Έμμετρος μετάφρασι του Πρώτου Στασίμου από τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου
Τώρα κλαίω Προμηθέα την ανήκουστη
μοίρα
που σε χτύπησε μέσα στων ανθρώπων τον οίκο
και το δάκρυ κυλάει και το μάγουλο βρέχει
αλλ'ο Νόμος είν'το Κράτος κι αδελφή του η Βία
και καρφώνει την αιχμή στο λαιμό στη καρδιά
σου
δές μας,όλοι ένας θρήνος,στη φρικτή συφορά
σου.
Θρηνήστε και της Κολχίδας τα κορίτσια κεί
πέρα
τα λεφούσια της Σκυθίας απ'την όχτη αντίκρυ
της Μαιώτιδας λίμνης,περιμένουν σα σκύλλοι
και της Αραβίας κλεισμένο το άρειον άνθος
στα ψηλά και απόκρυμνα ταμπούρια ελεύθερα,
τα λεφούσια ορμάνε με τις λόγχες στο χέρι
και η θάλασσα κλαίει και στεγνά δάκρυα
χύνει
τα ποτάμια κι ο Άδης μιά γογγή έχουν γίνει.-
Κωνσταντίνος
Αλεξάνδρου Σταμπουλής-(Άρκυ)