰδίαν σημαῖαν,
ἴδιον
σύνταγμα,
ἴδιον νόμισμα
καί ἴδιον
γραμματόσημον.
Μίαν
Πολιτείαν, ἡ
ὁποία δέν
ἠρκέσθη εἰς τά
ἑαυτῆς, ἀλλά
ἀμέσως
προεχώρησε
καί εἰς
ἐξαγωγήν(!)
ἐπαναστάσεως,
ἐνισχύουσα
διά
ἐκστρατευτικῶν
σωμάτων(!) καί
πολεμικοῦ
ὑλικοῦ(!) τόσον
τήν
ἐπανάστασιν
τῆς Σάμου ὅσον
καί αὐτήν τῆς
Χίου! Ἐν μέσῳ,
ὅμως, ὅλων τῶν
σπουδαίων
τούτων
δραστηριοτήτων,
πραγματοποιεῖται
καί ἡ
αὐτόβουλος
ἐνσωμάτωσις
τῶν Φούρνων
μετά τῆς
νεοδμήτου
Ἰκαριακῆς
Πολιτείας!
Τό 34ον
Πρακτικόν τῆς 14ης
Αὐγούστου 1912
εἶναι σαφές
καί ἀπόλυτον:
" Ἡ
Ἐπαναστατική
Διοικητική
Ἐπιτροπή τῆς
Ἐλευθέρας
πολιτείας τῆς
Ἰκαρίας
συνελθοῦσα
σήμερον τήν 14ην
Αὐγούστου 1912
καί λαβοῦσα ὑπ'
ὄψιν αὐτῆς τό
ὑποβληθέν
αὐτῇ ὑπόμνημα
τό
ὑπογεγραμμένον
ὑπό τῶν
κατοίκων τῶν
νησιδρίων
Φούρνων καί
Θήμαινας, δι' οὗ
οὗτοι
δηλοῦσιν ὅτι
συμμερίζονται
τό ἡμέτερον
ἀπελευθερωτικόν
ἔργον καί
ἑνοῦσι μεθ'
ἡμῶν τάς τύχας
των,
διορίζουσι δέ
Διοικητικόν
ἐν τῇ
Ἐπαναστατικῇ
Ἐπιτροπῇ
Σύμβουλον τόν
κ. Βασίλειον
Ὀρφανόν καί ἐν
ἀπουσίᾳ
τούτου τόν κ.
Βασίλειον
Παναγιώτου, κηρύσσει
τήν ἕνωσιν τῶν
νησίδων
τούτων μετά
τῆς ἡμετέρας
πολιτείας καί
ἀποφασίζει νά
ληφθῶσι τά
ἑξῆς
διοικητικά
μέτρα διά τήν
διοικητικήν
ὀργάνωσιν
αὐτῆς.
Διορίζει
φρούραρχον
ἐκτελοῦντα
Ἀστυνομικά
χρέη, ὥς καί
χρέη
ὑγειονόμου
καί
λιμενάρχου
τόν κ.
Σταμάτιον
Πουργιέζην.
Διατάσσει νά
ἀποσπασθῶσιν
εἰς τάς
νησῖδας
ταύτας ὑπό τάς
διαταγάς τοῦ
προμνησθέντος
φρουράρχου
πέντε
χωροφύλακες
ἐκ τῆς
Ἰκαριακῆς
χωροφυλακῆς.
Ὅσον ἀφορᾶ
τήν ἄμυναν
κατά τοῦ
ἐχθροῦ θά
ἐφαρμοσθῶσι
καί ἐκεῖ τά
ψηφίσματα τά
Ἰκαριακά καί
τά σχετικά
πρός τήν
φρούρησιν τῆς
χώρας.
Πάντα τά
μέχρι τοῦδε
ψηφίσματα καί
νόμοι
οἰκονομικοί
θά
ἐφαρμοσθῶσι
καί εἰς τάς
νησῖδας
ταύτας.
Διορίζει
τελώνην τόν κ. Κ.
Ι. Μαρκάκην.
Περί
μισθοδοσίας
τῶν ὑπαλλήλων
τούτων θέλει
ἀποφασίσῃ ἡ
ἐπιτροπή εἰς
ἑπομένην
συνεδρίασιν.
Ἡ
Ἐπαναστατική
Διοικητική
Ἐπιτροπή
Ἰκαρίας.
Ὁ
Πρόεδρος:Χ. Γ.
Παμφίλης. Τά
Μέλη: Ἱερεύς Κ.
Κουλουλίας, Ι.
Μαλαχίας, Α.
Τσαντές, Κ.
Πουλιανός, Δ.
Ὀρφανός, Ι. Ν.
Πουλιανός.".
Προδήλως,
λοιπόν, οἱ
Φοῦρνοι τήν 14ην
Αὐγούστου τοῦ
1912
ἐνεσωματώθησαν
πλήρως μετά
τῆς Ἐλευθέρας
Ἰκαριακῆς
Πολιτείας.
Συνεπῶς, ἀπό
τῆς 14ης
Αὐγούστου τοῦ
1912, ὡς τμῆμα τῆς
Ἐλευθέρας
Ἰκαριακῆς
Πολιτείας ἤδη
εἶναι
ἀπελεύθεροι
μή χρῄζοντες
πλέον ...ἄλλης
ἀπελευθερώσεως
ἐκ τοῦ
ἑλληνικοῦ
στρατοῦ!
Ὅταν δέ, τήν 4ην
Νοεμβρίου τοῦ 1912
ἡ Ἰκαρία
αὐτοβούλως
ἐνσωματοῦται
μετά τῆς
Ἑλλάδος,
ΣΥΜΠΑΡΑΣΥΡΕΙ
μετ' αὐτῆς καί
τούς Φούρνους!
Συνεπῶς,
οὐδείς
δύναται νά
ἐντάξῃ τούς
Φούρνους εἰς
τάς λεγομένας
"γκρίζας
ζώνας" ἄνευ
τῆς
ἐνσυνειδήτου
ἀνοψίας τῶν ὡς
ἄνω γεγονότων.
Πρό τούτων, ὁ
εὔλογος
προβληματισμός
τοῦ διατί αἱ ὡς
ἄνω 110 ἡμέραι
ἀπουσιάζουν
ἐκ τῆς
διδακτέας
σχολικῆς ὕλης,
ἐπιεικῶς
κρίνεται ὡς
ἀφελής: Ὁ
ἀφελληνισμός
τῆς ἑλληνικῆς
Παιδείας, ἀπό
ἐτῶν ἀποτελεῖ
τήν μονομανῆ
νεύρωσιν τῆς
ἐθνικῆς
πλειονότητος.
Ἄδηλον, ἐπίσης,
παραμένει τό
διατί ἡ 4η
Νοεμβρίου 1912 δέν
ἔχει εἰσέτι
ἐνταχθῆ εἰς τό
ἐθνικόν
ἑορτολόγιον.
Πόσον δέ
μᾶλλον ὅταν
εἰς τοῦτο
ἔχουν ἐνταχθῆ
ἐνσωματώσεις
περιοχῶν αἱ
ὁποῖαι ἔχουν ...ἐκχωρηθῆ
(sic)
ὑπό μορφήν ...δωρεᾶς!!!
Συνεπῶς, ἡ
παροῦσα
ἐπετειακή
σκάλευσις τῶν
ἐν λόγῳ 110
ἐπιχωματωμένων
ἡμερῶν,
τυμπανίζει τό ...αὐτονόητον:
Αἰδώς
ὀρχούμενοι
Ἀργεῖοι, οἱ
καιροί οὐ
μενετοί!
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΔΗΜ. ΜΗΛΙΑΔΗΣ